Daleki Wschód.

[Gość]

Ktoś coś planuje w najbliższym lub dość niedalekim czasie?

[Malarz cieni]

C&S, chętnie bym się wybrał, ale musiałbym najpierw pokonać strach przed lataniem samolotami. Jaki kraj Ciebie najbardziej interesuje?

[Gość]

Malarz cieni, myślałem bardziej o kolei transsyberyjskiej. Chiny, acz po prawdzie nie do końca. Waham się jak diabli, bo jeśli już to chciałbym kilka lat zostać i tu trochę mam zagwozdkę z wizami. W Twoim zainteresowaniu jest..?

[Gość]

Ja do Tajlandii się wybieram

[Gość]

niecały, dla mnie to też pewna opcja.

[Gość]

Czemu tam akurat? To znaczy ja wiem co mnie tam ciągnie, ale jestem ciekawy Twojego podejścia :)

[Gość]

niecały, znasz moją potrzebę - rozwój własnego Ja. Obecnie kręcę się w miejscu, a mało tego uważam, że wprost się cofam i to błyskawicznie. Jestem zbyt głupi na to, żeby sam siebie dalej ogarniać - brak mi stosownej wiedzy i pomysłu. No oprócz jednego - siąść na dupie i medytować do usranej śmierci, a tym samym prędzej wpaść w kleszcze psychozy, niż odkryć w sobie coś mi istotnego. Potrzebuje jakiegoś mentora i to dość przebiegłego zarazem. Chciałbym też poznać istotę buddyzmu i jak to ma się do mnie, oraz innych ludzi.

 

Druga sprawa to kwestia finansów. Mam pewne cele i potrzebuję znacznych na to zasobów. Generalnie w dekadę dałbym z tym radę w Polsce, ale wypełniłbym swoje życie tylko pewnymi materialnymi rzeczami, bez jak myślę dalszego własnego rozwoju. Nie chce tego.

Pomyślałem, że sprowadzę trochę średnio lepszych śmieci do Polski i puszczę dalej w obieg. Jednak to co mnie interesuje to high-tech na farmach i w drugą stronę tradycyjna kultura rolna. Chciałbym obadać jak tam żyją chłopi i jak funkcjonują wysokie produkcje rolne.

 

Tajlandia jest pod wieloma względami przyjazna i dominuje tam buddyzm. Tylko kobiety to taka rosyjska ruletka..

[Gość]

No no nie pogadasz bo ja to jako typowy turysta bym się tam wybierał, coś mi się jednak widzi, że dużo łatwiej i bliżej byś mógł znaleźć mentora, podejrzewam, że chcesz uniknąć popbuddyzmu ale do tego nie trzeba aż do Azji.

Zastanów się też jakiego rodzaju buddyzmu poszukujesz bo w tym to nie ma kanonu jak w chrześcijaństwie.

Z tego co pamiętam jednak można go podzielić na główne trzy. Japońskie Zeny jak w chinach to Chany. Therawada - klasyczny i surowy buddyzm pewnie Birma, Tajlandia chyba właśnie (a w necie serwis Sasana ) .

Są Tybetańskie klimaty czyli Mahajana/Dzogczen/Mahamudra, Yungdrung Bon ( w tym jest też szamanizm, a na wyższych tego formach z Dzogczenem pokrewienstwo ale najpierw są wstępne, przygotowawcze praktyki) i takie tam.

 

Co do rozwoju swojego Ja to legenda głosi powinno się o nie zadbać by w pewnym momencie móc je porzucić i odnaleźć prawdziwe Ja.

Tutaj zaburzeni są niestety w gorszym położeniu.

 

Dodam, ze z wszystkich tych szkół, oryginalni nauczyciele z przekazem Dharmy odwiedzają polskie sanghi jednak jeśli chcesz mieć mentora na codzień to wtedy faktycznie trochę dalej trzeba wyruszyć.

 

A dobra nie doczytałem, że chcesz to połączyć jeszcze z utrzymaniem. Jednak mając mentora na codzień być moze zostałbyś zmuszony by żyć z tego co w trawie posiejesz.

[Gość]

niecały, nie jednocześnie, bo tak się nie da. Najpierw jedno, później drugie. Generalnie najłatwiej w Chinach założyć jakikolwiek biznes poprzez chajtnięcie się. Tak czy siak 51% procent interesu trzeba oddać.

 

Co do klasztornego utrzymania to bierzesz w łapy garnek i ruszasz co rano na wioski po ryż i warzywa. Zwykle dwa posiłki przed południem i tyleż tego.

 

Kiedyś, już lata temu, miałem ochotę przebrać się za żebraka i ślęczeć gdzieś w totalnych łachmanach, a przy tym pomieszkać z tydzień, dwa gdzieś pod mostem - na ulicy(squat'y to inna bajka). Myślałem poobserwować przy tym ludzi. Jednak problemem były żebracze gangi i nie chciałem nawinąć się na jakąś "przypadkową" kosę, albo przynajmniej totalny oklep od kilku członków żebraczych gildii. Jakby nie było przy umiejętnym zagraniu i w dobrej lokacji potrafią wykręcić i z tysiąca dniówki ( chociaż obecnie ludzie to już tak nie dają, ani z litości, ani by rozgrzeszyć swoje sumienie ), więc mocno pilnują swego żebraczego fachu.

[Gość]

Czasem widać komu można dać np. dziewczyna na czymś gra albo jakiś koleś miał pełno psów i z tymi psami siedział, ale to raczej nie są aż tacy najbiedniejsi.

To jest kurva chory świat, że najbardziej potrzebujący nawet pożebrać w spokoju nie mogą.

[Gość]

dziewczyna na czymś gra

 

To akurat głównie sztuka uliczna i zupełnie nie ten klimat co żebraczy półświatek.

 

To jest kurva chory świat, że najbardziej potrzebujący nawet pożebrać w spokoju nie mogą.

 

Takie osoby w Polsce to niemal ewenement. Wszak mamy różnorakie instytucje pomocowe, aby odgradzać biedę od ulicy, acz wychodzi to jak wychodzi. Jeśli już to przed marketem o jakieś produkty ludzie poproszą, ale i tu można się bardzo często naciąć, bo zakup mogą przehandlować za dragi czy alkohol.

[Gość]

Ja drożdżówki takiemu ostatnio kupiłem więc raczej nie przehandlował - krótki termin ważności.

Przydatne info dałeś, kompletnie nie znałem tych spraw.

[DevilControlsMe666]

Ja chętnie dokładam takim do piwa pod biedronką, niech se chłop ulży w cierpieniach.

[Malarz cieni]

Malarz cieni, myślałem bardziej o kolei transsyberyjskiej. Chiny, acz po prawdzie nie do końca. Waham się jak diabli, bo jeśli już to chciałbym kilka lat zostać i tu trochę mam zagwozdkę z wizami. W Twoim zainteresowaniu jest..?

Klasycznie, Indie mnie najbardziej interesują.

[Wirginia Zachodnia]

Mandala z reguły pojawia się w stanach dysocjacji czy dezorientacji psychicznej, a zatem na przykład u dzieci w wieku ośmiu - jedenastu lat, których rodzice właśnie się rozwodzą, czy też u osób dorosłych, które na skutek nerwicy oraz jej terapii mierzą się z problematyką przeciwieństw natury ludzkiej, a w rezultacie przeżywają dezorientację, a także u osób schizofrenicznych,których światoobraz popadł w chaos na skutek inwazji niezrozumiałych treści nieświadomych. W takich wypadkach wyraźnie widzimy, w jaki sposób rygorystyczny ład takiego obrazu koła kompensuje nieład i chaos stanu psychicznego, i to w ten sposób, że konstruowane jest centrum, do którego cały ład ów zmierza, czy ład koncentryczny nieuporządkowanej wielokrotności, przeciwieństw i elementów nie dających się pogodzić ze sobą. Carl Gustaw Jung