Myśli samobójcze

[torres]

Świat jest wybitnie pierdolnięty a ja jeszcze bardziej. Przeszła mi depresja, pozbyłem się nerwicy ale i teraz już w pełni świadomie mogę podjąć decyzję o zabiciu się. Nie ma sensu żebym dłużej żył a nie mam jak się zabić bo boję się każdej metody jaką znam.

[Gość]

Świat jest wybitnie pierdolnięty a ja jeszcze bardziej. Przeszła mi depresja, pozbyłem się nerwicy ale i teraz już w pełni świadomie mogę podjąć decyzję o zabiciu się. Nie ma sensu żebym dłużej żył a nie mam jak się zabić bo boję się każdej metody jaką znam.

Coś mi tu nie pasuje skoro przeszła Ci depresja dlaczego chcesz się zabijać?Nie warto może dziś akurat lub jutro inaczej spojrzysz na to życie i powiesz warto żyć?czego Ci życzę.

[torres]

Nie warto żyć kiedy się nie ma po co. Skoro minęła depresja bo pogodziłem się z tym, że jest i będzie źle to nie dlatego, że mam jakieś cele i marzenia tylko przestałem się przejmować tym co złe czyli wszystkim. Myślałem, że wraz z depresją przejdą te myśli ale jednak logika jest nieubłagana i zawsze prowadzi mnie do tego, że jednak powinienem się zabić. Zaraz jadę oglądać sznury do praktikera i pójdę obczaić miejscówki.

[Gość]

Nie warto żyć kiedy się nie ma po co. Skoro minęła depresja bo pogodziłem się z tym, że jest i będzie źle to nie dlatego, że mam jakieś cele i marzenia tylko przestałem się przejmować tym co złe czyli wszystkim. Myślałem, że wraz z depresją przejdą te myśli ale jednak logika jest nieubłagana i zawsze prowadzi mnie do tego, że jednak powinienem się zabić. Zaraz jadę oglądać sznury do praktikera i pójdę obczaić miejscówki.

jak Ci minęła depresja skoro nie widzisz sensu życia?to się wyklucza.

[torres]

Bo czuję się przyjemnie, myśli nie mają żadnego ciężaru tak jak to było wcześniej. Teraz już nie ma smutku ale logika jest nieubłagana. Musiałbym się pozbyć racjonalnego myślenia żeby nie chcieć się zabijać bo życie dla życia kiedy nic fajnego się nie wydarzy nie ma sensu. To po prostu strata czasu i energii jaka idzie na pracę żeby to utrzymać. To się po prostu tak po żydowsku nie kalkuluje :)

 

Poza tym biorę sobie do serca Twój podpis a moim jedynym celem jest śmierć bo jestem wrogiem życia.

[Gość]

Gdybys myslał logicznie ,racjonalnie nawet o samobojstwie bys nie pomyslal poniewaz zycie by Cie cieszylo,to co piszesz przeczy jedno drugiemu.

[torres]

Skąd taka zależność przyczynowo skutkowa? Właśnie racjonalne logiczne myślenie powoduje, że za dużo wiem na temat swój i świata a to powoduje, że nie żyję w iluzji szczęścia i już nie da się do takiej iluzji dojść.

[Gość]

Skąd taka zależność przyczynowo skutkowa? Właśnie racjonalne logiczne myślenie powoduje, że za dużo wiem na temat swój i świata a to powoduje, że nie żyję w iluzji szczęścia i już nie da się do takiej iluzji dojść.

Dlaczego uważasz ,że szczęście to iluzja?

[Gość]

Miałem kiedyś non stop myśli samobójcze, teraz nie chcę umierać, żyć też nie chcę. Mam wyyeebane, będzie co ma być.

[Gość]

Dlaczego uważasz ,że szczęście to iluzja?

Moim zdaniem dlatego, bo szczęście tak samo jak każda inna rzecz nie ma sensu.OK lepiej być szczęśliwym niż nieszczęśliwym , jednak to czy ktoś jest w jednym czy w drugim stanie emocjonalnym, nie ma żadnego przełożenia na racjonalny sens życia, bo czegoś takiego nie ma.

[torres]

Szczęście powstaje kiedy zaspokaja się ego co samo w sobie jest bez sensu i niemoralne. A i tak ono trwa chwilę, potem jest strach żeby go nie stracić. Np związek miłosny dający szczęście - sensu nie ma to żadnego bo to czysta biologia mająca doprowadzić do wydania na ten okropny świat potomka. Potem jest cierpienie i zgrzytanie zębami za te chwile szczęścia, klapki opadają z oczu i widać, że to było bez sensu. A może pasja? Bez sensu. Może bycie lepszym niż inni albo bycie lubianym? Bez sensu i sztuczne. Może bycie mądrym? A co to za mądrość skoro historię piszą zwycięzcy a najważniejszych rzeczy na temat Boga i powstania tego świata nie wiadomo? Poza tym wiedza odebrała mi dużo radości, lepiej nie wiedzieć jak działa ego i lubić ludzi i siebie.

[Gość]

U mnie szczęście powstaje na skutek działań zmierzających do zaspokojenia superego, czyli nigdy.

[torres]

W sumie racja. U mnie jest tak samo :) Za to są chwile przyjemności ale to nie równa się szczęściu. Przyjemność to np seks, narkotyki, wygrana w rywalizacji czy pomoc innym.

[Gość]

Za to są chwile przyjemności ale to nie równa się szczęściu. Przyjemność to np seks, narkotyki, wygrana w rywalizacji czy pomoc innym.

No i tu też się zgadzamy. Moim zdaniem tam gdzie jest przyjemność tam jest id, czyli siłą rzeczy nie może to dać szczęścia. Bo co z tego, że moje superego chciałoby pomagać, skoro za tą pomocą zawsze idą albo jakieś prymitywne biologiczno-ewolucyjne uwarunkowania, jak zasada wzajemności, a jak nie to zwykła próżność- "no widzisz jaka Ty jesteś uczynna" itd.

[Gość]

Szczescie dla kazdego oznacza co innego ,nie czujesz szczescia podziwiajac piekno natury,wschod slonca?bawiace sie dzieci,jedzac ulubiona potrawe,patrzac w oczy ukochanej osoby?ty chyba mylisz szczescie z przyjemnoscia a to co innego

[Kontrast]

Przerąbana sprawa takie myśli. Kiedyś miałem tak, że myślałem jak by to było i w ogóle, jak zrobić i tak dalej wiadomo. Ostatnio mi to minęło i nagle wróciło w dziwnej sytuacji, gdy się okazało, że będę miał możliwość spłaty wieloletniego zadłużenia. Pierwsze o czym pomyślałem to nie to, że zacznę życie z czystą kartą, tylko nie spodziewanie poczułem ulgę, że będę się mógł zabić nie zostawiając rodziny z długami. Nie wiem co o tym myśleć, skąd taka myśl, uczucie...

[torres]

Nie, szczęście to mogą dać jedynie opiaty. Na chwilę bo potem jest zwała na maksa. Jedząc ulubioną potrawę myślę o tym, że szkodzi a ukochanej osoby nie ma i nie będzie.

Edytowane 20 Września 2014 przez Gość

[Gość]

@white Lily Przyrodę to może i tak, zwłaszcza góry, bo wschody czy zachody to już mniej, a np morze prawie wcale mnie nie kręci.Ale to tylko do momentu jak sobie przypominam, że życie jest zjebane niezależnie od tego, jaka piękna jest przyroda.

Ale reszta tych rzeczy które wymieniłaś kompletnie nie. Patrząc na dzieci generalnie nie czuję nawet przyjemności, a co dopiero szczęścia-widać nie mam instynktu macierzyńskiego ,jedzenie i ukochana na osoba(co prawda myślę ,że nie kocham nikogo, ale z moich obserwacji...) to tylko zaspokojenie id, czyli przyjemność , ale nie szczęście.

[Gość]

Nie, szczęście to mogą dać jedynie opiaty. Na chwilę bo potem jest zwała na maksa. Jedząc ulubioną potrawę myślę o tym, że szkodzi a ukochanej osoby nie ma i nie będzie.

Mnie się wydaje ,że Ty nie odczuwałeś nigdy szczęścia.

[torres]

Możliwe. Najlepsze co czułem to było kiedy leżałem po operacji i babka wstrzyknęła mi to co dało mi chwilowe poczucie szczęścia. To była nirwana a ten świat tutaj to gówno. I mimo to nie jestem w stanie sam sobie kupić heroinę i wstrzyknąć bo uważam to za upodlenie i totalny upadek. Chyba,że jako złoty strzał. Właśnie przed chwilą biłem się z ojcem i zarzucałem mu, że jest nikim i zepsuł moje życie bo jestem najebany a on zaczął mieć pretensje. Już nigdy nikt nie będzie miał do mnie bezkarnie pretensji. Nigdy.

[monapayne]

torres, moze nie wiesz, ze moze byc jeszcze gorzej niz jest.

[torres]

Ja wiem, że może być gorzej ale to jest jeszcze gorsze. Przed chwilą uświadomiłem sobie, że byłbym zdolny kogoś zabić kiedy ten mnie atakuje.

[monapayne]

torres, no, no. Wlasnie to jest gorsze. Ja cale zycie mysli es i dol, a teraz odwracam to na innych ludzi. Jakby ten bol byl zbyt wielki i teraz to ja moge atakowac. Kiedys agresja inside a teraz niechec do ludzi. Stad jestem zdecydowana na es w razie co. Za dwa dni operacja z narkoza. Dowiem sie o zlotym strzale...

[torres]

Ja chcę być dobry ale życie jest złe i jeśli chcę osiągnąć swoje to muszę być zły. I do tego mnie ciągnie a nawet upodobania jakie mam do kobiet są złe (podobają mi się grubsze więc nie może mi zależeć na dobrze kobiety żeby równocześnie zależało mi na swojej satysfakcji). Mam do wyboru ascetyzm albo dalej gra w tę bezsensowną grę.

[monapayne]

torres, po prostu nie umiesz chyba inaczej...