przegrane życie

[carlosbueno]

nie mam nawet już kasy by jechać do miasta i się z nim spotkać,

powiedz mu to, może po ciebie przyjedzie, zresztą powinien sie domyśleć że nie pracując nie srasz kasą za przeproszeniem.

 

 

nie zdzierżyłabym tego moze ja przesadzam i ta ambicja mnie zabija,ale nawet jak kawę stawia to mnie szlak trafia i szarpię się z nim przy płaceniu rachunku,raz się zdenerwował i powiedział,że nieładnie sie zachowuję,ale ja nie lubię jak ktoś mi coś funduje,wystraczy ze rodzice to robią

Wiem, że to może trochę krępujące dla Ciebie, ale mi się np zdarzało stawiać dziewczynom a wtedy nie pracowałem i nie oczuwałem to jako dowód słabości kobiety to w końcu element soivre vivre

[Gość]

nico6, z każdym Twoim postem zauważam coraz więcej podobieństw między nami

[nico6]

(

Wiem, że to może trochę krępujące dla Ciebie, ale mi się np zdarzało stawiać dziewczynom a wtedy nie pracowałem i nie oczuwałem to jako dowód słabości kobiety to w końcu element soivre vivre

 

 

:) no niby wiem to,ale już tak mam,że nie chcę nikogo naciągać,bez względu na to czy ktoś ma pieniądze czy nie ma.

 

-- 10 kwi 2015, 22:14 --

 

nico6, z każdym Twoim postem zauważam coraz więcej podobieństw między nami

 

miłe :) a opowiedz coś o sobie więcej?

[Gość]

nico6, moimi reakcjami na konkretne sytuacje, a przede wszystkim relacjami z mężczyznami kieruje syndrom DDA, do tego borykam się z fobią i nerwicą lękową. Myślę, że to wystarczy

Edytowane 10 Kwietnia 2015 przez Gość

[carlosbueno]

:) no niby wiem to,ale już tak mam,że nie chcę nikogo naciągać,bez względu na to czy ktoś ma pieniądze czy nie ma.

 

-- 10 kwi 2015, 22:14 --

 

Masz za duże wymagania co do siebie co przy niemożności ich spełnienia powoduje duże frustracje. Trzeba zaakceptować swą nieidealność.

[nico6]

:) no niby wiem to,ale już tak mam,że nie chcę nikogo naciągać,bez względu na to czy ktoś ma pieniądze czy nie ma.

 

-- 10 kwi 2015, 22:14 --

 

Masz za duże wymagania co do siebie co przy niemożności ich spełnienia powoduje duże frustracje. Trzeba zaakceptować swą nieidealność.

 

 

w tym momencie nie słodzę,ale uważam że jesteś rozgarniętym facetem,szkoda że nie masz większych ambicji oczywiscie nie mówię o takich jak moja,nazbyt przerośnięta

[carlosbueno]

jesteś rozgarniętym facetem

chyba tylko w gadce a życie to działanie a nie gadanie, za 14 tysięcy postów na forum jeszcze nic nie dają.

[nico6]

nico6, moimi reakcjami na konkretne sytuacje, a przede wszystkim relacjami z mężczyznami kieruje syndrom DDA, do tego borykam się z fobią i nerwicą lękową. Myślę, że to wystarczy

 

a więc obie mamy syndrom DDA,ja kiedyś miałam fobię społeczną,ona przeszła mi kilka lat temu,niestety pozostała depresja i niskie poczucie wartości,lenistwo,brak przewidywalności,który doprowadził do tego,że dziś bez zdrowia niewiele mogę zdziałać. A jak Twoje życie zawodowe?jesteś zadowolona z siebie pod tym kątem,rozwijasz się,zrealizowałaś się w życiu?

[NieznanySprawca2.0]

nico6, mam nosa do ludzi, uwierz mi. A kto mnie zna stąd parę lat wie, że nie rzucam ot tak komplementów na wiatr. Zasługujesz na niego, jestem przekonany na 250%, nie daj zginąć tej relacji, życzę wszystkiego najlepszego.

[nico6]

jesteś rozgarniętym facetem

chyba tylko w gadce a życie to działanie a nie gadanie, za 14 tysięcy postów na forum jeszcze nic nie dają.

 

 

ale jak widać 14 tyś.postów to nie w kij pierdział,potrafisz być intelektualnie aktywny jak chcesz swoimi postami na pewno nie jednej osobie pomogłeś.

[Gość]

nico6, tak przypuszczałam, że jesteś DDA

Co do życia zawodowego, to oczywiście nie jest dobrze, bo też uważam, że w takim wieku powinnam być juz niezależna finansowo od rodziców, mimo, iż pracuję od 18 roku życia wyłączając 3 kilkumiesięczne przerwy

[nico6]

nico6, mam nosa do ludzi, uwierz mi. A kto mnie zna stąd parę lat wie, że nie rzucam ot tak komplementów na wiatr. Zasługujesz na niego, jestem przekonany na 250%, nie daj zginąć tej relacji, życzę wszystkiego najlepszego.

 

 

nie znam dobrze tego forum,ani ludzi tu przebywających,i ich historii,wybacz moją ignorancję,ale jest coś takiego w Twoim poście,że aż łzy mi popłynęły.Nie wiem czy potrafię dać nam szansę,pewnie nie będę potrafiła tego zrobić,ale dziękuję Ci za dobre słowo.

 

W ogóle dziękuję Wam Wszystkim,tyle dobrej energii dawno nie doświadczyłam,od tylu ludzi,aż mnie to podniosło na duchu :)

[ChrisMessina]

A ile masz lat? 50?

[essprit]

A mnie wkurzasz takim poniżaniem siebie, bo wychodzi że de facto masz w dupie słowa/myślenie tego drugiego człowieka.

Bo przecież ty wiesz lepiej.

 

Obiketywnie możesz być b.brzydka, niezaradna etc. - ale ON coś w Tobie widzi.

 

A co do pracy - to możesz pracować w markecie na kasie, być przedstawicielem handlowym. W takich zawodach pracują ludzie po zawodówce. A ty masz średnie.

 

Jak się bardziej ogarniesz, zaczniesz zarabiać to możesz się dalej szkolić - robić różne kursy, czy skończyć studia zaocznie.

 

A przede wszystkim, terapia.

[nico6]

A mnie wkurzasz takim poniżaniem siebie, bo wychodzi że de facto masz w dupie słowa/myślenie tego drugiego człowieka.

Bo przecież ty wiesz lepiej.

 

Obiketywnie możesz być b.brzydka, niezaradna etc. - ale ON coś w Tobie widzi.

 

A co do pracy - to możesz pracować w markecie na kasie, być przedstawicielem handlowym. W takich zawodach pracują ludzie po zawodówce. A ty masz średnie.

 

Jak się bardziej ogarniesz, zaczniesz zarabiać to możesz się dalej szkolić - robić różne kursy, czy skończyć studia zaocznie.

 

A przede wszystkim, terapia.

 

 

nie mam w dupie jego myslenia,ale uwazam zwyczajnie ze on zasługuje na normalną kobietę,radzącą sobie w życiu,ja obecnie jestem w czarnej dupie,mam DDA,szukalam terapii,chodziłam do psychiatry,przyjmowałam psychotropy.Nie miałam siły dołączyć do grupy DDA,która powstała 2 miesiące przed moim pojawieniem się u lekarza.Zresztą celem dla mnie było wyjscie z depresji jako takiej.

Na przedstawicieli aplikuję,ale nikt się nie odzywa,raz się odezwał ktoś z ubezpieczen,ale nie miałam wkładu finansowego,co też mi zapachniało przekrętem,potem okazało się,że faceta szukają pokrzywdzone osoby.

I wiem,że On coś widzi,ale ja czuję się zerem,i to tylko przekłada się na relację z ludzmi.Mimo wszystko dziękuję za Twoją krytykę,jakby nie patrzeć jest fajna,bo szczera

 

-- 10 kwi 2015, 22:41 --

 

nico6, tak przypuszczałam, że jesteś DDA

Co do życia zawodowego, to oczywiście nie jest dobrze, bo też uważam, że w takim wieku powinnam być juz niezależna finansowo od rodziców, mimo, iż pracuję od 18 roku życia wyłączając 3 kilkumiesięczne przerwy

 

 

ale masz ambicję,co się liczy

[Gość]

nico6, skorośmy takie ambitne, to wybierzmy się w końcu na terapię

[nico6]

nico6, skorośmy takie ambitne, to wybierzmy się w końcu na terapię

 

 

nie ma u mnie najblizsze jesienią

[Gość]

nico6, ja na indywidualną, bo grupowej nie zdzierżę ze wstydu

[essprit]

Nie ma czegoś takiego jak DDA.

[Gość]

Nie ma czegoś takiego jak DDA.

 

taaak, ani ChAD, czy border, prawda?

[nico6]

nico6, ja na indywidualną, bo grupowej nie zdzierżę ze wstydu

a ja w grupowej też nie bardzo,bo nie potrafię mówić o swoim domu,w którym kiedyś było bardzo nieciekawie,teraz pozstało tylko echo tamtych lat,nie chcę mowic źle o moich rodzicach,chce zapomnieć im to i wybaczyć kiedyś w pełni.

[essprit]

Jeszcze dodam, piszesz że jesteś w dupie - to możliwość pójścia na leczenie, piszesz że nie masz siły.

 

To chcesz coś zmienić w swoim życiu, czy jednak będziesz się tak katować i samobiczować ?

 

Tutaj sobie zobacz

http://www.zaburzeniaosobowosci.pl/gdzie-sie-leczyc/

 

-- 10 kwi 2015, 22:54 --

 

Magnolia, nie znasz się a piszesz bzdury.

 

Tak, zaburzenia afektywne istnieją, jak również zaburzenia osobowości.

Pokaż mi rozpoznanie medyczne pod hasłem DDA. Gdzie, jaka ksiązka tak mówi ?

[nico6]

Nie ma czegoś takiego jak DDA.

 

jest. nie na każdym dom z problem alkoholowym się odbije tak bardzo na człowieku,ale to są jednostki które mimo wszystko sobie radzą.Dom ma być wzorem,uczyć życia,przekazać coś wartościowego,a kiedy masz 5,6 lat i dalej,badź mniej,badź przez całe dziecinstwo,to kto Cię ukształtuję w zdrowy sposob?Ja ze swoimi rodzicami praktycznie nie miałam kontaktu,byłam pod opieką cioć i babć,gdzie strasznie wurzucano mi,że jestem podrzutkiem.Całą młodość czułąm się gorsza od rowiesnikow,zresztą w małej miejscowosci,w ktorej brak anonimowosci,nie obyło się bez drwin,popychanek,nazywania mnie odpadem społeczeństwa.takie rzeczy pozostają na długo w sercu.

 

DDA to nie zaburzenie,to wynik przezyc,uksztatowania,opis tego jak potem wygladają relacje z innymi,takie nazwanie zjawiska.coś jak trauma powypadkowa.

[Gość]

essprit, to jest SYNDROM DDA, a nie choroba, co nie zmienia faktu, że cos takiego istnieje jako zespół cech charakterystyczny dla osób z alkoholikiem w rodzinie

[nico6]

Dziękuję Wszystkim za dobre słowo! Uciekam spać,chętnie przyjrzę się temu forum i ludziom tutaj w wolnym czasie,którego mi nie brak

pozdrawiam!