Dlaczego to ciągle wraca?

[ania1994]

Witam i pozdrawiam wszystkich którzy odczytają tą wiadomość.

Jestem na tym forum nowa. Nie umiem normalnie żyć. Mam 23 lata i aktualnie mieszkam w Niemczech. Od ostatniej klasy gimnazjalnej cierpię na depresje. Wiem,że tak jest bo mam prawie wszystkie jej objawy. Nie trwa to przez cały czas lecz gdy zaczynają się dziać złe rzeczy w moim życiu naraz. Tak jest i teraz czuję się przygnębiona i smutna, zmuszam się by wstać z łóżka. Czuję bezsilność, brak radości oraz nie mam chęci do działania. Już nie chcę tak dalej żyć. Mam za sobą jedną nieudana probe samobójczą. Chodziłam do 2 psychologów pomogli mi już nigdy więcej nie chce się zabijać mam dla kogo żyć. Lecz depresja została i wraca w trudnych chwilach a ja chce w końcu być szczęśliwa i radzić sobie z problemami. Wiem, że ludzie mają większe problemy od moich ale mnie to przerasta. Liczę na to, że ktoś się do mnie odezwie kto zrozumie i ma podobne problemy do moich.

[minou]

Ja mam dosc podobnie, ale ja mam przede wszystkim nerwice. Choroba uaktywnia sie w momentach, kiedy mam ciagle stresy, lub nie dosypiam, lub duzo mi sie w zyciu dzieje. Psychiatra twierdzi, ze niektorzy ludzie nie toleruja dlugotrwalego podwyzszenia poziomu hormonu stresu - kortyzolu.

Moim zdaniem jedyne wyjscie, to wlasnie terapia i praca nad soba, by mniej sie przejmowac, uczyc sie relaksowac nawet w trakcie stresujacych wydarzen (np w trakcie sesji na studiach nie chodzic po scianach z nerwow przez kilka tyg). Mi terapueta tez mowil, ze z zycia stresu nie wyeliminujesz, ale sa stresy stale, np jesli codziennie masz w pracy wkurzajaca kolezanke, a sa stresy nagle i krotkotrwale, np jak okradna Ci dom. Trzeba starac sie by ten staly stres byl na mozliwie najnizszym poziomie, by jak nadejdzie ten nagly stres, nie bylo nawarstwienia. No, ale w zyciu roznie bywa, klopty nie czekaja na wlasciwy moment :)

Pociesze Cie tylko, ze z wiekiem i dosiwadczeniem czesto czlowiek reaguje na nie mniej emocjonalnie i mniej sie przejmuje.

[ania1994]

Tak wiem ,że muszę pracować nad sobą i staram się to cały czas robić bo bez tego nie ruszę się z miejsca. Co do terapii to pomyślę nad tym lecz teraz nie mam możliwości tak jak wspominałam jestem za granicą i dopiero uczę się panującego tu języka. A co do twojej terapii to pomaga walczyć z nerwicą. Chcę wierzyć,że będę kiedyś normalnie funkcjonować. Dziękuję za odpowiedz