Psycholog, a psychoterapeuta

[Wrwsw]

Zastanawiam się cały czas.... Czemu psycholodzy (bez kursu terapeutycznego) uważają, że mogą prowadzić "terapię"? Ja przeszedłem 2 psychologów i poza psychoedukacją i uświadamianiem sobie pewnych wewnętrznych procesów nie osiągnąłem żadnych rezultatów w leczeniu zaburzeń psychicznych....

 

Teraz zapisałem się do certyfikowanego psychoterapeuty po 4-letnim kursie i wygląda to trochę inaczej... Jest pomysł, jest konspekt i po 4 wizycie już widzę pierwsze efekty. U psychologów  nie osiągnąłem żadnych efektów jeśli chodzi o leczenie zaburzeń psychicznych (u mnie ocd plus Asperger).

 

Do pierwszego psychologa chodziłem rok

Do drugiego pół roku

 

Pytanie do was (tak z ciekawości)

 

1. Czy uważacie, że psycholog leczy zaburzenia psychiczne?

2. Czemu psycholodzy uważają, że mogą prowadzić terapię? Tak to przedstawiają.

 

 

Szczerze mówiąc u psychologów to bardziej tak wygląda jak "wygadanie się", rozwiązanie bieżących spraw życia codziennego (dające krótkotrwałe efekty) i brak jakichś większych trwałych zmian.

 

Nie uważam, że pieniądze, które wydawałem na psychologów (a właściwie, które wydawali moi rodzice .... XD) były zmarnowane, ale uważam, że zupełnie inaczej wygląda wizyta u psychologa, a inaczej u psychoterapeuty. Jaki jest wasz punkt widzenia? 

Czekam na wasze opinie  

[Wrwsw]

38 minut temu, acherontia styx napisał(a):

Nie. Psycholodzy nie mają odpowiednich narzędzi do prowadzenia terapii. Mogą jedynie prowadzić wsparcie psychologiczne, interwencję kryzysową etc. 

Szczerze mówiąc to czekałem na twoją odpowiedź  , że potwierdzisz albo zaprzeczysz to co napisałem.... Mam wrażenie, że jesteś ponadprzeciętnie zorientowana w temacie. Ale przynajmniej upewniłem się w swojej racji. 

 

A co byś powiedziała na to :

 

"2. Czemu psycholodzy uważają, że mogą prowadzić terapię? Tak to przedstawiają."

 

 

 

Poszedłem do psychologa z OCD i Aspergerem, a ona uważa, że prowadzi terapię. Już pomijając fakt, że na OCD nie dostałem żadnej rady, tylko zalecenie kupienia książki i wykonywania ćwiczeń.... A na wizytach pracowaliśmy nad Aspergerem, efekty moim zdaniem głównie pozorne. 

 

(To raczej nie jest odpowiednie podejście, żeby zostawiać pacjenta samego z ciężkim zaburzeniem psychicznym, a pracować nad zaburzeniem neurorozwojowym), bo jak ona stwierdziła "ma szerszy zakres", a po tym jak jej powiedziałem, ze moja psychiatra (która jest z kolei jej koleżanką, bo pracują w jednej przychodni) powiedziała, że u mnie największy problem to OCD, to ona nagle zmieniła zdanie, że to OCD. A mimo to nadal rozmawialiśmy o tym co się ostatnio wydarzyło.....

 

Od pierwszej psycholog jedyną wskazówkę jaką dostałem co do OCD "Musisz patrzeć realnie na świat" (akurat z nią byłem na ty, bo to zaproponowała na 1 wizycieXD)

 

A od drugiej "No a może niech Pan wychodzi na ostatnią chwilę z domu na uczelnie, to nie będzie miał Pan czasu" albo jak reagowałem natręctwem na natręctwo coraz bardziej nakręcając spirale natręctw to ona powiedziała "Aha to już Pan zauważył, że można tym sterować"

 

Na jednej z sesji powiedziałem po tym jak nie wyszła z inicjatywą "Mieliśmy coś proszę Panią kontynuować z ostatniej sesji", a ona "A no tak, ale już nie pamiętam co"

 

 

 

 

Kolejna scena:

 

 

"Uważam, że jestem nieogarnięty"

"To ja jestem nieogarnięta, Pan jest bardzo ogarnięty. Przecież ja mam tu pacjentów z Aspergerem co funkcjonują tak do kitu, a Pan jest bardzo normalny"

 

I ta terapeutka ma 51 opinii na znanym lekarzu, wszystkie pozytywne.... Jest bardzo miła, może to jest klucz.

Edytowane 25 Lipca 2024 przez Wrwsw

[Wrwsw]

30 minut temu, acherontia styx napisał(a):

Ciężko się wypowiadać nie wiedząc nic o danym specjaliście. Pani owszem, mogła być psychologiem w trakcie certyfikacji i szkolenia psychoterapeutycznego i przyjmować już pacjentów, bo jest to wręcz wymagane w trakcie szkolenia.

Nauczyłam się na podstawie własnych doświadczeń z terapią, że z takiego suchego opisu nie ma co oceniać danego specjalisty  

Jedyne co mogę doradzić w kwestii wyboru psychoterapeuty to to, żeby wybierać osoby, które superwizują swoją pracę.

 

Akurat to była psycholog z 10-letnim doświadczeniem w pracy 

szerokie kompetencje w zakresie diagnostyki (MMPI,autyzm,ADHD) - za MMPI zapłaciłem tylko 700 zł łącznie z opinią  jak za ten test niewiele. Ale nie była w trakcie kursu terapeutycznego, napewno nie - ale powiedziała, że przeszła psychoterapię własną (chociaż to raczej nie jest jakieś wow)

 

No akurat teraz trafiłem na psychologa, psychoterapeuta po 4-letnim kursie będącą właścicielką poradni zatrudniającej 5 psychoterapeutów, no i pracującą pod superwizją. Jeszcze jedno kryterium, które jest dosyć istotne, to fakt, że psychoterapeuta jest członkiem stowarzyszenia psychologicznego/psychiatrycznego (to podobno jest jakiegoś typu gwarancja dobrej jakości terapii według specjalistów). Ale to nie jest aż tak częste, ja sobie przy tym wyborze odpuściłem te kryterium.

 

Edytowane 25 Lipca 2024 przez Wrwsw

[Wrwsw]

44 minuty temu, acherontia styx napisał(a):

Znaczy się powiem tak, najpewniejszy pod względem kwalifikacji jest zawsze psychoterapeuta pracujący na oddziale terapeutycznym lub w poradni zdrowia psychicznego mające umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Wymogi NFZ są jakie są i nie pozwolą nikomu zatrudnić do prowadzenia psychoterapii osoby bez odpowiednich kwalifikacji, bo po prostu Fundusz za to nie zapłaci  

 

 

No chyba jeden z niewielu plusów NFZ w takim razie   Nie wiem czy moje uprzedzenie do nfz jest słuszne - nie korzystałem z tej formy wsparcia, ale no trochę tak opieram się na stereotypach.

 

44 minuty temu, acherontia styx napisał(a):

A na opinie na znanym lekarzu trzeba brać bardzo dużą poprawkę  oceny specjalistów tam są niestety mało wiarygodne, bo marketing szeptany tam wjeżdża mocno  

I jeśli miałabym się kierować znanym lekarzem, to prędzej wybrałabym takiego bez żadnych opinii, niż takiego z dziesiątkami samych pozytywnych.
Wynika to chociażby z ludzkiej natury: człowiek niezadowolony prędzej napisze opinie w internecie o danym specjaliście negatywną, niż człowiek zadowolony pozytywną  

 

Właśnie zdaję sobie sprawę z tego, że często opinie na znanymlekarzu są też "przesadzone" np. specjalista był miły, więc super - nie mając świadomości czy przepisany lek pomoże i czy leczenie zostało dobrze zaplanowane

 

Ja np. od mojego psychiatry już byłego(który ma 127 opinii - tylko 2 negatywne, ale wynikające z organizacji poradni Psychomedic, a nie z samego lekarza), ale dostałem kilka dziwnych rad:

 

- zniechęcanie do terapii ; - "ocd leczy się głównie farmakologicznie" "terapia terapią, ale żadna terapia nie uzupełni poziomu serotoniny, którego niski poziom jest odpowiedzialny za OCD". Natomiast kiedy zapytałem o badania naukowe, które wskazują na skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej z Ekspozycją (ERP), to nagle mi powiedziała, że nie ma leków na natręctwa i tylko pomagają zarządzać objawami (co jest prawdą oczywiście), ale no wcześniejsze wypowiedzi wskazywały na coś innego. Chociaż faktycznie ja miałem bardzo nasilone OCD i nic by nie pomogła terapia, teraz mam umiarkowane dzięki lekom, więc może trochę w tym prawdy jest, że na początku tylko leki. Ale no drugie stwierdzenie już wskazuję na podrzędną rolę psychoterapii, co już z kolei jest nieprawdą, o czym się przekonałem na własnym doświadczeniu.

 

- Trochę mnie zdziwiło, że jak powiedziałem o metodzie ERP, jaką leczy się OCD, to ona zapytała się mnie z niezręcznością "a co to jest?"

 

- Przepisała lek, który w tej dawcę w PL nie jest dostępny, potem zmieniła receptę na 10mg (zamiast 5mg) i odstawiłem lek po kilku dniach, a psychiatra "No w tej dawcę lek aktywizuje, szkoda ze nie ma 5 mg" (aktywizacja u mnie nie jest pożądanym efektem) I kontakt się urwał, nie chciała pewnie bez wizyty przepisać leku. 

 

- przez cały okres brania różnych leków żadne natręctwo nie zniknęło, więc ta farmakologia jest wątpliwa (pytanie czy dobierała odpowiednio leki na to zaburzenie) 

 

Z drugiej strony....

40-minutowe wizyty, trafne diagnozy

wsparcie mentalne

całkowita likwidacja myśli samobójczych przez lamotrigine 

 

Jeśli chodzi o wybieraniu specjalistów, to kieruję się często w pierwszej kolejności negatywnymi opiniami, jeżeli są one konstruktywne i wiarygodne, to odpuszczam sobie specjalistę, nawet jeżeli miałby 200 pozytywnych opinii....

 

Pozytywne opinie raczej uwzględniam jako drugie, które mogą mi pomóc, kiedy porównuje kilku specjalistów. 

Edytowane 25 Lipca 2024 przez Wrwsw

[johnn]

W dniu 25.07.2024 o 14:48, Wrwsw napisał(a):

Zastanawiam się cały czas.... Czemu psycholodzy (bez kursu terapeutycznego) uważają, że mogą prowadzić "terapię"?  

Nie rozumiem. Wyjaśnij.

 

W dniu 25.07.2024 o 14:48, Wrwsw napisał(a):

Teraz zapisałem się do certyfikowanego psychoterapeuty po 4-letnim kursie i wygląda to trochę inaczej... Jest pomysł, jest konspekt i po 4 wizycie już widzę pierwsze efekty. U psychologów  nie osiągnąłem żadnych efektów jeśli chodzi o leczenie zaburzeń psychicznych (u mnie ocd plus Asperger).

Po niepowodzeniach w pracy z psychologami zdecydowałem spotkać się z psychoterapeutą.

Nie było konspektu. Zaproponował wykonanie testu na zespół Aspergera ale go nie wykonał mimo moich kilku przypomnień. Ostatecznie wykonałem badanie odpłatnie. Nie chciał zapoznać się z opinią. 

W dniu 25.07.2024 o 14:48, Wrwsw napisał(a):

1. Czy uważacie, że psycholog leczy zaburzenia psychiczne?

2. Czemu psycholodzy uważają, że mogą prowadzić terapię? Tak to przedstawiają.

1. Psycholog wspomaga.

2. Nie mam przekonania że psycholodzy uważają że mogą prowadzić terapię. 

Dla mnie terapia lub nie terapia to po prostu spotkania. 

W dniu 25.07.2024 o 14:48, Wrwsw napisał(a):

Szczerze mówiąc u psychologów to bardziej tak wygląda jak "wygadanie się", rozwiązanie bieżących spraw życia codziennego (dające krótkotrwałe efekty) i brak jakichś większych trwałych zmian.

Mam podobne odczucia. Informowalem, że "wygadanie się" mi nie pomaga. Proponowałem aby ustalić czemu. Moją propozycję odrzucano nie wprost i kontynuowano stare podejście. Bardzo często z całego spotkania pozostawały końcowe rady, wskazówki lub zachęty. 

 

W dniu 25.07.2024 o 14:48, Wrwsw napisał(a):

Nie uważam, że pieniądze, które wydawałem na psychologów (a właściwie, które wydawali moi rodzice .... XD) były zmarnowane, ale uważam, że zupełnie inaczej wygląda wizyta u psychologa, a inaczej u psychoterapeuty. Jaki jest wasz punkt widzenia? 

Czekam na wasze opinie  

Nie dostrzegam znaczącej różnicy. Oceny dokonuje pod kątem wyników. 

W dniu 25.07.2024 o 17:07, acherontia styx napisał(a):

Nie. Psycholodzy nie mają odpowiednich narzędzi do prowadzenia terapii. Mogą jedynie prowadzić wsparcie psychologiczne, interwencję kryzysową etc. 

Oni o tym wiedzą? 

W dniu 25.07.2024 o 17:44, Wrwsw napisał(a):

W dniu 25.07.2024 o 17:44, Wrwsw napisał(a):

 

Na jednej z sesji powiedziałem po tym jak nie wyszła z inicjatywą "Mieliśmy coś proszę Panią kontynuować z ostatniej sesji", a ona "A no tak, ale już nie pamiętam co"

Obecny psycholog dał mi do przeczytania książkę jego mentora. Nie omówiliśmy jej. Tak kontynuowaliśmy spotkania. 

Zależy mi na kontynuacji spotkań ale każdy psycholog ignoruje moje potrzeby w tym względzie. 

W dniu 25.07.2024 o 17:44, Wrwsw napisał(a):

"Uważam, że jestem nieogarnięty"

"To ja jestem nieogarnięta, Pan jest bardzo ogarnięty. Przecież ja mam tu pacjentów z Aspergerem co funkcjonują tak do kitu, a Pan jest bardzo normalny"

Pierwszy psycholog (w moim życiu) zdiagnozował mi nieśmiałość. Zaprzeczylem.

Mam wrażenie, że psychologowie umniejszają moje trudności. Przed diagnozą zespołu Aspergera na utyskiwania na trudności decyzyjne usłyszałem : Inni też mają takie trudności decyzyjne.

[Wrwsw]

1 godzinę temu, johnn napisał(a):

Nie rozumiem. Wyjaśnij.

 

Po niepowodzeniach w pracy z psychologami zdecydowałem spotkać się z psychoterapeutą.

Nie było konspektu. Zaproponował wykonanie testu na zespół Aspergera ale go nie wykonał mimo moich kilku przypomnień. Ostatecznie wykonałem badanie odpłatnie. Nie chciał zapoznać się z opinią. 

1. Psycholog wspomaga.

2. Nie mam przekonania że psycholodzy uważają że mogą prowadzić terapię. 

Dla mnie terapia lub nie terapia to po prostu spotkania. 

Mam podobne odczucia. Informowalem, że "wygadanie się" mi nie pomaga. Proponowałem aby ustalić czemu. Moją propozycję odrzucano nie wprost i kontynuowano stare podejście. Bardzo często z całego spotkania pozostawały końcowe rady, wskazówki lub zachęty. 

 

Nie dostrzegam znaczącej różnicy. Oceny dokonuje pod kątem wyników. 

Oni o tym wiedzą? 

Obecny psycholog dał mi do przeczytania książkę jego mentora. Nie omówiliśmy jej. Tak kontynuowaliśmy spotkania. 

Zależy mi na kontynuacji spotkań ale każdy psycholog ignoruje moje potrzeby w tym względzie. 

Pierwszy psycholog (w moim życiu) zdiagnozował mi nieśmiałość. Zaprzeczylem.

Mam wrażenie, że psychologowie umniejszają moje trudności. Przed diagnozą zespołu Aspergera na utyskiwania na trudności decyzyjne usłyszałem : Inni też mają takie trudności decyzyjne.

 

A ty masz tylko ZA? Czy jakieś współwystępujące też?

[johnn]

4 minuty temu, Wrwsw napisał(a):

 

A ty masz tylko ZA? Czy jakieś współwystępujące też?

Mam zaburzenia osobowości zdiagnozowane przed diagnozą zespołu Aspergera. Według obecnego psychologa nie mam zaburzeń osobowości. 

Podejrzewam ADHD.

[Wrwsw]

4 minuty temu, johnn napisał(a):

Mam zaburzenia osobowości zdiagnozowane przed diagnozą zespołu Aspergera. Według obecnego psychologa nie mam zaburzeń osobowości. 

Podejrzewam ADHD.

Szczerze mówiąc też podejrzewałem u siebie ADHD, ale DIVA-5 wykluczyła od razu. Warto zrobić badanie na ADHD, ale u dobrego psychologa-diagnosty, bo lepiej żeby zdrowa osoba nie brała stymulantów.... A dzisiaj ADHD jest tak NADdiagnozowane, że aż szokuje mnie jakie osoby mają tą diagnozę. 

A jakie zaburzenie osobowości zdiagnozowane miałeś?

Edytowane 31 Lipca 2024 przez Wrwsw

[johnn]

8 godzin temu, Wrwsw napisał(a):

Szczerze mówiąc też podejrzewałem u siebie ADHD, ale DIVA-5 wykluczyła od razu. 

Tzn?

8 godzin temu, Wrwsw napisał(a):

A jakie zaburzenie osobowości zdiagnozowane miałeś?

Fobia, zab. schizotypowe, specyficzne zaburzenia osob. Te pamiętam.

[Wrwsw]

1 godzinę temu, johnn napisał(a):

Tzn?

 

No podejrzewałem u siebie ADHD, ale wykonując test diva-5 (zawierający pytania z dzieciństwa i dorosłości) psycholog zliczyła punkty i stwierdziła, że co prawda jest rys ADHD w dzieciństwie, ale nie spełniam żadnego kryterium diagnostycznego, psychiatra do której chodziłem 2 lata to potwierdziła, że definitywnie nie mam ADHD. 

1 godzinę temu, johnn napisał(a):

 

Fobia, zab. schizotypowe, specyficzne zaburzenia osob. Te pamiętam.

 

Może już nie spełniasz kryteriów na osobowość schizotypową. Z tego co zauważyłem osobowość schizotypowa jest często diagnozowana u osób z ZA. Widziałem conajmniej 2 osoby na tym forum z ZA z tym zaburzeniem, a ja sam miałem na teście MMPI-2 60% w kryterium schizofrenii, czyli dosyć dużo. Bo 60% daje podstawę do stwierdzenia schizofrenii (jeżeli jest zgodne z wywiadem, ja nie prezentowałem cech objawów wytwórczych, więc diagnoza byłaby niepoprawna), a osobowość schizotypowa jest diagnozowana od 80%. Mając spektrum autyzmu ten wskaźnik schizofrenii jest wysoki na teście MMPI, bo pewne objawy tj. posiadanie swojego własnego świata, wycofanie, trudności komunikacyjne itp przypominają objawy schizofrenii, a zwłaszcza osobowości schizotypowej. Ale z tego co mi się wydaje to, żeby zdiagnozować poprawnie zaburzenia osobowości, to trzeba wykonać jeszcze dodatkowe testy.

 

Ja uważam, że to zaburzenie może być naddiagnozowane u osób z ASD i może być stawiane jako błędne rozpoznanie zamiast diagnozy ZA. Chyba, że ktoś robił MMPI-2 u kompetentnego psychologa-diagnosty, wtedy sprawa jest jasna. 

 

Więc jeżeli nie robiłeś testu MMPI-2, testów osobowości i postawiono ci diagnozę na podstawie samego wywiadu, to duża szansa, że była ona niepoprawna

Edytowane 31 Lipca 2024 przez Wrwsw

[Wrwsw]

6 minut temu, acherontia styx napisał(a):

Do diagnozy zaburzeń osobowości służy SCID -5 (chyba taka wersja jest aktualna).

MMPI u mnie wniosło nic - lekarz mi powiedział, że ściemniałam bo na skalach wyszły wykluczające się rzeczy. MMPI-2 też u mnie nic nowego diagnostycznie nie wniosło. A oba miałam robione przed SCID.

Pomijam już fakt, że SCID jest prostszy, szybszy, tańszy i jest kwestionariuszem stricte do diagnozy zaburzeń osobowości.

MMPI 2 to bardziej kwestionariusz opisu osobowości.

ale chyba to jest lepsza podstawa to terapii tzn. dokładniej widać nad czym trzeba pracować i można wykluczyć zaburzenia psychiczne

 

 

czyli MMPI miałaś unieważnione(?) To musi być frustrujące, płacisz 1000 zł za mmpi i dowiadujesz się tylko, ze jesteś 'oszustką' (XD) Czasami pewnie można nieświadomie popełniać błędy, ludzie często rozwiązują mmpi w 1h-1,5h. Ja ledwo się zmieściłem w 3h, a to dlatego, że zadawałem bardzo dużo pytań psychologowi, żeby wszystko wyszło poprawnie

 

[Wrwsw]

3 minuty temu, acherontia styx napisał(a):

 

Ale mi kazano nie zastanawiać się za długo nad pytaniami i nie analizować ich i tak zresztą było w instrukcji. Odpowiadać jak czuję i tyle.

 

Mi też, ale nie poskutkowało xd

Ale psycholog była bardzo wyrozumiała (bo prywatnie xd)

[johnn]

17 godzin temu, Wrwsw napisał(a):

No podejrzewałem u siebie ADHD, ale wykonując test diva-5 (zawierający pytania z dzieciństwa i dorosłości) psycholog zliczyła punkty i stwierdziła, że co prawda jest rys ADHD w dzieciństwie, ale nie spełniam żadnego kryterium diagnostycznego, psychiatra do której chodziłem 2 lata to potwierdziła, że definitywnie nie mam ADHD. 

Test diva wypełniłem samodzielnie w domu. Ale nie wiele pamiętałem z dzieciństwa. Lekarz nie postawił mi diagnozy.

 

Mam co najmniej kilka objawów ADHD. Lubię mieć włączony tv podczas nauki lub przerywam naukę na komputerze oglądając krótkie filmy. Według psychologa to rozprasza moją uwagę stąd trudność w nauce. Według mnie moje zachowanie wynika ze słabnących bodźców pochodzących z nauki stąd szukam ich gdzieindziej.  Potrafię się łatwo zainteresować jakimś zagadnieniem. Rozpocząłem naukę już ok. 5 języków obcych. Niestety relatywnie szybko tracę zainteresowaniem tym.  Na co psycholog powiedział, iż skoro mnie to nie interesuje to nie podejmuje dalszych działań w tym kierunku. To nie wyjaśnia zafascynowania różnymi  zagadnieniami, która przemija z czasem. Stąd sam muszę odkrywać przyczyny mojego takiego zachowania  

17 godzin temu, Wrwsw napisał(a):

a ja sam miałem na teście MMPI-2 60% w kryterium schizofrenii, czyli dosyć dużo. Bo 60% daje podstawę do stwierdzenia schizofrenii (jeżeli jest zgodne z wywiadem, ja nie prezentowałem cech objawów wytwórczych, więc diagnoza byłaby niepoprawna), a osobowość schizotypowa jest diagnozowana od 80%. Mając spektrum autyzmu ten wskaźnik schizofrenii jest wysoki na teście MMPI, bo pewne objawy tj. posiadanie swojego własnego świata, wycofanie, trudności komunikacyjne itp przypominają objawy schizofrenii, a zwłaszcza osobowości schizotypowej. Ale z tego co mi się wydaje to, żeby zdiagnozować poprawnie zaburzenia osobowości, to trzeba wykonać jeszcze dodatkowe testy.

 

Ja uważam, że to zaburzenie może być naddiagnozowane u osób z ASD i może być stawiane jako błędne rozpoznanie zamiast diagnozy ZA. Chyba, że ktoś robił MMPI-2 u kompetentnego psychologa-diagnosty, wtedy sprawa jest jasna. 

 

Więc jeżeli nie robiłeś testu MMPI-2, testów osobowości i postawiono ci diagnozę na podstawie samego wywiadu, to duża szansa, że była ona niepoprawna

Przeprowadzono test MMPI-2. Wynik był opisowy bez procentów lub użycia nazw zaburzeń. Skąd pochodzą procenty, które podajesz? 

Gdy sporządzono test MMPI-2 uczęszczałem do psychologa i psychiatry w tym samym miejscu i czasie.  Według mnie powinno to przyczynić się do lepszego leczenia mojej osoby.   

16 godzin temu, acherontia styx napisał(a):

MMPI u mnie wniosło nic - lekarz mi powiedział, że ściemniałam bo na skalach wyszły wykluczające się rzeczy. MMPI-2 też u mnie nic nowego diagnostycznie nie wniosło. A oba miałam robione przed SCID.

Pomijam już fakt, że SCID jest prostszy, szybszy, tańszy i jest kwestionariuszem stricte do diagnozy zaburzeń osobowości.

MMPI 2 to bardziej kwestionariusz opisu osobowości.

Według psychologa mój wynik testu MMPI-2 miał wyniki średnie.

 

@Wrwsw Czy terapia Ci pomaga? Lubisz mówić o tym co wydarzyło się od ostatniego spotkania? Mnie psycholog często pyta co czułem i zachęca do korzystania z uczuć. Mam już tego dość. Mam wrażenie, że obrana droga dotarcia do mnie nie jest właściwa ale skoro psycholog tego nie ocenia to prze do przodu nie bacząc na wyniki. 

 

[Wrwsw]

2 godziny temu, johnn napisał(a):

Test diva wypełniłem samodzielnie w domu. Ale nie wiele pamiętałem z dzieciństwa. Lekarz nie postawił mi diagnozy.

 

Mam co najmniej kilka objawów ADHD. Lubię mieć włączony tv podczas nauki lub przerywam naukę na komputerze oglądając krótkie filmy. Według psychologa to rozprasza moją uwagę stąd trudność w nauce. Według mnie moje zachowanie wynika ze słabnących bodźców pochodzących z nauki stąd szukam ich gdzieindziej.  Potrafię się łatwo zainteresować jakimś zagadnieniem.  

Mam 1:1 te same objawy co ty. Tylko, że ja zazwyczaj włączam muzykę do nauki, ale często też przerywam naukę oglądając krótkie filmiki. I to definitywnie rozprasza uwagę ...., więc twój psycholog ma racje, ale to żadne odkrycie. 

 

Niskie zainteresowanie tematem pewnie wpływa na to, że rozpraszasz się, ale według mnie to nie jest jedyny czynnik. U mnie te rozpraszanie wynika z wysokiego napięcia emocjonalnego. Jak narazie leki na to zbytnio nie pomagają, mam teraz kolejną próbę klomipramina (btw. mam też OCD i ten lek głównie jest na to zaburzenie, ale jego działanie może zmniejszyć napięcie, na co zresztą liczę)

 

Kolejnym sposobem na radzenie sobie z napięciem jest stosowana u mnie relaksacja Jacobsona (możesz ją puścić ze Spotify, YouTube). Aktualnie robię dosyć intensywną relaksację 1x dziennie 30 minut i liczę na efekty (według mnie jakieś już mogę zauważyć, ale to może być placebo i to raczej za wcześnie na ocenę efektów). 

Natomiast mogę potwierdzić, że działa. Raz z powodu OCD wpadłem w bardzo duże napięcie, a praktykując ekspozycję staram się ograniczać kompulsję. Przy ogromnym nasileniu niepokoju i lęku ich poziom po wykonaniu relaksacji znacznie spadł. Co prawda kompulsję ostatecznie wykonałem, bo łapały mnie duże wyrzuty sumienia i chciałem mieć spokój, OCD to ciężkie zaburzenie (taka obsesja mi wpadła do głowy)  Ale na lęk, napięcie, zdecydowanie działa. Z tego co wiem potrzebne jest długie praktykowanie regularne (codziennie, przez kilka tygodni, miesięcy), żeby zobaczyć takie trwałe, zauważalne rezultaty. 

 

Ja miałem przez wiele lat duży problem z wykonywaniem relaksacji - nawet Jacobsona, która u mnie sprawdziła się najlepiej z powodu pobudzenia psychoruchowego (tam masz napinanie mięśni i rozluźnianie, więc jest tak trochę ruchu, co jest dla mnie łatwiejsze). I tak miałem przez bardzo długi czas problem z regularnym wykonywaniem, aż w końcu po wielu latach znalazłem sposób na koncentracje przy relaksacji - słuchanie po angielsku  Żeby zrozumieć słowa po angielsku trzeba się trochę skupić, po pl to wychodzi tak automatycznie, że łatwiej odpłynąć. I muszę przyznać, ze to bardzo dobrze skutkuje.

2 godziny temu, johnn napisał(a):

 Rozpocząłem naukę już ok. 5 języków obcych. Niestety relatywnie szybko tracę zainteresowaniem tym.  Na co psycholog powiedział, iż skoro mnie to nie interesuje to nie podejmuje dalszych działań w tym kierunku. To nie wyjaśnia zafascynowania różnymi  zagadnieniami, która przemija z czasem. Stąd sam muszę odkrywać przyczyny mojego takiego zachowania  

 

 

To, że uczysz się 5 języków obcych jest imponujące, ale może faktycznie cię to zbytnio nie interesuje. Może wybierz sobie angielski na wyższy poziom + jeden dodatkowy, max dwa - 5 to już przesada wg mnie i nie dziwie się, ze tracisz zainteresowanie. 

 

2 godziny temu, johnn napisał(a):

 

Przeprowadzono test MMPI-2. Wynik był opisowy bez procentów lub użycia nazw zaburzeń. Skąd pochodzą procenty, które podajesz? 

Gdy sporządzono test MMPI-2 uczęszczałem do psychologa i psychiatry w tym samym miejscu i czasie.  Według mnie powinno to przyczynić się do lepszego leczenia mojej osoby.   

Według psychologa mój wynik testu MMPI-2 miał wyniki średnie.

 

 

 

 

 

Zanim dostałem opinię opisową miałem przekazane wnioski po teście MMPI-2 ustnie (tj. lubi się wyróżniać, wypieranie przeszłości, natłok myśli) i podczas tego spotkania psycholog poinformowała mnie, że tak wyglądały % u mnie, że mieściłem się często w 60%, czyli to dawało podstawy do stwierdzenia np. schizofrenii, chad. Oczywiście nie mam stwierdzonego, bo po wywiadzie nie było podstaw do tego. Stąd trochę wiem jak to wygląda jeśli chodzi o %.

 

Mój psycholog natomiast powiedział, że wyniki wyszły "zdrowo". Oczywiście diagnoza OCD i ASD, ale no użyła takiego sformułowania "zdrowo"  mimo nasilonych objawów OCD, ale no wyobrażam sobie, ze pewnie niektóre osoby maja ciężej. Ale nie sądzę, że wychodzenie 4 razy z domu, wchodzenie 4 razy do sklepu, kupowanie 4 produktów określonych, wchodzenie tylko do określonych sklepów, kompulsywne wchodzenie do toalety przed zajęciami i cofanie się ciagle w określone miejsca jest przejawem "zdrowia", ale no ok

 

 

 

2 godziny temu, johnn napisał(a):

 

@Wrwsw Czy terapia Ci pomaga? Lubisz mówić o tym co wydarzyło się od ostatniego spotkania? Mnie psycholog często pyta co czułem i zachęca do korzystania z uczuć. Mam już tego dość. Mam wrażenie, że obrana droga dotarcia do mnie nie jest właściwa ale skoro psycholog tego nie ocenia to prze do przodu nie bacząc na wyniki. 

 

 

Ciężko mi się wypowiedzieć o efektach terapii ASD, bo mam teraz większy problem jakim jest OCD, po 4 wizycie widać pierwsze efekty i jestem bardzo zadowolony. OCD leczy się trochę inaczej niż inne zaburzenia, bo terapia nie polega ona takim typowym gadaniu o tym co ostatnio się wydarzyło (może z 10 min max na to poświęcamy), ale bardziej jakich obsesji doświadczam na codzień i jakie występują u mnie błędy w myśleniu.

 

Natomiast chodziłem przez pół roku do psychologa i raczej słabe efekty. Ale ciężko oczekiwać dobrych efektów, skoro byłem źle leczony, jak sama psychiatra stwierdziła, z terapeuta jest coś "nietak".

 

Byłem źle leczony, bo terapeutka kazała mi kupić książkę o OCD i wykonywać samemu ekspozycje, nie dysponując żadną sensowną radę co do tego zaburzenia. Na sesjach raczej pracowaliśmy nad poprawą w zakresie objawów ASD. Tak jak mówiłem większych efektów brak.

 

Wizyty zaczynały się od "jak tam?" i sam nie wiedziałem kiedy mam przestać opowiadać o tym co się ostatnio wydarzyło. Bałem się trochę takiej niezręcznej ciszy i dużo mówiłem, jednocześnie czułem się zobligowany, żeby po swojej "opowieści" zadawać pytania co zrobić w tej sytuacji, bo odnosiłem wrażenie (może mylne), że psycholog nie zapytała by o to i czekała aż dalej będę "gadał".

 

krótko mówiąc: Zlekceważenie OCD i skupienie się na ASD to podstawowy błąd tamtej "terapii". Jednak ciężko nazwać wizyty u psychologa co 2 tygodnie "terapią", zwłaszcza, że psycholodzy bez kursu 4-letniego nie powinni czegoś takiego prowadzić, na co z tego co widzę sobie pozwalają (skąd by mieli mieć klientów?)

 

Co trzeba przyznać, wyniosłem z tych spotkań u psychologa bardzo dużo psychoedukacji i nakierowania na problemy, co teraz jest bardzo pomocne w terapii już u normalnego psychoterapeuty, a nie jakiegoś "udawańca".

 

Jak terapie ASD powinny wyglądać - nie wiem, bo nie doszedłem do tego etapu (ocd jest dużo cięższe niż asd), dlatego warto znaleźć kompetentnego terapeutę w tym temacie, który odpowiednio poprowadzi terapię.

 

U mnie terapia ASD jak narazie nie ma prawa się udać, bo mam zbyt "upośledzone" myślenie przez OCD. Jest coraz lepiej, ale to jeszcze nie jest "to"

 

 

 

[johnn]

23 godziny temu, Wrwsw napisał(a):

Mam 1:1 te same objawy co ty. Tylko, że ja zazwyczaj włączam muzykę do nauki, ale często też przerywam naukę oglądając krótkie filmiki. I to definitywnie rozprasza uwagę ...., więc twój psycholog ma racje, ale to żadne odkrycie. 

 

Niskie zainteresowanie tematem pewnie wpływa na to, że rozpraszasz się, ale według mnie to nie jest jedyny czynnik. U mnie te rozpraszanie wynika z wysokiego napięcia emocjonalnego. Jak narazie leki na to zbytnio nie pomagają, mam teraz kolejną próbę klomipramina (btw. mam też OCD i ten lek głównie jest na to zaburzenie, ale jego działanie może zmniejszyć napięcie, na co zresztą liczę)

Moim zdaniem mój psycholog doszukuje się najprostszego wyjaśnienia. Jeżeli mam ADHD, to jego wyjaśnienia mi nie pomogą a wręcz zaszkodzą bo utwierdzą mnie iż to moja wina. 

23 godziny temu, Wrwsw napisał(a):

To, że uczysz się 5 języków obcych jest imponujące, ale może faktycznie cię to zbytnio nie interesuje. Może wybierz sobie angielski na wyższy poziom + jeden dodatkowy, max dwa - 5 to już przesada wg mnie i nie dziwie się, ze tracisz zainteresowanie. 

Uczyłem się tych języków po kolei.  Zwracam Ci uwagę na powracające i zanikające zainteresowanie językami obcymi. 

23 godziny temu, Wrwsw napisał(a):

Ciężko mi się wypowiedzieć o efektach terapii ASD, bo mam teraz większy problem jakim jest OCD, po 4 wizycie widać pierwsze efekty i jestem bardzo zadowolony. OCD leczy się trochę inaczej niż inne zaburzenia, bo terapia nie polega ona takim typowym gadaniu o tym co ostatnio się wydarzyło (może z 10 min max na to poświęcamy), ale bardziej jakich obsesji doświadczam na codzień i jakie występują u mnie błędy w myśleniu.

Nie możesz zastąpić jednych czynności mniej czasochłonnymi lub mniej uciążliwymi? 

[Wrwsw]

Teraz, johnn napisał(a):

Moim zdaniem mój psycholog doszukuje się najprostszego wyjaśnienia. Jeżeli mam ADHD, to jego wyjaśnienia mi nie pomogą a wręcz zaszkodzą bo utwierdzą mnie iż to moja wina. 

 

Ja akurat jestem pewny co do kompetencji swojego psychologa-diagnosty, bo pracuje w psychomedic i przeprowadził maaaase testów na ADHD, bo tam się praktycznie tylko tym zajmuje, ma ponad 10 letni doświadczenie. Ale jeżeli Ty uważasz, że twój psycholog nie ma kompetencji do diagnozowania ADHD, bo np. nie ma odpowiednich kursów, kwalifikacji (co jest w sumie potrzebne do diagnozy zaburzeń neurorozwojowych (bo są one ciężkie do diagnozy dla zwykłego psychologa), to możesz szukać potwierdzenia u drugiego specjalisty

 

Natomiast moja psycholog powiedziała mi o częstym incydencie osób, które chcą uzyskać diagnozę ADHD, a jej nie uzyskują - jedna pacjenta ją obsmarowała na internecie (jako pierwsza ze wszystkich jej pacjentów), a widziałem jak kilka osób tez obsmarowało innych psychologów za brak diagnozy ADHD, bo z jakiegoś powodu ludzie szukają usprawiedliwienia dla swoich trudności i idealnym wyjaśnieniem jest ADHD. Szczerze to tez nie byłem zadowolony z tego, że nie dostałem tej diagnozy (to ułatwiłoby leczenie ADHD, co jest znacznie łatwiejsze w leczeniu niż Asperger) ADHD - farmakologia (głównie) + psychoterapia, ASD - tylko psychoterapia działa. Ale no zaakceptowałem to, że muszę szukać przyczyn swoich problemów z koncentracją gdzie indziej.

 

 

 

7 minut temu, johnn napisał(a):

 

Nie możesz zastąpić jednych czynności mniej czasochłonnymi lub mniej uciążliwymi? 

 

Nie, tak nie działa to zaburzenie  Zastępowanie tylko nasili to zaburzenie, tu jest potrzebne wykształcenie umiejętności  radzenia sobie z nimi,  nabieranie dystansu do myśli aby nie wykonywać kompulsji oraz przełamywanie lęków.

 

Próbowałem kiedyś zastępować obsesje drugą obsesją i na krótką metę może pomóc (niewiele), ale na dłuższą metę tylko nasila zaburzenie i w końcu nigdy z tego nie wyjdę jak będę takie metody wykorzystywać

 

OCD jest dosyć nierozumianym zaburzeniem przez osób bez tego zaburzenia, ale nie dziwie się - jest skomplikowane, myślę, że nawet dla specjalistów.

[Wirginia Zachodnia]

W dniu 31.07.2024 o 11:41, johnn napisał(a):

Mam zaburzenia osobowości zdiagnozowane przed diagnozą zespołu Aspergera. Według obecnego psychologa nie mam zaburzeń osobowości. 

Podejrzewam ADHD.

A miałeś robione EEG lub rezonans magnetyczny głowy? 

[johnn]

41 minut temu, Wirginia Zachodnia napisał(a):

A miałeś robione EEG lub rezonans magnetyczny głowy? 

Nie. W jakim celu?

[Wirginia Zachodnia]

W dniu 3.08.2024 o 08:12, johnn napisał(a):

Nie. W jakim celu?

Wspomniałeś, że twoja najbliższa rodzina również przejawia problemy zdrowotne i zastanawiałam się czy w grę nie wchodzą sprawy genetyczne. I stąd też wynikło moje pytanie. Zdecydowana większość chorób genetycznych wiąże się z objawami, które ciężko jest przeoczyć np. opóźnienie umysłowe, ale są i takie, które w niewielkim stopniu utrudniają życie. 

[johnn]

W dniu 31.08.2024 o 19:33, Wirginia Zachodnia napisał(a):

Wspomniałeś, że twoja najbliższa rodzina również przejawia problemy zdrowotne i zastanawiałam się czy w grę nie wchodzą sprawy genetyczne. I stąd też wynikło moje pytanie. Zdecydowana większość chorób genetycznych wiąże się z objawami, które ciężko jest przeoczyć np. opóźnienie umysłowe, ale są i takie, które w niewielkim stopniu utrudniają życie. 

Moim zdaniem oboje rodziców miało (ojciec nie żyje) lub ma trudności. Prawdopodobnie jest to zespół Aspergera. Mój brat ma zespół Aspergera (zdiagnozowany). Objawy nie rzucały się w oczy, gdyż nie dostrzegano ich skali, uznawano je za przejaw lenistwa, braku odpowiedniego wychowania lub nieporadność życiową oraz wszyscy jesteśmy spokojni, nie skorzy do konfliktu i nie umiemy w wystarczającym stopniu walczyć o swoje. 

Ponadto nikt nie chce wykonać odpowiednich badań lub skierować do odpowiedniego specjalisty.  Podam dwa przykłady

 

Przykład 1.

     Obecnie moja mama spotyka się z moim pierwszym psychologiem. Ta Pani przyznała jej, że nie zna się na zespole Aspergera (diagnozowano go ok. 4 lata później po ustaniu spotkań z nią). Wtedy odmawiałem pracy, żyłem z zasiłku z Opieki Społecznej w złych warunkach bytowych ponadto nie miałem ubezpieczenia zdrowotnego.  Rozmowa z nią mi nie pomagała. Informowałem ją o tym. Mimo to opinia końcowa stanowi, iż plan został wykonany pozytywnie. Wiele z tego opisałem we wpisie z 2018 roku pt. "Zastanawiająca opinia terapeuty"

 

Przykład 2. 

    Obecny psycholog na moją propozycję zapoznania się z moją kilkuletnią dokumentacją odparł : "A po co?" Jak dotąd nie poinformował czy znalazł odpowiedź na to pytanie.  Z jego dokumentacji nie wynika czy wymagam dalszej diagnostyki. Jestem zmuszony sam tego dociekać.  

[johnn]

W dniu 31.08.2024 o 19:33, Wirginia Zachodnia napisał(a):

Wspomniałeś, że twoja najbliższa rodzina również przejawia problemy zdrowotne i zastanawiałam się czy w grę nie wchodzą sprawy genetyczne. I stąd też wynikło moje pytanie. Zdecydowana większość chorób genetycznych wiąże się z objawami, które ciężko jest przeoczyć np. opóźnienie umysłowe, ale są i takie, które w niewielkim stopniu utrudniają życie. 

Nadal nie rozumiem jak to odnosi się do mnie.   

[Kiusiu]

W dniu 31.07.2024 o 22:45, acherontia styx napisał(a):

MMPI-2 też u mnie nic nowego diagnostycznie nie wniosło.

MMPI-2...

Rozwiązanie go zajęło mi kilka godzin, wkurzyło mnie na maksa, a i tak okazało się to być niediagnostyczne. Nabrałem za to najgłębszej pogardy dla jego autorów i tych, którzy dopuścili to coś jako narzędzie diagnostyczne.

Chyba najbardziej wkurzający i durny kwestionariusz, z jakim miałem w życiu do czynienia. Praktycznie od razu odniosłem wrażenie, że autorzy tego kwestionariusza to muszą być jakieś zakute łby, skoro wrzucają do jednego worka w jednych zdaniach tak niepowiązane ze sobą rzeczy. Im więcej tych stwierdzeń czytałem, tym bardziej się utwierdzałem w tym przekonaniu.
Nasunął mi się też wniosek, że ów kwestionariusz nie tylko jest zaprzeczeniem dbania o psychiczny komfort pacjenta, ale też że on wręcz zachęca psychiatrów do stosowania gaslightingu wobec pacjentów. Co samo w sobie jest skandaliczne.

W moim przypadku MMPI-2 okazał się być niediagnostyczny, bo w "zbyt wielu" przypadkach moją odpowiedzią było "nie wiem", "w połowie tak, w połowie nie" lub "to zależy" zamiast prostego "prawda" czy "fałsz", jak oczekiwali twórcy tego kwestionariusza.

Ciekawe, co by na to powiedzieli ci twórcy. A także na pozostałe moje uwagi na jego temat. A tych uwag miałem ponad dwadzieścia.
Np. dot. zawartego tam sformułowania "Nie żyłem tak, jak należy", łączenia w jednym stwierdzeniu kwestii mdłości i torsji (jakby nie można było mieć mdłości bez torsji), łączenia w jednym stwierdzeniu kwestii wstrętu i strachu przed brudem (jakby to się musiało ze sobą łączyć), stwierdzenia "Wierzę w egzekwowanie prawa" (jeden z bardziej kretyńskich ogólników, na jakie tam natrafiłem), łączeniu w jednym stwierdzeniu myśli o śmierci z myślami o życiu pozagrobowym (jakby to też się ze sobą zawsze nierozerwalnie łączyło - choć we wcześniejszym stwierdzeniu wiara w życie po śmierci jest potraktowana osobno), stwierdzenie dot. kataru i astmy jako potraktowanych łącznie i nierozerwalnie, stwierdzenie dot. omamów bez zaznaczenia, czy omamy hipnagogiczne się liczą, stwierdzenie "Czasami złoszczę się" (a czy jeśli złoszczę się nie czasami, a kilkanaście lub kilkadziesiąt razy dziennie, to czy wtedy to zdanie jest prawdą, czy fałszem?).

I absurdalne pytania o to, co moim zdaniem robi "większość ludzi" lub "mnóstwo ludzi" - jakbym musiał mieć wyrobione zdanie na każdy temat.
I nie mniej absurdalne pytania o to, czy moim zdaniem w porównaniu z moimi znajomymi i ludźmi wokół mnie mam mało lęków, jestem bystry i mam dobry stan zdrowia - te punkty z góry zakładają, że pacjent ma jakichś znajomych i że wie cokolwiek na temat ich zdrowia, lęków, bystrości itd. Że ma jakikolwiek punkt odniesienia.
Albo pkt. "Lubię naukę" - tu jedyna możliwa odpowiedź to "to zależy". Zależy czy naukę-science, czy naukę-learning, oraz jakie dziedziny. Np. matematyki nie cierpię, podobnie stechiometrii z chemii, ale opisowe nauki przyrodnicze i humanistyczne już tak.

Albo pkt. "Ktoś próbował mnie otruć" - już widzę, jak do tego zdania ustosunkowują się Siergiej Skripal i Wiktor Juszczenko, których próbowano otruć - czy autor/diagnosta po przeczytaniu odpowiedzi "prawda" uznałby Skripala i Juszczenkę za mających urojenia prześladowcze? I czy uznałby to samo w przypadku Aleksandra Litwinienki, gdyby po otruciu polonem, a przed śmiercią w szpitalu, dano mu do wypełnienia ten kwestionariusz? "Ależ nikt nie próbował pana otruć, to tylko pana urojenia, a pan wcale nie jest fizycznie chory"

Do tego część stwierdzeń w założeniu miała najpewniej określić, czy pacjent ma paranoję, bez brania pod uwagę faktów z życiorysu tej osoby - co również naprowadza diagnozującego psychiatrę na stosowanie gaslightingu wobec diagnozowanego pacjenta.

W sumie to swoistą ironią jest, że jedno ze stwierdzeń z tego kwestionariusza to "Czasami mam ochotę przeklinać" - cóż, gdy czytałem te stwierdzenia z tego kwestionariusza, to wtedy jak najbardziej miałem ochotę przeklinać.

Dlatego uważam twórców tego kwestionariusza za autorytarnych, opresyjnych głąbów pozbawionych wyobraźni oraz empatii i przyjaźni wobec pacjentów. Tym bardziej, że wygląda na to, że nie przewidzieli oni sytuacji, gdy odpowiadający np. w 1/3 przypadków odpowie "nie wiem", "w połowie tak, w połowie nie", "częściowo tak, częściowo nie" itd. A powinni byli to uwzględnić.

Ciekawe, czy gdyby zrobić sondę wśród tych, którzy rozwiązywali ten kwestionariusz, to jakie byłyby ich opinie na jego temat. Czy podobne do mojej.

W dniu 25.07.2024 o 14:48, Wrwsw napisał(a):

1. Czy uważacie, że psycholog leczy zaburzenia psychiczne?

Psycholog będący psychoterapeutą pomaga leczyć zaburzenia psychiczne. Jednak niebędący psychoterapeutą: nie.

[Kiusiu]

16 minut temu, acherontia styx napisał(a):

odpowiedź "nie wiem" jest najgorszą jakiej można udzielić i im więcej takich odpowiedzi, tym bardziej wynik wyjdzie do niczego.

Autorzy tego testu powinni byli opracować go tak, żeby wyszedł diagnostyczny nawet gdyby 1/3 odpowiedzi była "nie wiem" lub inna niż "prawda" lub "fałsz". I wiele stwierdzeń powinni byli inaczej sformułować, a część rozbić, żeby można było ustosunkować się osobno.

Gdybym na zrobienie tego testu dostał 2 godziny, to wtedy połowa odpowiedzi pozostałaby pusta. Choć nawet gdyby, to i tak wyniki powinny były być diagnostyczne. Autorzy powinni byli wziąć pod uwagę każdą możliwość. A nie wymagać od pacjentów, żeby cośtam.

Tak że podsumowując: tak, uważam, że ten test jest do niczego. Co zresztą obszernie uzasadniłem.

[Kiusiu]

14 godzin temu, acherontia styx napisał(a):

Ty chyba nie masz pojęcia jak się tworzy takie narzędzia diagnostyczne i jak się je adaptuje do realiów danego kraju

Powiedz mi, co stało na przeszkodzie, żeby w tym kwestionariuszu zamiast opcji "prawda" lub "fałsz" dać: "oceń, w jakim stopniu, w skali od 1 do 5 (albo od 1 do 6) to stwierdzenie jest prawdziwe w odniesieniu do Ciebie"? Oraz żeby oddzielnie potraktować kwestię mdłości i torsji? I żeby sprecyzować, czy "nauka" odnosi się do nauki w sensie "science", czy do nauki w sensie dokształcania się? Żeby sprecyzować, o jaką naukę chodzi?

 

Jeśli np. ktoś często ma ochotę przeklinać, czyli nie czasami, to wtedy powinien zaznaczyć "prawda" przy zdaniu "Czasem mam ochotę przeklinać"? Często to nie czasami - zgadza się?

 

I powiedz mi, czy zdania o próbie obrabowania i próbie otrucia mają na celu ustalenie obiektywnych faktów z życia pacjenta, czy ustalenie, czy pacjent nie ma urojeń prześladowczych i/lub paranoi?

Jeśli to drugie, to: kłania się tu kwestia wspomnianego już gaslightingu wobec pacjentów.

Czy uważasz, że stosowanie gaslightingu wobec pacjentów jest w porządku?

 

Kwestionariusz, oprócz zawierania bardzo precyzyjnych, jednoznacznych sformułowań, powinien być  elastyczny i uwzględniać każdą możliwość. Również taką, że pacjent nie ma zdania, nie wie czy nie pamięta o określonych rzeczach, a także że jakieś stwierdzenia są w odniesieniu do niego częściowo prawdziwe, warunkowo prawdziwe itd.

 

Czy uważasz, że na pytania z tego kwestionariusza powinienem był odpowiedzieć nieszczerze i niezgodnie z tym, co naprawdę myślę? Albo wybierać odpowiedzi na chybił trafił? Bo chyba tylko wtedy ten kwestionariusz mógłby mi wyjść "diagnostyczny".

Albo odpowiadam szczerze i tak, jak uważam, albo wcale. I twórcy kwestionariuszy powinni to uwzględniać.

 

Nikt nie może mi kazać zajmować stanowiska w jakiejś sprawie, i nikt nie będzie mi mówił, co mam myśleć.

14 godzin temu, acherontia styx napisał(a):

masz na te z pozoru bezsensowne pytania odpowiadać co pierwsze Ci przyjdzie na myśl

 

A jeśli pierwsze, co  przyjdzie mi na myśl, to "nie wiem", "nie pamiętam", "częściowo prawda", "w połowie prawda"?

Wtedy chyba pozostaje tylko zaznaczenie połowy kółka "prawda" i połowy kółka "fałsz" albo zostawienie pustego. Albo wybieranie na chybił trafił. Co nie?

Które opcje byś wybrała na moim miejscu?

14 godzin temu, acherontia styx napisał(a):

Łatwo Ci krytykować zauważyłam rzeczy, o których nie masz bladego pojęcia.

Skąd stwierdzenie, że nie mam bladego pojęcia?

Rozwiązywałem w życiu różne testy psychologiczne - wiele z nich było lepszych, precyzyjniejszych i bardziej przyjaznych od MMPI-2, i nie miałem z nimi problemu.

Wszystko podlega krytyce.

A zdanie pacjentów o formule testów psychologicznych powinno być brane pod uwagę. A ich uwagi uwzględniane.

14 godzin temu, acherontia styx napisał(a):

MMPI jest uznawany za jeden z lepszych testów opisujących osobowość danej osoby.

Przez kogo jest uznawany?

W sumie, ciekawa opinia, skoro tak łatwo ten kwestionariusz może wyjść niediagnostyczny - i skoro jest aż tak bardzo zero-jedynkowy i mieszający różne kwestie. I tak bardzo nieprzyjazny i niedbający o psychiczny komfort pacjenta.

 

Oto moje odpowiedzi w tym kwestionariuszu, najszczersze i najlepsze, jakich mogłem udzielić:

 

1. Fałsz
2. Prawda
3. Fałsz
4. Prawda
5. Prawda
6. Częściowo prawda
7. To zależy, więc częściowo prawda
8. Nie wiem, chyba to zależy
9. To zależy
10. Nie wiem
11. Fałsz
12. Fałsz
13. Dziwaczne stwierdzenie, ale raczej fałsz
14. Fałsz
15. Fałsz
16. Nie wiem, co autor ma na myśli
17. Gdzieś w 3/4 prawda
18. Raczej nie, a już na pewno nie druga część
19. Fałsz
20. Prawda
21. Częściowo prawda
22. Częściowo prawda
23. Raczej fałsz
24. Fałsz
25. Fałsz
26. Chyba fałsz
27. W 4/5 prawda - nie zgadzam się z częścią "choćby dla zasady"
28. Fałsz
29. Prawda
30. Fałsz
31. Częściowo prawda
32. Nie wiem, co autor miał na myśli - jeśli osobliwymi i dziwnymi doświadczeniami są np. doświadczenia psychodeliczne czy przeżycie czterodobowej deprywacji snu, to tak
33. To zależy, więc częściowo prawda, częściowo fałsz
34. Prawda
35. Fałsz
36. Fałsz
37. Prawda
38. Chyba prawda (dni)
39. Prawda
40. Fałsz
41. Prawda (ale dlaczego autor stawia znak równości między tym, że ktoś w 99% przypadków mówi prawdę a tym, że ktoś w 1% przypadków mówi prawdę?)
42. Fałsz
43. Nie wiem, co autor ma na myśli przez to "teraz" - ogólnie, nie wiem
44. Fałsz
45. Nie mam pojęcia, nie pytam innych o stan zdrowia
46. Raczej fałsz (choć zależy których)
47. Prawda
48. W połowie prawda
49. Fałsz
50. Nie mam pojęcia
51. Prawda
52. A co to znaczy "jak należy"?
53. Gdy zdarza mi się być w nieodpowiedniej pozycji, to owszem, czuję mrowienie i drętwienie w rękach lub nogach
54. Fałsz
55. Nie wiem - jeśli tak, to na pewno rzadko, może kilka czy kilkanaście razy się zdarzyło
56. W dużej mierze prawda
57. Prawda
58. A ile to jest "mnóstwo ludzi"? Od ilu zaczyna się mnóstwo? Jakaś część ludzi na pewno tak robi, ale czy mnóstwo - nie wiem
59. W jakim dołku? Gdzie w ciele jest dołek?
60. Fałsz
61. Fałsz
62. Nieczęsto, ale zdarzało się, że zazdrościłem dziewczynom i bywałem przekonany, że mają łatwiej w życiu
63. Fałsz
64. Fałsz
65. Częściowo prawda
66. Nie mam pojęcia
67. Częściowo prawda
68. Fałsz
69. Możliwe, że prawda, choć nie wiem
70. Raczej fałsz
71. Nie ostatnio, ale zdarzało się, że traciłem
72. Fałsz
73. Prawda
74. Nie wiem - chyba fałsz, ale nie całkiem
75. Raczej fałsz
76. To zależy - często jest to prawda, choć nie zawsze
77. Prawda
78. Nie mam pojęcia
79. To zależy
80. Fałsz
81. Nie wiem - nie znam danych
82. Chyba fałsz - częściej nie robię czegoś i potem żałuję zaniechania
83. Fałsz
84. Fałsz
85. Prawda
86. Fałsz
87. Możliwe, że prawda
88. Prawda
89. Prawda
90. Fałsz
91. Chyba fałsz
92. Fałsz
93. Prawda
94. Częściowo prawda
95. Fałsz
96. Fałsz
97. Fałsz
98. Prawda
99. Fałsz
100. Prawda
101. Fałsz
102. Prawda
103. Fałsz
104. Nie mam pojęcia - zresztą, pytania miały być o mnie, a nie o innych
105. Fałsz
106. Chyba prawda
107. Prawda
108. Fałsz
109. Chyba prawda
110. Nie mam pojęcia - zresztą, pytania miały być o mnie, a nie o innych
111. Fałsz
112. Częściowo prawda
113. Nie wiem, co autor ma na myśli
114. Fałsz
115. Fałsz
116. Fałsz - poza tym, dlaczego autor łączy ze sobą drażliwość i zrzędliwość? To bez sensu
117. Prawda
118. Fałsz
119. W pewnej mierze prawda
120. Prawda
121. Chyba prawda, choć nie wiem, co autor rozumie przez niezwykłe praktyki seksualne - to bardzo uznaniowe
122. Chyba fałsz
123. Nie wiem, nigdy o tym nie myślałem
124. Raczej fałsz
125. Fałsz
126. Nie wiem, co autor ma na myśli
127. W znacznej mierze prawda, choć to zależy od formy i treści
128. W połowie prawda
129. Fałsz
130. Prawda
131. Nie pamiętam, ale raczej nie
132. Fałsz
133. Fałsz
134. Fałsz
135. Możliwe, że prawda, choć nie wiem, czy "często"
136. W połowie prawda - dlaczego autor łączy w jednym zdaniu tak różne i niepowiązane rzeczy?
137. Prawda
138. Fałsz
139. Prawda
140. Fałsz
141. Fałsz
142. Fałsz (raz miałem)
143. Prawda
144. Fałsz
145. Częściowo prawda
146. W znacznej mierze prawda
147. Fałsz
148. Fałsz
149. Chyba nie
150. Prawda (kogoś innego)
151. Prawda
152. Nie wiem, co znaczy "szybko" - rzecz względna. Ogólnie, to zależy, jaki dzień akurat mam.
153. Fałsz
154. W pewnej mierze prawda
155. Chyba raczej fałsz
156. Fałsz
157. W połowie prawda, w połowie fałsz (zależy kto)
158. Prawda
159. Częściowo prawda (dwa razy byłem na granicy omdlenia)
160. Częściowo prawda
161. Częściowo prawda
162. Chyba fałsz
163. Prawda
164. Raczej prawda
165. Prawda
166. Fałsz
167. W połowie prawda (zależy z kim i na jakie tematy)
168. Fałsz
169. Fałsz
170. Fałsz
171. Prawda
172. Fałsz
173. Prawda
174. Prawda
175. Częściowo prawda
176. Prawda
177. Prawda
178. Chyba fałsz
179. Prawda
180. Chyba fałsz
181. Fałsz
182. Fałsz
183. Prawda
184. Fałsz
185. Częściowo prawda
186. Prawda
187. Fałsz
188. W połowie prawda
189. Częściowo prawda, częściowo fałsz
190. W połowie prawda, w połowie fałsz (zależy którzy bliscy)
191. Raczej fałsz
192. Prawda
193. Fałsz (choć gdy nadepnę na szczelinę jedną nogą, to potem drugą też to robię)
194. Chyba prawda
195. Nie wiem, jakie są inne rodziny, nie mam porównania
196. W pewnej mierze prawda
197. Fałsz
198. Fałsz
199. Prawda (choć bardziej naukę - science, niż naukę - learning)
200. Prawda
201. Fałsz
202. Fałsz
203. Chyba fałsz
204. Chyba prawda
205. Prawda
206. Fałsz
207. Prawda
208. Częściowo prawda, częściowo fałsz (zależy od okoliczności, towarzystwa itd.)
209. Prawda
210. Fałsz
211. Fałsz
212. Prawda
213. Prawda
214. Chyba fałsz
215. Prawda
216. Chyba fałsz
217. Chyba prawda
218. Jeśli do "okresów" zaliczają się chwile, np. trwające minutę, to prawda
219. Prawda
220. Fałsz
221. Nie wiem, co autor ma na myśli
222. Prawda
223. Fałsz
224. Fałsz
225. Możliwe, że częściowo prawda
226. Fałsz
227. Prawda
228. Fałsz
229. Fałsz
230. Fałsz
231. Chyba fałsz
232. Fałsz
233. Częściowo prawda, częściowo fałsz
234. Fałsz
235. Częściowo prawda, częściowo fałsz (zależy z jakimi przedmiotami)
236. Prawda
237. Prawda
238. Fałsz
239. Fałsz
240. Fałsz
241. Raczej fałsz
242. Fałsz
243. Częściowo prawda, częściowo fałsz
244. Fałsz
245. Fałsz
246. Fałsz
247. Fałsz
248. Fałsz
249. Fałsz (kilka razy musiałem zmieniać okulary na mocniejsze)
250. Czasem w pierwszym odruchu tak pomyślałem, ale potem zawsze zmieniałem zdanie
251. Raczej fałsz
252. Fałsz
253. Chyba fałsz (ile to jest "niezwykle dużo"?)
254. Nie wiem - chyba fałsz
255. Fałsz (szum słyszę właściwie cały czas, choć dzwonienie bardzo rzadko)
256. Raczej fałsz
257. Fałsz
258. Fałsz
259. Raczej fałsz
260. Prawda
261. Nie wiem, nie pytam o to innych
262. Prawda
263. Fałsz - wściekłość na luki w prawie to nie obrzydzenie wobec prawa w ogóle
264. Fałsz
265. W połowie prawda, w połowie fałsz (to zależy)
266. Prawda
267. Fałsz
268. Fałsz
269. Fałsz
270. Fałsz
271. Możliwe, że prawda, choć nie wiem
272. Fałsz (we wczesnym dzieciństwie tak było)
273. Częściowo prawda
274. Nie wiem, wszystko zależy, jak się o czymś mówi
275. Częściowo prawda, częściowo fałsz
276. Prawda
277. Prawda
278. Możliwe, że prawda
279. Prawda
280. Nie wiem
281. Częściowo prawda, częściowo fałsz
282. Fałsz
283. Fałsz
284. Nie wiem - możliwe, ale nie chciałbym przesądzać
285. Nie wiem - możliwe, że tak, przynajmniej w pewnych aspektach
286. Nie wiem
287. Częściowo prawda, częściowo fałsz
288. Częściowo prawda
289. Częściowo prawda - to zależy
290. Fałsz
291. Fałsz
292. Fałsz
293. Fałsz
294. Fałsz
295. Prawda
296. Chyba fałsz
297. Chyba fałsz
298. Fałsz - chyba że akurat znalazłem się w miejscu, w którym są źródła takowych, to logiczne
299. Fałsz
300. Fałsz
301. Fałsz
302. Częściowo prawda (zależy wobec kogo)
303. Fałsz
304. Prawda
305. Prawda
306. Prawda
307. Fałsz
308. Fałsz
309. Chyba fałsz
310. Fałsz
311. Fałsz
312. Fałsz
313. Fałsz
314. Chyba prawda
315. Chyba fałsz
316. Czasami prawda
317. Fałsz
318. To zależy
319. Fałsz
320. Fałsz
321. Prawda
322. Fałsz
323. Fałsz
324. Fałsz
325. Nie wiem
326. Nie wiem, możliwe
327. Nie wiem, co autor ma na myśli
328. Chyba fałsz
329. Fałsz
330. Możliwe, że prawda
331. Częściowo prawda
332. Fałsz
333. Częściowo prawda (kilka razy napotkani pijani menele obrzucili mnie wulgarnymi wyzwiskami - nie wiem, czy autorowi o to chodziło)
334. Fałsz
335. Częściowo prawda, częściowo fałsz
336. Fałsz
337. Prawda
338. Prawda
339. Prawda
340. Fałsz
341. Prawda
342. Fałsz
343. Prawda
344. Fałsz
345. Chyba fałsz - choć nie jestem pewien, co autor miał na myśli
346. Chyba fałsz
347. Częściowo prawda
348. W znacznej mierze prawda
349. Raczej fałsz
350. Fałsz
351. Fałsz
352. Chyba częściowo prawda
353. Fałsz
354. Prawda
355. Fałsz
356. Fałsz
357. Fałsz (nie należę)
358. Fałsz
359. Fałsz
360. Prawda
361. Fałsz
362. Fałsz
363. Fałsz
364. Prawda
365. Częściowo prawda
366. Fałsz
367. W znacznej mierze prawda
368. Raczej fałsz
369. Raczej fałsz
370. Fałsz
371. Fałsz
372. Fałsz
373. Fałsz
374. Nie wiem - to nie pytanie o mnie
375. Częściowo prawda - choć zależy kto i w jakich okolicznościach i kontekście
376. Prawda
377. Prawda
378. Prawda
379. Fałsz
380. Fałsz
381. Częściowo prawda, choć to zależy
382. Chyba fałsz
383. Chyba prawda
384. Chyba fałsz
385. Prawda
386. Możliwe, że prawda
387. Fałsz
388. Fałsz
389. Prawda
390. Fałsz
391. Prawda
392. Fałsz
393. Fałsz
394. Chyba fałsz
395. Fałsz
396. Nie wiem, chyba fałsz
397. Fałsz
398. Częściowo prawda, to zależy
399. W znacznej mierze prawda, choć nie całkiem
400. Fałsz
401. Prawda
402. Prawda
403. Możliwe, że prawda
404. Prawda
405. Fałsz
406. Prawda
407. Fałsz
408. Prawda
409. Prawda
410. Prawda
411. W pewnym stopniu prawda
412. Fałsz
413. Prawda
414. Prawda
415. Częściowo prawda
416. Częściowo prawda
417. Fałsz
418. Prawda
419. Prawda
420. Częściowo prawda
421. Fałsz
422. Chyba fałsz
423. Fałsz
424. Fałsz
425. W pewnej mierze prawda (3/5)
426. Fałsz
427. Prawda - jeśli nie liczyć omamów hipnagogicznych
428. Prawda
429. Prawda
430. W połowie prawda, w połowie fałsz - drażliwy tak, zrzędliwy nie (dlaczego autor łączy tak różne i niepowiązane rzeczy?)
431. Fałsz
432. Fałsz
433. Nie wiem, ale chyba fałsz
434. Nie wiem
435. Fałsz
436. Na pewno zależy jaki mężczyzna i w obecności jakiej kobiety i w jakiej sytuacji - więc ani prawda, ani fałsz
437. Częściowo prawda
438. Fałsz
439. Prawda
440. Prawda
441. Fałsz
442. Prawda
443. Częściowo prawda, częściowo fałsz- to zależy od mojego nastroju, sytuacji, kontekstu itd.
444. Prawda
445. Chyba fałsz
446. Fałsz
447. Częściowo prawda, częściowo fałsz (strachu nie, wstręt tak)
448. Fałsz
449. Prawda (takie pytanie już było)
450. Fałsz
451. Fałsz
452. Prawda
453. Prawda
454. W znacznej mierze prawda
455. Częściowo prawda, częściowo fałsz
456. Fałsz
457. Nie wiem, co autor miał na myśli z tym zmienianiem - czy chodzi o samo podjęcie decyzji i cudzy wpływ na to, czy o same zdarzenia niezależne od decyzji - jeśli to pierwsze, to raczej fałsz
458. Raczej fałsz
459. Fałsz
460. Chyba fałsz
461. Prawda
462. Prawda
463. Fałsz
464. Prawda
465. Fałsz
466. Fałsz
467. Prawda
468. Fałsz
469. Fałsz
470. Nie wiem, co autor rozumie przez "wielu" ani "złe", ale możliwe, że tak, choć trzeba by to sprecyzować
471. Fałsz
472. W pewnej mierze prawda
473. Nie pamiętam
474. Prawda
475. Chyba fałsz
476. Raczej fałsz
477. Fałsz
478. Fałsz
479. Nie wiem
480. Prawda
481. Prawda
482. W znacznej mierze prawda
483. Prawda
484. Częściowo prawda, częściowo fałsz
485. Częściowo prawda
486. W połowie prawda, w połowie fałsz
487. Fałsz
488. Fałsz
489. Fałsz
490. Fałsz
491. Częściowo prawda, częściowo fałsz - to zależy
492. Fałsz
493. Częściowo prawda
494. Fałsz
495. W połowie prawda, w połowie fałsz
496. Fałsz
497. W pewnej mierze prawda
498. Fałsz
499. Fałsz
500. Chyba częściowo prawda
501. Prawda
502. Fałsz
503. Częściowo prawda, częściowo fałsz
504. Nie wiem
505. Fałsz
506. Fałsz
507. Częściowo prawda
508. Fałsz
509. Prawda
510. Fałsz
511. Fałsz
512. Chyba fałsz
513. Częściowo prawda
514. Raczej fałsz
515. Fałsz
516. Prawda
517. Prawda
518. Prawda
519. Fałsz
520. Fałsz
521. Fałsz
522. Fałsz
523. Częściowo prawda, częściowo fałsz (nie nienawidzę, tylko po prostu nie lubię)
524. Fałsz
525. Chyba fałsz
526. Chyba fałsz
527. Fałsz
528. Możliwe, że prawda
529. Fałsz
530. Fałsz
531. Fałsz
532. Prawda
533. Prawda
534. Fałsz
535. Fałsz
536. Fałsz
537. Fałsz
538. Nie wiem - mam nadzieję, że fałsz
539. Fałsz
540. Fałsz
541. Chyba prawda
542. Prawda
543. Fałsz
544. Fałsz
545. Fałsz
546. Myślę o śmierci, ale nie życiu pozagrobowym, więc w połowie prawda, w połowie fałsz
547. Prawda
548. Fałsz
549. Fałsz
550. Częściowo prawda
551. Fałsz
552. Fałsz
553. Fałsz
554. Częściowo prawda, częściowo fałsz
555. Fałsz
556. Fałsz
557. Fałsz
558. Fałsz
559. -
560. Fałsz
561. Prawda
562. Chyba fałsz
563. Nie wiem - mam nadzieję, że fałsz, choć patrząc na statystyki dot. rozpadów związków...
564. Fałsz
565. Fałsz
566. Fałsz
567. Nie wiem - mam nadzieję, że fałsz

[Wrwsw]

ja rozwiązywałem MMPI 3 godziny i ledwo się zmieściłem, tak samo każda odpowiedz analizowałem pod każdym możliwym kątem, żeby tylko się nie pomylić gdzieś, prawdopodobnie z powodu mojego spektru autyzmu i OCD xd., Ale wynik wyszedł diagnostyczny, chociaz podobno "prawdomownnosc" wyszła na minusie, ale nie na tyle, żeby unieważnić.

 

A i na dodatek źle zrozumiałem psycholog, że powiedziała, że jeśli nie znam odpowiedzi to żeby zaznaczyć "NIE", a jej chodziło o "nie wiem" XD

Edytowane 13 Marca przez Wrwsw