utrata własnej wartości a choroba psychiczna.

[one man show]

ja spotkałem się z takimi rzeczami: a) częste niezrozumienie b) powielanie schematów u innych widzianych niesłusznie i nieuzasadnienie u mnie c) stygmatyzacja...

 

często nie czuje się jako osoba chora tylko pod człowiek.

[Gość liptint]

one man show - na ile byś określił % swojej choroby:

przykład

100% schizofrenik,

50% schizofrenik a resztę 50% byś przypisał rodzicom

30% schizofrenik a resztę 70% błędnej diagnozie

[one man show]

Wydaje mi się że wszystko zaczęło się od wielkiego błędu czyli wydaniu diagnozy w 10 minut bo przestałem chodzić do szkoły. Schizofrenii oczywiście nie miałem. Więc ciężko utrzymywać ze ja mam. Acz dzieją się ze mną różne rzeczy wydaje mi się ze nie potrafię powiedzieć dlaczego....

[Gość liptint]

...może tak czujesz się zrezygnowany, że zacząłeś myśleć jakbyś pewne symptomy miał...

po czym lekarz stwierdził, że masz f20?

a rodzice czy mają wiedzę na temat tej choroby?

[one man show]

Najgorsze jest to że rodzice nie spotkali się z żadnym lekarzem czy psychologiem który twierdził że jestem zdrowy.

[ernest00]

To jest bardzo przykra praktyka. Może Cię nie pocieszę, ale mi przybili f20 tylko za to, że byłem niegrzeczny na oddziale i ładowali we mnie końskie dawki haloperidolu i fenactilu. I dzięki f20 mogli to robić zupełnie legalnie.... mogliby mnie tym nawet zabić. Ale była podkładka. A załatwili mnie tak rodzice, którzy we wszystko uwierzyli

[one man show]

przykra historia ernest, przynajmniej częściowo rozumiem co mówisz. nawet na najlepszym oddziale psychiatrycznym na jakim byłem jest żenująco pod względem warunków i praktyki lekarskiej. wszyscy lekarza wiedzieli że koledzy z oddziału straszyli mnie satanismem i leczono mnie na to lekami psychotropowymi i raz trafiłem w pasy (choć na tym oddziale to się zdarza rzadko). już na innym oddziale trafiłem w pasy bo nie oddałem telefonu na wieczór (a taki był zwyczaj że telefony się oddaje o 19) tylko że telefon oddałem. telefon potem się znalazł ale mnie trzymano dalej w pasach

najbardziej boli jednak że rodzina wcale nie potępia i co gorsza nie wspiera. ich wsparcie wygląda tak: choć do ŚDS, zamkniemy cię w ZOL-u bo nie bierzesz leków (leki brałem i to przez to całe zło. matka sama zabierała mi abilify przepisany przez lekarza bo miałem po nim stany psychotyczne [po co narkotyki?])

jak mówię o pracy to słyszę: wytrzymasz jeden dzień. bez rehabilitacji w śds nie dasz sobie rady. jak mówię o studiach słyszę: zaczynałeś tyle razy, nie denerwuj nas.

no tak wygląda wsparcie i sens praktyki lekarskiej którą praktykuje. esencją są słowa lekarza: dam panu skierowania do DPS bo się pan nie chce leczyć, ale i tak się pan wybroni.

nie wiem, to przykre żyć na świecie w którym nikt cię nie szanuje.

Edytowane 7 Czerwca 2018 przez one man show