Siemka

[Korred]

Witam wszystkich.

 

Ze swoimi problemami borykam sie juz ladne kilkanascie lat, najgorsze jest to, ze nie bylem w stanie sie do nich przyznac i dopiero matka zawlokla mnie do psychologa kilka miesiecy temu.

Jeszcze nie wiem dokładnie co mi jest ale chodzi głownie o fobie społeczną, depresje w najlagodniejszej formie - czyli dystymie i byc moze rowniez kompulsywne objadanie sie.

Przez caly ten czas nie chcialem dopuscic do siebie mysli, ze dzieje sie ze mna cos zlego, tlumaczac sobie swoje zachowanie niesmialoscia, lenistwem i dobrym apetytem ( zreszta nadal tak do konca nie potrafie zaakceptowac, ze jestem chory ). Od problemow uciekalem w swiat witrualny, gry komputerowe lub telewizja.

 

Skonczylo sie tym, ze mam 30 lat i zadnego wyksztalcenia ( liceum ogolnoksztalcace i oblane studia dzienne i zaoczne ), zero przepracowanych dni ( pracowałem w sklepie u rodzicow ), zero znajomych ( dawno pozrywalem kontakty ), za to mam 135kg wagi przy wzroscie 175cm.

 

Psychoterapia otworzyla mi oczy i dopiero teraz widze, w jakim bagnie sie znalazlem...czasami zastanawiam sie, czy dalsza walka ma sens i chcialbym po prostu umrzec...

 

Pisze tu jednak w konkretnej sprawie, dopiero teraz widze, ze jestem sam i bardzo mi to przeszadza, z drugiej strony nie potrafie nawiazywac kontaktow z ludzmi i przez lata dazylem do tego, zeby byc sam.

Tak naprawde to nie potrafie rozmawiac z ludzmi ale chetnie bym z kims pogadal, najlepiej z osoba z podobnymi problemami, ktora potrafilaby mnie choc w czesci zrozumiec.

 

Korred

[blindmessiah]

Witaj bracie. Mam ten sam przypadek i trwało to już od 10 lat.

Sam się zdobyłem i poszedłem do psychologa.

Wizytę wyznaczono na 5 maja. To co sam stwierdzam to fobia społeczna-boję się praktycznie każdego i nie potrafię rozmawiać.

Zerwałem ze wszystkimi kontakty, a nowych staram się nie zawierać.

Jak widzę kogoś znajomego na ulicy to zaraz uciekam.

Dodatkowo telefony kurna jak ja się ich boję.

Uciekałem i nadal uciekam w świat wirtualny -filmy,gry. Tyle tylko że to już nie sprawia mi żadnej przyjemności. Zawsze wszyscy w koło wmawiali mi że to lenistwo teraz wiem że to jest choroba i nie jestem jedyny który na nią cierpi.

 

Chcę zacząć nowe życie, iść na studia i znaleźć pracę i zupełnie nowych znajomych. Chcę po prostu zapomnieć o przeszłości.

Jak będziesz chciał pogadać to wal na gg :)

Pozdrawiam

[szatz]

Witaj Korred! Tu jesteś wśród swoich i na pewno znajdziesz wsparcie.Nie wszystko stracone,najważniejsze jest podjęcie leczenia.A walczyć zawsze warto,tylko ten co nie próbuje nie wygrywa.Pozdro

[Korred]

wielkie dzieki blindmessiah ( Ty juz wiesz za co ), naprawde mi to pomoglo

 

co do leczenia to juz zaczalem, czuje sie wprawdzie gorzej niz przed ale mam NADZIEJE, nadzieje ze bedzie lepiej

[blindmessiah]

Ta rozmowa działała w obie strony i mnie też pomogła.

Także ja też dziękuje.

[Martusia]

Witaj Korred.

Potrafisz rozmawiać. Wlaśnie zacząleś. Każdy potrafi tylko trzeba troszkę się wysilić.

Dawniej też mialam z tym problem a teraz trudno mi przestać paplać:)

No pewnie, że to wszystko ma sens. Nie poddawaj się.

Pamiętaj, że nie ma sytuacji bez wyjścia a wysilek się oplaci. Tez kiedyś chcialam umrzeć. Przez pewien czas to było moje największe pragnienie. Teraz cieszę się z tego co mam.

Warto walczyć. spróbuj , możesz tylko zyskać.:) To mila perspektywa, prawda?

Na szkołę nigdy nie jest za późno, praca się znajdzie. Mama Cię wspiera i my. Także otwórz szeroko oczy, zaciśnij pięści i walcz ! zawsze będziesz mgł zwalić na mnie, bo Cię namawiam:)

[Gość]

Cześc Korred. Milo Cię poznać.

Lepiej późno niż wcale - wiele przed Tobą i na tym się skup.

[madzia26]

witaj korred pamietaj nie jestes sam....głowa do góry