Starzec

[neon]

'Zył kiedyś pewien dziwny starzec. Mieszkał on w jaskini, dokąd skrył sie przed hałasem miasta. Ponieważ cieszył się opinią czarownika, miał uczniów, którzy garneli sie do niego, w nadziei, ze starzec nauczy ich sztuki czarnoksięskiej. On jednak nie myślał o niczym podobnym. Zawsze chciał wiedziec tylko to czego nie widział, aco, jak był pewien, zawsze istniało. Kiedy już bardzo dużo czasu poświęcił na owe rozmyślania nad tym, czego nie mógł pomyśleć, uznał, ze jest tylko jedno wyjscie z tej kłopotliwej sytacji; wziął do ręki czerwoną kredkę i nsa ścianach swej jaskini zaczął robić wiele różnych rysunków, aby sie dowiedziec jak moze wyglądać to czego nie widział. Po wielu próbach narysował koło. "Dobrze" pomyślał"-"a w środku jeszcze kwadrat"-i tak było jeszcze lepiej.Uczniowie pałali ciekawością, bo wiedzieli że starzec coś robi, ale nie wiedzieli co. "Co robisz tam w środku"-spytali.Ale starzec nic im nie powiedział.Wtedy zobaczyli rysunek na ścianach i zwaołali "Już wiemy". Po czym zaczęli kopiować rysunki starca.

 

Macie jakies ciekawe rozważania na ten temat? czy istnieją do niej analogie w dzisiejszym świecie? potraficie podać jakieś przykłady?

 

Mi to przypomina pogoń za autorytetami.

[Denial]

Mi to się skojarzyło z tym jak dzieci i małe zwierzęta kopiują zachowanie dorosłych. W ten sposób się uczą. I mogą nie wiedzieć o co chodzi, ale dalej kopiują. Naśladownictwo to podstawa nauki.

 

Poza tym... skąd możemy wiedzieć, że starzec i uczniowie mieli na myśli to samo, skoro jak jest napisane - oni liczyli na sztukę czarnoksięską, a on myślał o rzeczach, o których nie mógł myśleć itp. ? :) Możliwe, że na bazie tego rysunku powstało w ich umysłach coś kompletnie innego, niż to, o czym myślał starzec. To jak wtedy, gdy ktoś bierze coś wyrwanego z kontekstu i na bazie tego tworzy własne teorie, które nie mają nic wspólnego z pierwotną myślą.

[neon]

Ja to widze tak, że uczniowie zaczęli od "dupy strony" i chcieli wywołać efekt od razu, efekt na który starzec pracował pewnie latami. Często się zadarza, że ludzie kierują się nie swoimi przkonaniami, tylko biorą za pewnik czyjeś. Ludzie powiini raczej brać nauki zm doświadczenia własnego, a na ludzi brac poprawkę. To własnie pop kultura powoduje zatracanie sie indywidualności, media dla mas.