Witam zgromadzonych.

[Psychoanalepsja_SS]

23 godziny temu, 6062 napisał:

 

Stawiają wielką sztuczną waginę i musisz z niej wyjść?

Świadomy oddech - głęboki wdech i wydech bez pauz. Jakoś to niby ma walczyć z traumą porodową... Rozkoszny cytat ze strony promującej te koromysły:
Ludzie chorujący na astmę, byli zwykle bardzo źle traktowani w chwili narodzin lub we wczesnym dzieciństwie i wówczas podjęli decyzję, że chcą umrzeć. Gdy uwolnią się od traumy narodzin, od pierwotnego zranienia, nauczą się oddychać prawidłowo, astma będzie uleczona, podobnie jak wiele innych chorób.

Były jednak eksperymenty podobne do tych z Twojego pytania, ale niezwiązane z tą formą 'terapii' - sprawa dziesięciolatki, która zmarła wskutek symulowania ponownych narodzin. Owinięto ją w pościel i poduszki i naciskano na nią ciężarem czterech ludzi tak długo, aż przestała oddychać.

[ewa.119]

4 godziny temu, Szczebiotka napisał:

Znam to ale spokojnie będzie dobrze. 

Wiem wiem. Ale nawet jak już będziesz miała jedne wyniki to za chwilę wkręcisz sobie kolejne choroby. Zobaczysz, będziesz szukać w Google po kolei. Ja już nawet nie będę wymieniać ile chorób sobie znalazłam bo nawet nie chce mi się  

To jest od nerwicy. Ja przy silnym stresie mam tak samo, nawet wodą wtedy się duszę. Ślina nie przechodzi, dusisz się. Musisz się uspokoić, napij się melisy trochę złagodzi nerwy. 

Nie czekaj bo z dnia na dzień będzie tylko gorzej, a co za tym idzie trudniej będzie ci to leczyć. Umów się już. 

Nie do końca się zgodzę tutaj, ponieważ ja też mam takie problemy i to od wielu lat. Robiłam masę badań aż w końcu ginekolog powiedział że on nie ma co tutaj robić i to jest od kręgosłupa. Ja ogólnie mam problemy z kręgosłupem. Ale jeśli nie robiłaś sobie ostatnio żadnych badań ginekologicznych to warto iść i zrobić, w tym cytologię dla świętego spokoju. Ale nie z powodu tego co napisałaś a profilaktycznie. 

Taki stan miałam kilka lat temu, i w zeszłym roku wrócił. Zaniedbałam dom i dzieci. Nie miał sił na nic. Leżałam i czekałam na śmierć. W końcu umówiłam się prywatnie do psychiatry, lekko nie było bo te leki takie fajne na początku nie są ale dzisiaj przynajmniej robię podstawowe rzeczy. 

Tak, wszystko co wymieniłaś miałam i pewnie jeszcze parę innych rzeczy by się znalazło ja mam kilka chorób po za tym, ale z nimi żyje już kilka lat i nie są one powiązane. 

Dlatego umów się jak najszybciej do psychiatry bo z dnia na dzień będzie tylko gorzej. 

Dziękuję Wam wszystkim za wsparcie. Szczebiotka, wiem że to straszne ale pociesza mnie to, że nie ja jedna jestem z takimi objawami, choć oczywiście z całego serca życzę Ci zdrowia i spokoju..... Okropna jest ta choroba

[Lucy32]

@DEPERS taaaa..

prawdopodobnie depresję, a widzisz jakie nurty wodzące zbudowali, opiera się na nich cały świat.

Np Ernest Hemingway ,napisal swietne powiesci ...i strzelił sobie..

Wszyscy uduchowieni i z talentem,skaleczone dusze,ale wielu z nich tez posilkowala sie roznymi opiatami,lub alkoholem, różnymi dostepnymi srodkami ktore wspomagaja wyobraźnię i wydobywaja te ukryte talenty,.tudziez owiany sławą mistyczny  Absynt ,swego czasu spozywany w celu otrzymania wizji

[DEPERS]

6 godzin temu, Lucy32 napisał:

@DEPERS taaaa..

prawdopodobnie depresję, a widzisz jakie nurty wodzące zbudowali, opiera się na nich cały świat.

Np Ernest Hemingway ,napisal swietne powiesci ...i strzelił sobie..

Wszyscy uduchowieni i z talentem,skaleczone dusze,ale wielu z nich tez posilkowala sie roznymi opiatami,lub alkoholem, różnymi dostepnymi srodkami ktore wspomagaja wyobraźnię i wydobywaja te ukryte talenty,.tudziez owiany sławą mistyczny  Absynt ,swego czasu spozywany w celu otrzymania wizji

No opio to do tworzenia poezji to jest raczej słabe:) 

[Szczebiotka]

9 godzin temu, ewa.119 napisał:

Dziękuję Wam wszystkim za wsparcie. Szczebiotka, wiem że to straszne ale pociesza mnie to, że nie ja jedna jestem z takimi objawami, choć oczywiście z całego serca życzę Ci zdrowia i spokoju..... Okropna jest ta choroba

Wiem chyba każdy z nas miał i ma to samo uczucie, że cieszymy się że nie jesteśmy sami. Dobrze że istnieją jeszcze takie fora bo dzięki nim możemy otrzymać wsparcie od osób które nas rozumieją.

[ewa.119]

5 godzin temu, Szczebiotka napisał:

Wiem chyba każdy z nas miał i ma to samo uczucie, że cieszymy się że nie jesteśmy sami. Dobrze że istnieją jeszcze takie fora bo dzięki nim możemy otrzymać wsparcie od osób które nas rozumieją.

Szczebiotka, ja chyba nie pójdę na ten rezonans kręgosłupa.... Strach mnie paraliżuje. Skoro nie pomagają leki, to na pewno nie jest to zwykły ból kręgosłupa, tylko coś gorszego Ja bym nawet tego bólem nie nazwała... To takie tępe uczucie czegoś w krzyżu.... Jestem tak zdenerwowana, że chyba nie dam rady  Jestem tak bardzo zdenerwowana, że coś znajdą w obrębie jamy brzusznej, że mam od rana duszności.... Szczebiotka, co robić :(?

[Szczebiotka]

5 minut temu, ewa.119 napisał:

Szczebiotka, ja chyba nie pójdę na ten rezonans kręgosłupa.... Strach mnie paraliżuje. Skoro nie pomagają leki, to na pewno nie jest to zwykły ból kręgosłupa, tylko coś gorszego Ja bym nawet tego bólem nie nazwała... To takie tępe uczucie czegoś w krzyżu.... Jestem tak zdenerwowana, że chyba nie dam rady  Jestem tak bardzo zdenerwowana, że coś znajdą w obrębie jamy brzusznej, że mam od rana duszności.... Szczebiotka, co robić :(?

Idź i zrób badania. Prawdopodobnie wyjdzie ci zwyrodnienie w kręgosłupie i wtedy będziesz mogła podjąć dalsze kroki, jak np rehabilitacja. Ja gdybym mogła to bym poszła i zrobiła. Wiem że jest strach że znajdzie się coś innego, też tak zawsze miałam i np w mojej głowie coś się znalazło, ale okazało się że nie jest to nic groźnego mimo że ja już miałam wizję guza mózgu itp. Zrób, bo jeśli tego nie zrobisz to będziesz żałować że nie poszłaś.

[ewa.119]

1 godzinę temu, Szczebiotka napisał:

Idź i zrób badania. Prawdopodobnie wyjdzie ci zwyrodnienie w kręgosłupie i wtedy będziesz mogła podjąć dalsze kroki, jak np rehabilitacja. Ja gdybym mogła to bym poszła i zrobiła. Wiem że jest strach że znajdzie się coś innego, też tak zawsze miałam i np w mojej głowie coś się znalazło, ale okazało się że nie jest to nic groźnego mimo że ja już miałam wizję guza mózgu itp. Zrób, bo jeśli tego nie zrobisz to będziesz żałować że nie poszłaś.

Pewnie masz rację, wkręcam się od kilku dni. To samo miałam jak dostałam skierowanie na RTG klatki piersiowej. Cierpię na chroniczny kaszel i lekarze szukają przyczyny. Płuca wyszły czyste, mam tylko problemy z lordozą szyjną. Ale przez kilka dni byłam pewna, że to rak płuc lub oskrzeli bo niby skąd ten kaszel...... Eh, to moje "początki" z nerwicą (o ile to faktycznie ta cała nerwica) - nie wiedziałam, że będzie aż tak ciężko  Dziękuję za wsparcie

[ewa.119]

W dniu 15.03.2023 o 18:01, DEPERS napisał:

Myślę, że problemy z kręgosłupem to przepuklina uciskająca na zakończenia nerwowe i promieniuje Ci na brzuch:) to, że nie masz siły, to przez ciągłe myślenie, że umierasz i narzucające, powtarzające się myśli snują Ci oczywiście destrukcyjne scenariusze, a, że rak jest najgorszy no to akurat on jest medalistą w Twym wyścigu myślowym. Też mam 36 lat:) mam trzy przepukliny na TH 6,7,8 jak się źle coś poruszę, to przez dwa -trzy tygodnie nie mogę głębokiego wdechu wziąć i pali mnie w klatce piersiowej. Tak więc zrób ten MRI skoro już tak Cię to niepokoi, idź między czasie do psychiatry, opowiedz wszystko ze szczegółami, myślę, że dostaniesz diagnozę, wdrążą Ci leczenie, to z automatu zniknie ten nowotwór złośliwy i będziesz żyła długo i szczęśliwie:) 

Nie wiem jak przeoczyłam Twoją odpowiedź @DEPRES - dopiero uczę się poruszać po forum   ale dziękuję Ci za dobre słowo i wsparcie Wiem, że moje przypadłości to pewne jeszcze nic w porównaniu z innymi, ale mimo wszystko wyobraźnia buduje bardzo dużo różnych scenariuszy - oczywiście tych najgorszych..... Zrobiłam rezonans, czekam na wyniki. Martwi mnie tylko to, że na ten lędźwiowy ból nie pomagają leki od ortopedy (Olfen i Sidalud) - dlatego sobie wmawiam, że to musi być coś poważniejszego, bo inaczej leki by pomogły.... Ehhh, nie mam już sił. Moje życie od 4 dni to czytanie internetu i wpisywanie objawów - a jest ich trochę Takze każde słowa wsparcia są na wagę złota.... A jak u Ciebie?

[DEPERS]

2 minuty temu, ewa.119 napisał:

Nie wiem jak przeoczyłam Twoją odpowiedź @DEPRES - dopiero uczę się poruszać po forum   ale dziękuję Ci za dobre słowo i wsparcie Wiem, że moje przypadłości to pewne jeszcze nic w porównaniu z innymi, ale mimo wszystko wyobraźnia buduje bardzo dużo różnych scenariuszy - oczywiście tych najgorszych..... Zrobiłam rezonans, czekam na wyniki. Martwi mnie tylko to, że na ten lędźwiowy ból nie pomagają leki od ortopedy (Olfen i Sidalud) - dlatego sobie wmawiam, że to musi być coś poważniejszego, bo inaczej leki by pomogły.... Ehhh, nie mam już sił. Moje życie od 4 dni to czytanie internetu i wpisywanie objawów - a jest ich trochę Takze każde słowa wsparcia są na wagę złota.... A jak u Ciebie?

Deszcz ze słońcem miesza się co chwilę u mnie. Jeśli byłby to nowotwór to leki przeciwbólowe w takim stadium które sobie imputujesz by działały:) mój znajomy miał nowotwór na trzustce od 2000 do 2022 roku i żył, zmarł bo dostał sepsy po operacji na nowotwór wątroby, ale usunięcie guza się powiodło tyle, że higiena zawiodła. Na uciski typu przepuklina, nie ma lekarstw, bo to tak jakbyś wsadziła rękę w imadło, zgniotła i wzięła tabletkę przeciwbólową, no chyba, że opioidy, ale u nas to tabu. Tak więc leki przeciwbólowe skutecznie potrafią maskować rozwoj nowotworu, a ucisków już nie. 90 procent z Was cierpi przez to, że czytacie w internecie schorzenia i szukacie ich u siebie z takim skutkiem, że bardzo szybko diagnozujecie u siebie śmiertelne choroby, no bo jakby inaczej, wyobraźnia leci na bogato, nowotwór musi być złośliwy, z przerzutami, nie operacyjny i najlepiej glejak, albo potworniak, żeby już nie było nadziei, ehhh. Kobietko nie czytaj tyle bo będziesz miała to wszystko, bo czytając zyskujesz taką złudną świadomość, myślisz, że jesteś pewna , że to właśnie ten najgorszy typ z jakim się jeszcze ludzkość nie spotkała, a tak naprawdę może być to miazga międzykręgowa uciskająca na nerwy w kręgosłupie. Tak więc, uśmiechnij się i czekaj na wynik tego rezonansu, jak jeszcze to Cię nie usatysfakcjonuje, to możesz zrobić TK całej jamy brzusznej i już nie będziesz miała wyjścia, będziesz musiała zaakceptować zaburzenia psychiczne, ale to nic, wszak tylko wariaci są czegoś warci

[ewa.119]

14 minut temu, DEPERS napisał:

Deszcz ze słońcem miesza się co chwilę u mnie. Jeśli byłby to nowotwór to leki przeciwbólowe w takim stadium które sobie imputujesz by działały:) mój znajomy miał nowotwór na trzustce od 2000 do 2022 roku i żył, zmarł bo dostał sepsy po operacji na nowotwór wątroby, ale usunięcie guza się powiodło tyle, że higiena zawiodła. Na uciski typu przepuklina, nie ma lekarstw, bo to tak jakbyś wsadziła rękę w imadło, zgniotła i wzięła tabletkę przeciwbólową, no chyba, że opioidy, ale u nas to tabu. Tak więc leki przeciwbólowe skutecznie potrafią maskować rozwoj nowotworu, a ucisków już nie. 90 procent z Was cierpi przez to, że czytacie w internecie schorzenia i szukacie ich u siebie z takim skutkiem, że bardzo szybko diagnozujecie u siebie śmiertelne choroby, no bo jakby inaczej, wyobraźnia leci na bogato, nowotwór musi być złośliwy, z przerzutami, nie operacyjny i najlepiej glejak, albo potworniak, żeby już nie było nadziei, ehhh. Kobietko nie czytaj tyle bo będziesz miała to wszystko, bo czytając zyskujesz taką złudną świadomość, myślisz, że jesteś pewna , że to właśnie ten najgorszy typ z jakim się jeszcze ludzkość nie spotkała, a tak naprawdę może być to miazga międzykręgowa uciskająca na nerwy w kręgosłupie. Tak więc, uśmiechnij się i czekaj na wynik tego rezonansu, jak jeszcze to Cię nie usatysfakcjonuje, to możesz zrobić TK całej jamy brzusznej i już nie będziesz miała wyjścia, będziesz musiała zaakceptować zaburzenia psychiczne, ale to nic, wszak tylko wariaci są czegoś warci

Haha, nawet udało mi się uśmiechnąć czytając Twoją odpowiedź A w ostatnim czasie to nie było u mnie takie naturalne. Raczej łzy mieszją się ze strachem.... Miałam robione USG jamy brzusznej - wyszło dobrze. Został mi jeszcze ten wynik rezonansu, ginekolog i kardiolog. Resztę już chyba przerobiłam  Jestem też po RTG klatki piersiowej - mam lekkie skrzywienie kręgosłupa, płuca czyste. No nic, do poniedziałku jakoś dotrwam Wyłączam internet, bo chyba już tylko febra mi nie pasuje z objawów   Mówisz, że u Ciebie deszcz ze słońcem - podejrzewam, że to stany większości osób tutaj Ważne, żeby tego słońca było więcej - choć mi łatwo mówić w odniesieniu do innych, ale już gorzej do siebie samej. mimo wszystko cieszę się, że trafiłam na to formum. Choć dużo tu smutnych histrorii - zrobiło mi się trochę lżej (wiem, to brzmi strasznie, ale to nie jest tak, że cieszę się z czyjegoś nieszczęścia, tylko raźniej w grupie walczyć z przeciwnościami). Będę tu zaglądać, mam nadzieję, że będziesz (i wszyscy inni będziecie, włącznie ze @Szczebiotka, od któej też dostałam dużo wsparcia) To początek mojej drogi - wszystko wydaje się straszne i nierealne.... Bo jak to możliwe, że ból pleców, jajników, czy brzucha to jednak nie rak a "tylko" nerwica.... Cieżko to pojąć. Ale próbuję. Ciepło pozdrawiam

Edytowane 17 Marca 2023 przez ewa.119

[DEPERS]

2 minuty temu, ewa.119 napisał:

Haha, nawet udało mi się uśmiechnąć czytając Twoją odpowiedź A w ostatnim czasie to nie było u mnie takie naturalne. Raczej łzy mieszją się ze strachem.... Miałam robione USG jamy brzusznej - wyszło dobrze. Został mi jeszcze ten wynik rezonansu, ginekolog i kardiolog. Resztę już chyba przerobiłam  Jestem też po RTG klatki piersiowej - mam lekkie skrzywienie kręgosłupa, płuca czyste. No nic, do poniedziałku jakoś dotrwam Wyłączam internet, bo chyba już tylko febra mi nie pasuje z objawów   Mówisz, że u Ciebie deszcz ze słońcem - podejrzewam, że to stany większości osób tutaj Ważne, żeby tego słońca było więcej - choć mi łatwo mówić w odniesieniu do innych, ale już gorzej do siebie samej. mimo wszystko cieszę się, że trafiłam na to formum. Choć dużo tu smutnych histrorii - zrobiło mi się trochę lżej (wiem, to brzmi strasznie, ale to nie jest tak, że cieszę się z czyjegoś nieszczęścia, tylko raźniej w grupie walczyć z przeciwnościami). Będę tu zaglądać, mam nadzieję, że będziesz (i wszyscy inni będziecie, włącznie ze @Szczebiotka, od któej też dostałam dużo wsparcia) To początek mojej drogi - wszystko wydaje się straszne i nierealne.... Bo jak to możliwe, że ból pleców, jajników, czy brzucha to jednak nie rak a "tylko" nerwica.... Cieżko to pojąć. Ale próbuję. Ciepło pozdrawiam

Ten ból to pewnie od kręgosłupa. Ja mam przepukliny na kręgosłupie w przeponie, kaskadową nie naturalną budowę żołądka, astmę, alergię na wszystko chyba łącznie z tlenem , niedomykalność zastawki płucnej, przerost lewej komory serca, utrwalone migotanie i trzepotanie przedsionków z częstoskurczem komorowym i żyję całkiem w cipę. A no i depresję lekooporną z nadpobudliwością agresywną, a mam 36 lat. Można? Można:) 

[Szczebiotka]

Witaj dzisiaj zobaczysz jeszcze kiedyś będziesz się śmiać ze swoich myśli czy wpisów tutaj chyba większość z nas przechodziła to piekło na początku, i tak jak ty umieraliśmy miliony razy. Zresztą możesz zapytać @DEPERS 'a co ja tutaj pisałam na początku, aż wstyd przyznać także nie martw się i pisz śmiało, czy to na głównym czy na priv. Po to jesteśmy by się wspierać. Pozdrawiam i życzę ci miłego wieczoru.

[Szczebiotka]

4 minuty temu, DEPERS napisał:

Ten ból to pewnie od kręgosłupa

Też tak uważam. Ja mam przepukliny między kręgami, zwyrodnienie w szyjnym też, i parę innych, do tego po znieczuleniu w kręgosłup moje bóle się nasiliły  

5 minut temu, DEPERS napisał:

alergię na wszystko chyba

Dobrze że jeszcze na mnie nie masz

5 minut temu, DEPERS napisał:

mam 36 lat.

No a ja 41 prawie, bo za kilka dni czas do piachu

[DEPERS]

2 minuty temu, Szczebiotka napisał:

Też tak uważam. Ja mam przepukliny między kręgami, zwyrodnienie w szyjnym też, i parę innych, do tego po znieczuleniu w kręgosłup moje bóle się nasiliły  

Dobrze że jeszcze na mnie nie masz

No a ja 41 prawie, bo za kilka dni czas do piachu

Dobry Jezu, a Nasz Panie, Szczebiotka wyjedzie w karawanie pierwsze kwiaty i kondolencje:) 

[Szczebiotka]

6 minut temu, DEPERS napisał:

Dobry Jezu, a Nasz Panie, Szczebiotka wyjedzie w karawanie pierwsze kwiaty i kondolencje:) 

Dziękuję pamiętaj że ja kocham czarne kwiaty🥲

[ewa.119]

7 minut temu, DEPERS napisał:

Dobry Jezu, a Nasz Panie, Szczebiotka wyjedzie w karawanie pierwsze kwiaty i kondolencje:) 

12 minut temu, Szczebiotka napisał:

Też tak uważam. Ja mam przepukliny między kręgami, zwyrodnienie w szyjnym też, i parę innych, do tego po znieczuleniu w kręgosłup moje bóle się nasiliły  

Dobrze że jeszcze na mnie nie masz

No a ja 41 prawie, bo za kilka dni czas do piachu

38 minut temu, DEPERS napisał:

Deszcz ze słońcem miesza się co chwilę u mnie. Jeśli byłby to nowotwór to leki przeciwbólowe w takim stadium które sobie imputujesz by działały:) mój znajomy miał nowotwór na trzustce od 2000 do 2022 roku i żył, zmarł bo dostał sepsy po operacji na nowotwór wątroby, ale usunięcie guza się powiodło tyle, że higiena zawiodła. Na uciski typu przepuklina, nie ma lekarstw, bo to tak jakbyś wsadziła rękę w imadło, zgniotła i wzięła tabletkę przeciwbólową, no chyba, że opioidy, ale u nas to tabu. Tak więc leki przeciwbólowe skutecznie potrafią maskować rozwoj nowotworu, a ucisków już nie. 90 procent z Was cierpi przez to, że czytacie w internecie schorzenia i szukacie ich u siebie z takim skutkiem, że bardzo szybko diagnozujecie u siebie śmiertelne choroby, no bo jakby inaczej, wyobraźnia leci na bogato, nowotwór musi być złośliwy, z przerzutami, nie operacyjny i najlepiej glejak, albo potworniak, żeby już nie było nadziei, ehhh. Kobietko nie czytaj tyle bo będziesz miała to wszystko, bo czytając zyskujesz taką złudną świadomość, myślisz, że jesteś pewna , że to właśnie ten najgorszy typ z jakim się jeszcze ludzkość nie spotkała, a tak naprawdę może być to miazga międzykręgowa uciskająca na nerwy w kręgosłupie. Tak więc, uśmiechnij się i czekaj na wynik tego rezonansu, jak jeszcze to Cię nie usatysfakcjonuje, to możesz zrobić TK całej jamy brzusznej i już nie będziesz miała wyjścia, będziesz musiała zaakceptować zaburzenia psychiczne, ale to nic, wszak tylko wariaci są czegoś warci

Haha, nawet udało mi się uśmiechnąć czytając Twoją odpowiedź A w ostatnim czasie to nie było u mnie takie naturalne. Raczej łzy mieszją się ze strachem.... Miałam robione USG jamy brzusznej - wyszło dobrze. Został mi jeszcze ten wynik rezonansu, ginekolog i kardolog. Resztę już chyba przerobiłam  Jestem też po RTG klatki piersiowej - mam lekkie sprzywienie kręgosłupa, płuca czyste. No nic, do poniedziałku jakoś dotrwam Wyłączam internet, bo chyba już tylko febra mi nie pasuje z objawów   Mówisz, że u Ciebie deszcz ze słońcem - podejrzewam, że to stany większości osób tutaj Ważne, żeby tego słońca było więcej - choć mi łatwo mówić w odniesieniu do innych, ale już gorzej do siebie samej. mimo wszystko cieszę się, że trafiłam na to formum. Choć dużo tu smutnych histrorii - zrobiło mi się trochę lżej (wiem, to brzmi strasznie, ale to nie jest tak, że cieszę się z czyjegoś nieszczęścia, tylko raźniej w grupie walczyć z przeciwnościami). Będę tu zaglądać, mam nadzieję, że będziesz (i wszyscy inni będziecie, włącznie ze @Szczebiotka, od któej też dostałam dużo wsparcia) To początek mojej drogi - wszystko wydaje się straszne i nierealne.... Bo jak to możliwe, że ból pleców, jajników, czy brzucha to jednak nie rak a "tylko" nerwica.... Cieżko to pojąć. Ale próbuję. Ciepło pozdrawiam

[DEPERS]

4 minuty temu, Szczebiotka napisał:

Dziękuję pamiętaj że ja kocham czarne kwiaty🥲

To wezmę oponę i ładnie ją przybiorę:) 

[ewa.119]

@Szczebiotka @DEPRES dziękuję Wam W grupie siła jak to się mówi Cieszę się, że jesteście dziś w dobrych nastrojach I ja dzięki wam odrobinę się uspokoiłam  Także cieszę się, że chciało Wam się przeczytać ten mój pierwszy przydługi tekst i jakoś nam się rozmowa rozwinęła. Czuję się dzięki temu lepiej (na duszy bo w ciele wszystko szaleje  ) Życzę Wam spokojnego weekendu

P.S. Mam nadzieję, że faktycznie będę się śmiała z tych moich "objawów". Za Was i Wasze zdrowie też trzymam mocno kciuki

@Szczebiotkaco to jest 41 lat.... To dopiero druga - ta lepsza - połowa życia  Mam nadzieję, że za 5 lat  ja i @DEPRESpowiemy tak samo Ściskam Was ciepło.

[DEPERS]

1 minutę temu, ewa.119 napisał:

@Szczebiotka @DEPRES dziękuję Wam W grupie siła jak to się mówi Cieszę się, że jesteście dziś w dobrych nastrojach I ja dzięki wam odrobinę się uspokoiłam  Także cieszę się, że chciało Wam się przeczytać ten mój pierwszy przydługi tekst i jakoś nam się rozmowa rozwinęła. Czuję się dzięki temu lepiej (na duszy bo w ciele wszystko szaleje  ) Życzę Wam spokojnego weekendu

P.S. Mam nadzieję, że faktycznie będę się śmiała z tych moich "objawów". Za Was i Wasze zdrowie też trzymam mocno kciuki

@Szczebiotkaco to jest 41 lat.... To dopiero druga - ta lepsza - połowa życia  Mam nadzieję, że za 5 lat  ja i @DEPRESpowiemy tak samo Ściskam Was ciepło.

41 to dopiero 18 lat no plus wat:) 

[Szczebiotka]

3 minuty temu, DEPERS napisał:

41 to dopiero 18 lat no plus wat:) 

Plus inflacja ale ja zawsze mówię że mam tak z 27 trzeba dobić trochę bo coraz trudniej wciskać taki kit 

6 minut temu, ewa.119 napisał:

@Szczebiotka @DEPRES dziękuję Wam W grupie siła jak to się mówi Cieszę się, że jesteście dziś w dobrych nastrojach I ja dzięki wam odrobinę się uspokoiłam  Także cieszę się, że chciało Wam się przeczytać ten mój pierwszy przydługi tekst i jakoś nam się rozmowa rozwinęła. Czuję się dzięki temu lepiej (na duszy bo w ciele wszystko szaleje  ) Życzę Wam spokojnego weekendu

P.S. Mam nadzieję, że faktycznie będę się śmiała z tych moich "objawów". Za Was i Wasze zdrowie też trzymam mocno kciuki

@Szczebiotkaco to jest 41 lat.... To dopiero druga - ta lepsza - połowa życia  Mam nadzieję, że za 5 lat  ja i @DEPRESpowiemy tak samo Ściskam Was ciepło.

Hmm jak pójdziesz już do psychiatry i dostajesz leki to dołączysz do nas z dobrym humorem po jakimś czasie taką mam nadzieję i tego ci życzę  

 

[ewa.119]

@Szczebiotka @DEPRES powiedzcie, proszę co to mogło być.... Wczoraj wieczorem, ok 21 oglądałam w telewizji program rozrywkowy. Nagle poczułam, że zaczyna mi się ciężko oddychać, trochę kręciło mi się w głowie, czułam lekkie drżenie rąk i nóg. Oczywiście przestraszyłam się, wzięłam Propranolen (ostatnio w szpitalu mi to przepisali, jak miałam podobne zdarzenie, tylko wówczas było to dużo bardziej nasilone). Po ok 10 -15 minutach od wzięcia leku poczułam się lepiej. Poszłam spać. W nocy trochę kuło mni coś w okolicach prawego boku (może to od tego kręgosłupa - pisałam powyżej) a może to znowu coś innego. Dziś czuję się źle. Nie mam siły na nic. Ledwo się zebrałam, żeby umyć się rano i ubrać. Cała się wewnętrznie  trzęsę, czuję sennośc choć spałam 10 godzin. To nie jest stan, w którym da się funkcjonować. Nie wiem co robić. Mąż uważa, że się nad sobą użalam i powinnam się wziąć w garść. Ale ja nie wiem jak, ciągle wydaje mi się, że tyle objawów to musi być jakaś poważna choroba. Jestem wrakiem....

[Szczebiotka]

@ewa.119 Hej.

To co miałaś to atak paniki. Będę coraz częściej i z czasem będą się nasilać. Dlatego powtórzę jeszcze raz, jak najszybciej psychiatra. 

[ewa.119]

2 minuty temu, Szczebiotka napisał:

@ewa.119 Hej.

To co miałaś to atak paniki. Będę coraz częściej i z czasem będą się nasilać. Dlatego powtórzę jeszcze raz, jak najszybciej psychiatra. 

umówiłam się już na przyszły tydzień.... Nie sądziałam, że takie historie kiedyś mnie dotkną i to 3 razy w ciągu miesiąca  Czy leki trzeba brać już cały czas, czy można z tego wyjść?

[Szczebiotka]

25 minut temu, ewa.119 napisał:

umówiłam się już na przyszły tydzień.... Nie sądziałam, że takie historie kiedyś mnie dotkną i to 3 razy w ciągu miesiąca  Czy leki trzeba brać już cały czas, czy można z tego wyjść?

To ciesz się że tylko trzy razy w miesiącu, bo ja miałam kilkanaście razy dziennie i byłam totalnie nie do życia. 

Co do leków łatwo nie będzie. Możesz mieć nasilone lęki i inne objawy somatyczne przez pierwszy okres brania ich, ale wszystko powinno minąć po pewnym czasie. Co do tego ile będziesz je brać to trudno powiedzieć. To zależy od danej osoby. Jedni odstawiają leki po pół roku, inni po roku, ja odstawiłam po kilku latach pierwsze ( nie pamiętam po ilu), ale za każdym razem gdy odstawiłam leki to minęło do dwóch trzech lat i wszystko wracało ze zdwojoną siłą. Teraz było tak ciężko że nawet leki ledwo dawały radę przez kilka pierwszych miesięcy, i to na dawce której nigdy wcześniej nie brałam bo połowa tej dawki mnie ścinała. Prawdopodobnie zostanę już na lekach do końca życia. Trochę takich osób jest.