Cześć wszystkim.

[MariaIsabel]

Mam 20 lat. Chciałam napisać kilka zdań o sobie, ale szybko zrobiła się z tego długa opowieść, a nawet nie byłam w 1/5. Tym bardziej zniechęcił mnie fakt, że wszystko i tak było dość okrojone i pozbawione jakże istotnych szczegółów. Jeżeli zdarzy mi się zostać tutaj dłużej i nawiązać jakąś rozmowę na mój temat, to pozwolę żeby jednak moja historia wyszła w sposób naturalny i tak jakby... na raty?

 

W skrócie

- osobowość unikająca.

- osobowość chwiejna emocjonalnie (borderline + dysmorfobia)

- osobowość paranoiczna.

 

Jestem postrzegana raczej jako osoba zdystansowana. Potrafię brzmieć poważnie i wiarygodnie (uwarunkowanie w pewnym sensie fizyczne), stworzyć chciane pozory. Co niestety nie pomaga mi w uzyskaniu odpowiedniej pomocy...

[Gość]

Jeden z najgorszych zestawów. Szczerze współczuję.

[ekspert_abcZdrowie]

Witaj MariaIsabel!

 

Czy korzystasz z jakiejś pomocy? Bierzesz leki albo chodzisz na terapię?

[MariaIsabel]

Tak. Teraz biorę fluanxol i kwetaplex. Wcześniejsza psychiatra widziała tylko depresję i przesadną chwiejność i brałam po prostu Fluoksetynę. Nie mogę zmobilizować się to psychoterapii. Za darmo nic mi nie przysługuje bo "nie mam długów i mam rodzinę" chyba, że terapia grupowa dzienna o której nie ma mowy bo nie mogę ot tak rzucić wszystkiego na trzy miesiące, w dodatku na coś, co nie gwarantuje mi poprawy. Ile w ogóle takie indywidualne spotkania z psychologiem kosztują?