ania1994

Witam Puchatkowa, odpisuję na twój komentarz po paru miesącach ale dawno tu nie bylam ja bym chetnie porozmawiała jeżeli masz ochotę. Pozdrawiam

Tak wiem ,że muszę pracować nad sobą i staram się to cały czas robić bo bez tego nie ruszę się z miejsca. Co do terapii to pomyślę nad tym lecz teraz nie mam możliwości tak jak wspominałam jestem za granicą i dopiero uczę się panującego tu języka. A co do twojej terapii to pomaga walczyć z nerwicą. Chcę wierzyć,że będę kiedyś normalnie funkcjonować. Dziękuję za odpowiedz

Witam i pozdrawiam wszystkich którzy odczytają tą wiadomość. Jestem na tym forum nowa. Nie umiem normalnie żyć. Mam 23 lata i aktualnie mieszkam w Niemczech. Od ostatniej klasy gimnazjalnej cierpię na depresje. Wiem,że tak jest bo mam prawie wszystkie jej objawy. Nie trwa to przez cały czas lecz gdy zaczynają się dziać złe rzeczy w moim życiu naraz. Tak jest i teraz czuję się przygnębiona i smutna, zmuszam się by wstać z łóżka. Czuję bezsilność, brak radości oraz nie mam chęci do działania. Już nie chcę tak dalej żyć. Mam za sobą jedną nieudana probe samobójczą. Chodziłam do 2 psychologów pomogli mi już nigdy więcej nie chce się zabijać mam dla kogo żyć. Lecz depresja została i wraca w trudnych chwilach a ja chce w końcu być szczęśliwa i radzić sobie z problemami. Wiem, że ludzie mają większe problemy od moich ale mnie to przerasta. Liczę na to, że ktoś się do mnie odezwie kto zrozumie i ma podobne problemy do moich.