Witam wszystkich :) i zarazem proszę o pomoc...

[ketsurui]

Witam wszystkich :) Długo myślałam nad napisaniem tutaj, ale w końcu się zdecydowałam. Wiem, że znajdę tutaj pomocne osoby i że będę mogła Wam zaufać.

 

Postaram się krótko.

Mam 17 lat, niedawno byłam pierwszy raz u psychologa. Zdiagnozował u mnie paranoiczne zaburzenia osobowości i bardzo zaniżoną samoocenę. Terapię będę miała raz w miesiącu (bo prywatnie), rodzice nie pochwalają tego pomysłu, myślę że mnie kochają, ale nie potrafią zrozumieć.

Uważają, że wmawiam sobie wszystko.

Ale nie o tym. Czuję się fatalnie. W moim życiu nigdy nie było żadnej tragicznej sytuacji. Raczej złe traktowanie przez rówieśników kiedyś, do tego zawsze musiałam być najlepsza w szkole i tak dalej.

Dzisiaj jestem w liceum i mam fajną klasę, ale nie wytrzymuję psychicznie. Są mili, fajni, ale nie potrafię z nimi rozmawiać. Każde spojrzenie, uśmiech interpretuję jako zniewagę, jak ktoś powie coś żartobliwie pod moim adresem, to wydaje mi się, że wyśmiewa mnie. Cały czas mam wrażenie, że ludzie mówią o mnie źle, myślą też. Wracając do domu mam wyrzuty sumienia i poczucie winy. Bardzo często nie mogę przez to spać. Ciągle czuję, że jestem gorsza, że ludzie myślą o mnie dziwne rzeczy.

Do tego cały czas dręczą mnie wyrzuty sumienia, że poszłam do psychologa. Mam wrażenie, że mnie wyśmieje, że myśli sobie, że jestem głupia, że sobie wmawiam to wszystko. Wstyd mi za siebie i nie wiem, jak ja tam wrócę.

To jest jakaś paranoja.

 

Do tego panicznie boję się czytać przed klasą, ponieważ strasznie mnie to stresuje. Załamuje mi się głos i dostaję paniki. Wstyd mi za to, nie potrafię z tym walczyć. To główny powód, dla którego poszłam do psychologa.

 

Nie mam już siły, czasami mam ochotę po prostu zrobić sobie krzywdę, żeby się ukarać, wyżyć.

Czy ktoś zmagał się z podobną dolegliwością? Czy zaburzenia osobowości to choroba i czy da się z tego wyjść?

[piti_88]

Spokojnie :) Dasz radę

 

Kiedyś nazwali by Cię zwyczajnie nieśmiałą osobą,a nie paranoiczne zaburzoną dziewczyną.

To nie urwana noga, żeby nie odrosła. Da się z tego wyjść, tylko będziesz musiała troszkę nad tym popracować.

 

Też miałem problemy w szkole. I to jak himalaje. Napisz na PW, coś postaram Ci się podpowiedzieć

[Gość]

Hej Mam coś podobnego, jakbyś chciała pogadać, to wal na PW :)

[vifi]

Wygląda to na objawy fobii społecznej. Da się z tego wyjść. Myślę że "paranoiczne zaburzenia osobowości" można też nazwać niewłaściwym postrzeganiem siebie.

[ketsurui]

Dziękuję, uspokoiliście mnie trochę, bałam się, że nie da się tego pozbyć :)

Fobia społeczna to raczej nie jest, bo psychoterapeuta tego nie stwierdził.

[Arhol]

Sześć !

życzymy udanego pobytu w internetowej zatoce psychoświrów z polskiego rewiru,życzymy miłego wsiąknięcia w foro i marnowania tu lajfu.

[tahela]

witaj na forumie