PAROKSETYNA (Arketis, ParoGen, Paroxetine Aurovitas, Paroxinor, Paxtin, Rexetin, Seroxat, Xetanor)

[Doktor Indor]

4 godziny temu, shadow_no napisał(a):

Tak bym tego nie nazwał. Bardziej po prostu taka nagła derealizacja ale taka na maxa, że totalnie się nie czuje wtedy. Nie moja głowa, nie moje ręce, nie moje ciało, niby coś widzę a to wszystko jakby spoza mojej głowy. Nie umiem tego nawet opisać. Chyba nie da się przekazać odczuć derealizacji jeśli się ich nigdy nie doświadczyło. 

U mnie te pojęcia powiedzmy „nerwicowe” – derealizacja, depersonalizacja, sama nerwica – zupełnie się nie sprawdziły.

 

Weźmy np. F41.0.

 

Cytat

Istotną cechą tego zaburzenia są nawracające napady ostrego lęku (stany paniki), które nie są ograniczone do jakiejś szczególnej sytuacji czy okoliczności, w związku z czym są niemożliwe do przewidzenia. Podobnie jak w innych zaburzeniach lękowych, podstawowe objawy obejmują nagłe wystąpienie kołatania serca, bólu w klatce piersiowej, uczucia duszności, zawrotów głowy, a także poczucie obcości własnej osoby (depersonalizacja) lub otoczenia (derealizacja). Często występuje wtórny strach przed śmiercią, utratą kontroli czy chorobą psychiczną. Nie należy stawiać rozpoznania lęku panicznego jako rozpoznania podstawowego, jeżeli u pacjenta w okresie pojawienia się napadów paniki stwierdzono zaburzenie depresyjne; w takim wypadku napady lękowe są prawdopodobnie wtórne w stosunku do depresji

 

Jest to opis czegoś zupełnie innego, niż doświadczam ja, i już dawno to zauważyłem. To, co nazywałem nerwicą, czy stanami lękowymi i paniką, jest tak naprawdę czymś zupełnie innym, niż jest tutaj opisane. Nie pasuje do mnie w ogóle.

 

U mnie wszystko nabrało sensu dopiero gdy przestałem myśleć w sposób, nazwijmy to, „klasyczny”, i zagłębiłem się w dysocjację – dysocjacja strukturalna, IFS, teoria akcji.

 

Te różne podejścia mogą opisywać podobne zjawiska albo się zazębiać i uzupełniać, jak np. w przypadku przełączania się, którego doświadczają borderzy, ale w moim przypadku to podejście dysocjacyjne po prostu miało więcej sensu, bardziej opisywało to, czego doświadczam.

 

Problem polegał na tym, że terapeuci generalnie bardzo mało o tym wiedzą. Gdy nazywałem pewne odczucia słowami, to (choć to było słowo w słowo z definicjami, których wtedy jeszcze nie znałem), negowali wszystko, tak jakby poruszali się po omacku.

 

– Czasem czuję, jakby mi się emocjonalność przełączała, jakbym miał dwa zestawy nie samych emocji, ale tych „pudełek”, które odczuwają emocje

– Takie coś zdarza się w borderline, a pan nie ma borderline

 

Sam się musiałem doedukować, i takie „przełączanie się” ma sens, gdy myślimy o tożsamości w kategoriach dysocjacyjnych (w tym przypadku jakiegoś zdysocjowanego EP – Emotional Part).

 

Dlatego pytam w tym ujęciu i tymi słowami, czy to ma większy sens.

 

Zobacz np. tu:

 

https://did-research.org/origin/structural_dissociation/anp_ep

https://did-research.org/origin/structural_dissociation/primary

https://did-research.org/origin/structural_dissociation/secondary

 

Oczywiście skrajny przypadek to dysocjacyjne zaburzenie tożsamości, z pełnym przełączaniem, dobrze wyodrębnionymi, konkretnymi częściami, kilkoma częściami typu ANP, amnezją dysocjacyjną, ale dysocjacja jest na continuum i nawet gdy się tego nie doświadcza w taki „pełny” sposób, to też można dysocjować. I zwykle jest jakiś wyzwalacz, który nie ma wiele wspólnego z „tu i teraz”, ale uruchamia jakieś podświadome, zapisane „w ciele”, wspomnienie.

 

4 godziny temu, shadow_no napisał(a):

Nie, ale pare dni wcześniej (też na burgerze) już tak. A wcześniej może z miesiąc temu. Bardzo to jest losowe i nie do końca ma związek z sytuacjami lękowymi. Potrafi mi się tak zrobić w domu, chociaż zdecydowanie rzadziej

A jak wspomniałem o wycieczce na działkę i mówiłeś, że musisz nakarmić kota? To była prawda czy po prostu wtedy włączył się lęk na myśl o tym? Szczerze Pytam, bo staram się wyczuć.

Edytowane 5 Grudnia przez Doktor Indor

[shadow_no]

4 minuty temu, Doktor Indor napisał(a):

Czasem czuję, jakby mi się emocjonalność przełączała, jakbym miał dwa zestawy nie samych emocji, ale tych „pudełek”, które odczuwają emocje

Ale to mówisz o tym co masz na co dzień, jeśli chodzi o rozkminy życiowe itp. tak? Że te przełączniki dotyczą tych kontenerów w Twoim kubernetesie xdd masz różne kontenery wywołane przez różne przeżycia i one biorą góre nad master komputerem?

 

Ale to wszystko sprowadza się jednak do tego, że następuje ten atak (który mówisz, że nie jest nerwicowy, a jednak chyba jest). No i podczas tego ataku to co, że inny kontener (ten wadliwy) przejmuje kontrole?

 

7 minut temu, Doktor Indor napisał(a):

A jak wspomniałem o wycieczce na działkę i mówiłeś, że musisz nakarmić kota? To była prawda czy po prostu wtedy włączył się lęk na myśl o tym? Szczerze

80% chodziło o kota bo był cały dzień już sam a 20% ja już byłem zjebany (zwykłym zmęczeniem) i jak pomyślałem, że jeszcze pół h w jedną, pół w drugą + posiedzimy tam jeszcze to mi baterie się już wyładowywały. Nerwicowo ostatnio czułem się prawie idealnie dobrze

[Doktor Indor]

1 minutę temu, shadow_no napisał(a):

Ale to mówisz o tym co masz na co dzień, jeśli chodzi o rozkminy życiowe itp. tak?

Nie. Rozkminy życiowe, czy ogólnie procesy poznawcze, nie są u mnie zaburzone. Tzn. emocje mają na nie wpływ, ale to emocje są źródłem, a nie błędne myślenie, czy przekonania. Dlatego np. CBT się u mnie nie sprawdziło. Bo jak korygować przekonania, czy myśli automatyczne, które nie wymagają korekty?

 

Jest coś takiego jak hipoteza mózgu trójjedynego. Mózg gadzi, paleossaka, i kora mózgowa (mózg myślący). U mnie „kora” działa w porządku, nie odkleja mi się rzeczywistość. Nasrane jest w tych niższych warstwach. A one potrafią przejąć kontrolę nad wyższymi.

 

Oczywiście mózg myślący też ma wpływ (działanie hamujące) na te niższe warstwy, ale jak pojawi się atak, to to po prostu nie działa.

 

Hmm, inne wyobrażenie, które do mnie przemawia… rośniemy sobie jako drzewo, doświadczamy różnych rzeczy, które stają się gałęziami na tym drzewie. Niektóre rzeczy sprawiają, że któraś gałąź się odrywa. Nie mamy już do niej dostępu, a ona nie ma dostępu do reszty drzewa, ale ona nadal tam jest i jak sobie te emocje hasają po tym drzewie, to czasem mogą przeskoczyć na tę gałąź i nie móc z niej wrócić z powrotem. Ciężko mi to wytłumaczyć, bardziej to czuję niż rozumiem.

 

Do tych moich ataków bardziej pasuje pojęcie flashbacku niż nerwicy. Tylko takiego flashbacku emocjonalnego. Flashbacki rozumie się jako pełny powrót do jakiegoś wspomnienia, że znowu jesteś tam, gdzie stała ci się krzywda, itd. U mnie tak nie ma. Ja cały czas poznawczo „tu i teraz”, ale emocjonalnie wracam do jakichś chujowych sytuacji z kiedyś, i to takich, których świadomie nawet nie pamiętam (jedna z teorii terapeutki była taka, że coś się działo lub zadziało przed 3 rokiem życia, na pewno w fazie prewerbalnej).

 

To, plus pustka, którą często odczuwam, a którą identyfikuję jako odłączenie od jakiejś części mnie i tęsknotę za nią (stąd niektóre relacje były bardzo intensywne, gdy podświadomie szukałem tej utraconej części w innych), składa mi się w ten dysocjacyjny model. Może to ta część, zamrożona w czasie bo chroniona przed doświadczaniem świata, to jest to, co pojawia się w tych flashbackach. Bo jeśli coś czuję, to w zasadzie tylko wtedy. Na co dzień jest po prostu działanie, a wszystkie emocje są albo mocno stłumione, albo nie ma ich w ogóle.

 

Zupełnie inna sprawa to to, że patrząc na te strzępki wiadomości, które wiem o moim dzieciństwie, to ciężko żeby się ta tożsamość inaczej rozwinęła, i patrząc w ten sposób to nie jest to nawet zaburzenie, a po prostu normalny mechanizm adaptacji do nienormalnego otoczenia, który po prostu został na stałe (i stał się przez to nieadaptacyjny).

[shadow_no]

@Doktor Indor Ale mózg gadzi z natury rzeczy jest takim poza kontrolą (chyba, że u Indyków to działa inaczej). To te nowsze mózgi mogą jedynie reagować na to jak zachowuje się ten stary. To z tego co teraz napisałeś mi to wszystko bardziej pasuje do PTSD

[Doktor Indor]

17 minut temu, shadow_no napisał(a):

@Doktor Indor Ale mózg gadzi z natury rzeczy jest takim poza kontrolą (chyba, że u Indyków to działa inaczej). To te nowsze mózgi mogą jedynie reagować na to jak zachowuje się ten stary. To z tego co teraz napisałeś mi to wszystko bardziej pasuje do PTSD

Też myślę że u mnie można na to patrzeć w kategoriach PTSD lub CPTSD. Podejście dysocjacyjne to po prostu trochę inne podejście do tego samego zjawiska.

 

Co do mózgu gadziego – musiałbym sobie dokładnie przypomnieć, gdzie przebiega podział (czy lęk to odczucie gadzie, czy już emocja ssacza?), ale na pewno wyższe struktury mogą hamować działanie niższych. Była taka teoria… https://zwierciadlo.pl/psychologia/473740,1,zrob-to-jak-salamandra-na-czym-polega-teoria-poliwagalna.read

 

No i jest też pewna hierarchia – gdy „wyższe” mechanizmy (w „The Haunted Self” były nazwane „action tendencies”) nie mogą zadziałać, to działają te „niższe”, bardziej pierwotne. Jak chcesz to ci wyślę ebooka, zobacz rozdział 9 („The Hierarchy of Action Tendencies”). Tu podsumowanie:

 

 

Edytowane 5 Grudnia przez Doktor Indor

[Olek5567]

Czy ktoś na dawce 40 mg (podwyższona 3 dni temu) po zażyciu jej rano miał szumy uszne? Jakoś dziwnie nasilają się około południa. Jakiś pisk/szumienie

[shadow_no]

@Olek5567 osobiście nie miałem, ale przewijało się tu pare osób z takimi objawami. Wygląda to na dosyć powszechny objaw. Dla pewności sprawdzałeś sobie ostatnio ciśnienie?

[Olek5567]

21 godzin temu, shadow_no napisał(a):

@Olek5567 osobiście nie miałem, ale przewijało się tu pare osób z takimi objawami. Wygląda to na dosyć powszechny objaw. Dla pewności sprawdzałeś sobie ostatnio ciśnienie?

Tak. Ciśnienie jest git

[Kondzioxo]

Cześć wszystkim mam pytanie do was. Biorę ssri od 3 msc i leki zaczęły już w miarę dobrze działać. Brałem je na wieczór ale

od kilku dni zmieniłem porę brania na rano i zaczęły się od nowa skutki uboczne, rozwolnienie brak apetytu itd. Czy lek teraz od nowa będzie musiał się ładować i znowu muszę czekać jakiś czas na działanie czy oco chodzi ??