Smoleńsk. A może coś pozytywnego...

[Krzysiek1234]

... wynikło dla Was z tej tragedii? Mnie przykładowo wyrwała ona z derealizacji, przynajmniej na chwilę obecną. Zobaczyłem z jakąś taką dogłębną ostrością, że to co mam przed oczami, to co mnie mnie porusza, widzi też i przeżywa cały świat. I naprawdę poczułem, że uczestniczę w tym świecie. Że jestem jego częścią, że rzeczywistość wokół mnie to nie jakiś sen, zwid czy majak. Chociaż tyle dobrego.

[Piotr Krzyworączka]

... wynikło dla Was z tej tragedii? Mnie przykładowo wyrwała ona z derealizacji, przynajmniej na chwilę obecną. Zobaczyłem z jakąś taką dogłębną ostrością, że to co mam przed oczami, to co mnie mnie porusza, widzi też i przeżywa cały świat. I naprawdę poczułem, że uczestniczę w tym świecie. Że jestem jego częścią, że rzeczywistość wokół mnie to nie jakiś sen, zwid czy majak. Chociaż tyle dobrego.

 

Taki jest sens cierpienia. Żeby z kazdego nawet najgorszego wypadku / tragedii / dramatu wyciągać pozytywne przesłanie.

Tych ludzi juz nic nie wskrzesi, ale może ich śmierć coś zmieni w naszym nastawieniu do świata i ludzi?

 

Ja sobie to tak tłumaczę: Cieszmy sie każdym dniem i nie narzekajmy na wszystko, bo w życiu dzieją się takie tragedie, ze nasze małe cierpienia, to przy tym pikuś.

 

Chodzą też nadzieje, ze politycy się zmienią , nie będa się juz tak opluwać. W to jednak akurat wątpię. Po śmierci Papieża - ludzie też się wielce jednoczyli i byli "dobrzy" - na tydzień albo dwa, potem znów to samo.