Moja narzeczona ma Borderline,pojawiło się dziecko.

[olllllo27]

Witam. Po roku walki z Borderem(od niedawna wiem że ona ma bordera) zabrałem ją do psychologa. Urodzilo nam się dziecko,ma 4tyg,stąd moja próba z terapeuta. Po tym co na pierwszym spotkaniu i drugim opowiedziałem o swojej partnerce i po tym co ona mówiła to pani psycholog stwierdziła -Bordeline. Na kolejnej wizycie powiedziała że wdeplem w gowno. Powiedziała także żebym przerwał juz próby walki bo jestem wrakiem i za niedlugi czas będę miał tak wielką depresje że głowa mala. W domu boję się cokolwiek zrobić bez jej pozwolenia,ciągle awantury o byle co,wyrzucanie mnie z domu i po chwili żebym został że ona kocha. Kontroluje mnie caly czas. Nawet teraz jak to pisze to ją szlak trafia no bo co ja robię. Czytałem wiele artykułów o biedzie wszystko pasuje a wiem że będzie gorzej. Szkoda mi dziecka. Staram się jemu pomoc i zrobie wszystko co trzeba,jestem porządną osobą. Tylko ze psycholog moja mi ze najpierw pomóż sobie i się uwolnij a potem dopiero dziecku. Ciężko podjąć decyzje. Kto zyl lub zyje z bordem to wie i rozumie. Proszę o pomoc i rade.

[olllllo27]

Proszę wybaczyć za błędy. Pisałem szybko bo awantura

[adam syn ahmeda]

ponos na rece czasami swoja dzuewczyne wredy dasz jej do zrozumienia ze jak zacznie swirowac mozesz ja wyrzucic przez okno.

[novymivo]

Widzialy oczy co braly, rob dalej z siebie pantofla . GOOD LUCK, a tak serio to czlowieku ogarnij sie, szkoda Twoich nerwow, One i tak tego nie doceniaja . Mysl o Sobie i dzieciaku, a ona niech meczy innego frajera. Choroba choroba, ale moze to jej natura ?

[olllllo27]

Skad wziąć silę i odwagę żeby dziecko zostawić. Masakra.

[dar]

Popracuj nad własnym podejściem do zaistniałej sytuacji. Martw się o siebie i dziecko, a tej narzeczonej radziłbym co najwyżej TROCHĘ pomagać.

[olllllo27]

  dar napisał(a):

Popracuj nad własnym podejściem do zaistniałej sytuacji. Martw się o siebie i dziecko, a tej narzeczonej radziłbym co najwyżej TROCHĘ pomagać.

Juz jej dlugo pomagałem. Za dużo. Moja rodzina bardzo cierpi,starsi ludzie a mocno przeżywają. Wiele straciłem,prace motywacje i ambicje.

[dar]

  olllllo27 napisał(a):

  dar napisał(a):

Popracuj nad własnym podejściem do zaistniałej sytuacji. Martw się o siebie i dziecko, a tej narzeczonej radziłbym co najwyżej TROCHĘ pomagać.

Juz jej dlugo pomagałem. Za dużo. Moja rodzina bardzo cierpi,starsi ludzie a mocno przeżywają. Wiele straciłem,prace motywacje i ambicje.

 

no to już wariant pomocy odpada. Walcz o siebie!

[kotek e]

  olllllo27 napisał(a):

Skad wziąć silę i odwagę żeby dziecko zostawić. Masakra.

 

Jeśli wypniesz się na swoje dziecko, to nie będzie dowód siły i odwagi. Nie masz chociażby poczucia obowiązku wobec swojego dziecka? To po chvj się na nie decydowaliście? Chyba nie jesteście nastolatkami?

[olllllo27]

  kotek em napisał(a):

  olllllo27 napisał(a):

Skad wziąć silę i odwagę żeby dziecko zostawić. Masakra.

 

Jeśli wypniesz się na swoje dziecko, to nie będzie dowód siły i odwagi. Nie masz chociażby poczucia obowiązku wobec swojego dziecka? To po chvj się na nie decydowaliście? Chyba nie jesteście nastolatkami?

nikt się nie wypina. O dziecko zadbam z całych sił. Tyle że ja musze miec silę żeby to siebie uratować . Nie jesteśmy nastolatkami

[Gość]

  novymivo napisał(a):

Widzialy oczy co braly, rob dalej z siebie pantofla . GOOD LUCK, a tak serio to czlowieku ogarnij sie, szkoda Twoich nerwow, One i tak tego nie doceniaja . Mysl o Sobie i dzieciaku, a ona niech meczy innego frajera. Choroba choroba, ale moze to jej natura ?

Drecholska retoryka.

Pewnie obracasz się w takim towarzystwie, więc to normalne, że spotykasz tępe dzidy.

[Gość klex]

Śliska sprawa dziecko dużo komplikuje chyba nie do końca przemyślana decyzja.

I co zamierzasz dalej ?

Wybrnąć z toksycznej relacji jest ciężko a zostać jeszcze gorzej potem i tak zostaje rysa na psychice.

I pomyśleć że zachwalałem Berlinki .

[olllllo27]

Psycholog po zapoznaniu się ze sprawa powiedziała żebym odszedł. Bo skończy się to tragedią.

[Gość klex]

Miałem na myśli to że macierzyństwo nie było chyba do końca przemyślane.

Takie osoby przeżywają rozstania nader intensywnie więc musisz być przygotowany na autoagresje z resztą co ja będę pisał.

[olllllo27]

  klex napisał(a):

Miałem na myśli to że macierzyństwo nie było chyba do końca przemyślane.

Takie osoby przeżywają rozstania nader intensywnie więc musisz być przygotowany na autoagresje z resztą co ja będę pisał.

Nie było przemyślane. Wpadka. Nie ucieknę od odpowiedzialności. Kocham małego. Będę walczyć. Nie o narzeczoną bo i tak przegram, ale o dobre i spokojne życie maleństwa

[sanchita]

A ona ( Narzeczona) jakoś się leczy? A jeśli nie, to czy jest szansa ją na to namówić?

[tahela]

kurcze ustalcie sądownie opieke nad dzieckiem , moze naprzemienną, a moze ze stała opieka twoją i ona tylko weekendami czy wakacje, jakies alimenty albo dla niej albo dla ciebie w sumie to dla dziecka tak naprawdę,

raczej jestem za tym by dziecko było z matka, ale życie z borderem jest trudne, wiec może lepiej z toba w tym wypadku bo dziecku moze psychika siąść , ja nazywam zycie z borderem jadą po bandzie jak ma mocniejszego , nigdy nie wiadomo czego sie spodziewać raz kocha ,za chwile nienawidzi , wyzywa , za chwile znowu kocha, taka emocjonalna huśtawka, która wykończy kazdego, brak stałosci,

jak chcesz opieke to wykaż przed sadem ,ze zycie dziecka z kimś takim nie bedzie dobre na ci dzień, ze dziecko potrzebuje spokoju i stabilnosci, opieki i stabilnego rozwoju czego nie dostanie z rodzicem borderem i wpłynie to źle na komfort jego życia, ale nie chcesz matki odcinac od dziecka i chcesz by miało kontakt,

jak sad sie na to zapatrzy nie wiadomo zalezy często od poglądów pana/pani sędzi a te sa rózne jak to u róznych ludzi, próbuj bo ważne by dziecko było szczesliwe i wychowane w poczuciu bezpieczenstwa co moze zagwarantować ,ze nie bedzie pensjonariuszem w przyszłosci tego forum

[olllllo27]

  sanchita napisał(a):

A ona ( Narzeczona) jakoś się leczy? A jeśli nie, to czy jest szansa ją na to namówić?

Obiecała że w tym tygodniu pójdzie do psychologa i zacznie. Uświadomiłem ją że ma ostatnią szansę inaczej odejdę. O dziecko będę walczyć z całego serca.

[olllllo27]

  tahela napisał(a):

kurcze ustalcie sądownie opieke nad dzieckiem , moze naprzemienną, a moze ze stała opieka twoją i ona tylko weekendami czy wakacje, jakies alimenty albo dla niej albo dla ciebie w sumie to dla dziecka tak naprawdę,

raczej jestem za tym by dziecko było z matka, ale życie z borderem jest trudne, wiec może lepiej z toba w tym wypadku bo dziecku moze psychika siąść , ja nazywam zycie z borderem jadą po bandzie jak ma mocniejszego , nigdy nie wiadomo czego sie spodziewać raz kocha ,za chwile nienawidzi , wyzywa , za chwile znowu kocha, taka emocjonalna huśtawka, która wykończy kazdego, brak stałosci,

jak chcesz opieke to wykaż przed sadem ,ze zycie dziecka z kimś takim nie bedzie dobre na ci dzień, ze dziecko potrzebuje spokoju i stabilnosci, opieki i stabilnego rozwoju czego nie dostanie z rodzicem borderem i wpłynie to źle na komfort jego życia, ale nie chcesz matki odcinac od dziecka i chcesz by miało kontakt,

jak sad sie na to zapatrzy nie wiadomo zalezy często od poglądów pana/pani sędzi a te sa rózne jak to u róznych ludzi, próbuj bo ważne by dziecko było szczesliwe i wychowane w poczuciu bezpieczenstwa co moze zagwarantować ,ze nie bedzie pensjonariuszem w przyszłosci tego forum

będę walczyć o maleństwo. Dostała ostatnią szansę. Jestem zniszczony i najgorsze że rodzice wszystko to widzą i przeżywają. Będę walczyć o małego. Mam sporo osób które mi pomogą. To smutne że dwa dni to cudowny związek a po tym wraca wszystko co złe. Dwa dni bez dużych wybuchów to rekord.

[pannaAlicja]

To może Ty ją wypieprz z domu, skoro zachowuje się jak wariatka? Wzywaj karetki do niej, miej świadków. Albo się dziewczyna opanuje albo niech odejdzie. To Ty jesteś ostoją, normą i odpowiedzialnością więc w żadnym wypadku nie idź jej na rękę.

Sama wyleczyłam bordera i nie mam litości dla tego skurwysyństwa. Można to wyleczyć, ale trzeba chcieć. I trzeba wiedzieć po co. Ja wiedziałam - bo inaczej stracę wszystko. Ona może tego nie wie.

[olllllo27]

  pannaAlicja napisał(a):

To może Ty ją wypieprz z domu, skoro zachowuje się jak wariatka? Wzywaj karetki do niej, miej świadków. Albo się dziewczyna opanuje albo niech odejdzie. To Ty jesteś ostoją, normą i odpowiedzialnością więc w żadnym wypadku nie idź jej na rękę.

Sama wyleczyłam bordera i nie mam litości dla tego skurwysyństwa. Można to wyleczyć, ale trzeba chcieć. I trzeba wiedzieć po co. Ja wiedziałam - bo inaczej stracę wszystko. Ona może tego nie wie.

dzięki Alicja. Wie że jeden wybryk i koniec. Świadków mam sporo. Robiłem wszystko co w mojej mocy,mocy i chęci juz brak.

[Gość]

  pannaAlicja napisał(a):

Sama wyleczyłam bordera i nie mam litości dla tego skurwysyństwa. Można to wyleczyć, ale trzeba chcieć. I trzeba wiedzieć po co. Ja wiedziałam - bo inaczej stracę wszystko. Ona może tego nie wie.

Zupełnie z ciekawości pytam: jak to możliwe?

[olllllo27]

  Reynevan napisał(a):

  pannaAlicja napisał(a):

Sama wyleczyłam bordera i nie mam litości dla tego skurwysyństwa. Można to wyleczyć, ale trzeba chcieć. I trzeba wiedzieć po co. Ja wiedziałam - bo inaczej stracę wszystko. Ona może tego nie wie.

Zupełnie z ciekawości pytam: jak to możliwe?

ile to się leczy? Czekać na poprawę?

[Gość klex]

  olllllo27 napisał(a):

  Reynevan napisał(a):

  pannaAlicja napisał(a):

Sama wyleczyłam bordera i nie mam litości dla tego skurwysyństwa. Można to wyleczyć, ale trzeba chcieć. I trzeba wiedzieć po co. Ja wiedziałam - bo inaczej stracę wszystko. Ona może tego nie wie.

Zupełnie z ciekawości pytam: jak to możliwe?

ile to się leczy? Czekać na poprawę?

 

Całkiem wyleczyć się nie da zależy od nasilenia objawów ale można w łagodniejszych przypadkach doprowadzić się do normalności.

Leczy się długo psychoterapią grupową kilka miesięcy albo indywidualną kilka lat, atak poprawa atak i tak bez końca tak wygląda to zaburzenie masakra i tak dobrze że jakoś przerwała ciąże.

[olllllo27]

Masakra nie wiem co robić. Ile to ciągnąć...