Potrzebuję jak najszybszej pomocy

[lukasz_92]

Bardzo proszę Was o pomoc, do dobrego terapeuty w Krakowie.. kogoś kto specjalizuje się w DDD.

Może być prywatnie, cena nie ma znaczenia. Nie mogę sobie poradzić z depresją, leki nie działają.

 

Nigdy nie umiałem właściwie poprosić o pomoc, zawsze to był dla mnie wstyd - ale teraz jest mi wszystko jedno już.

Błagam o pomoc! Nienawidzę swojego życia... nie mam już siły na nic :(

 

Byłem na 4 terapiach, brałem z 8 różnych antydepresantów... wszystko dawało globalnie średnie albo okropne efekty.

Jestem strasznie zmęczony depresją, jedynym moim marzeniem jest po prostu umrzeć

 

PROSZĘ O POMOC!!

[Ryszard J.]

Zmarnowane życie, brak perspektyw, brak rodziny, przyjaciół... Skąd ja to znam? Przejebane... Nie jesteś sam. Jest wiele takich osób. Ja swoje życie zjebałem sam, choć pomogli mi w tym moi rodzice. I co? Trzeba żyć. Tak się mowi. Ja żyć już nie chcę, a nijak ubić się nie moge. Nawet to mi nie wychodzi.

[lukasz_92]

W moim przypadku to też uzależnienie od komputera/Internetu ... który jest też moim sposobem na życie (praca) - więc pieniądze są.

Przyczyną jest chyba strach przed ludźmi, po prostu... a jednocześnie bardzo duża potrzeba bliskości, dotyku.

 

Rodzina jest rozwalona.. moi rodzice są dobrymi ludźmi tylko nie umieją mi pomóc. Perspektywy mam, w zakresie pracy.. tylko nic poza pracą nie cieszy. Po prostu jest ogromna pustka.. bo nie mam pojęcia co ze sobą zrobić po przyjściu z pracy. Żyję od bardzo dawna sam dla siebie.

[Arasha]

Łukaszu,

 

chciałabym Cię jakoś pocieszyć, ale teraz muszę już wyłączać kompa, bo zaczynają działać leki nasenne, a mam z tym przejebane i nie mogę sobie zawalić.

 

Napiszę Ci póki co, że bardziej zmarnować sobie życia jak ja to zrobiłam, chyba nie można. Jestem od Ciebie 7 lat starsza, ciągle na studiach ( 2 rok ), których przez ciągły brak sił nie mogę skończyć. Teraz jestem na Technologii Żywności w Krk , ale nie jestem z Kraksy. Do tego od 3 lat mam tak silne stany lękowe, że praktycznie bez benzo nigdzie się nie ruszam Znajomych nie mam żadnych, nigdy nie pracowałam, ciągle tylko siedzę w chacie, bo jestem słaba, źle się czuję, leków boję się brać. Błedne koło Też mi się żyć odechciewa. A wcale nie pochodzę z rozwalonej rodziny. Jak chcesz, to odezwij się jutro, możemy pogadać

 

Pozdrawiam - Arasha

[goodluck]

Hej Łukasz (też jestem Łukasz),

 

Też mam rozjebane życie, i właściwie chyba też po części też przez komputer. Od 10 lata siedzię wiecznie w domu przez komputerem - jestem programistą.

A czemu mam życie zjebane? Bo jestem kur** sam - totalnie sam. Nie wiem jak to jest mieć dziewczyne czy bliską osobę, Mam tel. ale zastanawiam się po hu* skoro nie mam do kogo zadzwonić?

W jakiego woj. jesteś?

Pozdr.

[lukasz_92]

W pewnym sensie dla mnie jest smutne że mnie rozumiecie - chciałbym jednak żeby wszyscy ludzie byli szczęśliwi (tylko kurcze, ja też!).

 

Jestem z województwa małopolskiego, mieszkam od urodzenia w Krakowie.

 

Od dłuższego czasu szukam ludzi przez Internet (żeby wyłowić jedną inteligentną osobę i pisząc maile w jakiś sposób oswoić) i spotykam się z nimi.. udało mi się tak znaleźć jedną dziewczynę - byliśmy ze sobą pół roku. Trafiłem bardzo słabo, choć do tej pory uważam to za największe szczęście jakie mi się przytrafiło. Pozwoliło zapomnieć na kilka miesięcy o depresji.

Próbuję aż do skutku, więc długich wiadomości były setki.. a gdy coś nie wychodzi to jest załamanie. Także Łukasz nie chcę polecać tego sposobu, ale zaznaczam że mnie się kiedyś udało - po bardzo bardzo długich poszukiwaniach.

 

Generalnie to wszystko jest do wytrzymania, poza pewnymi momentami gdy po prostu nie wytrzymuję i całkowicie wariuję (tak było wczoraj). Po bupropionie trochę miałem większe nerwy... kończyło się autoagresją, niszczeniem rzeczy i ranami.

Wiem że niektórzy mają trudniej i sobie jakoś radzą (większa wytrzymałość, lepsza konstrukcja psychiczna i mniejsze skupianie się na sobie); mimo wielu postępów jestem niepełnosprawny społecznie, tylko jakoś nie potrafię się z tym pogodzić.

[essprit]

Łukasz a dlaczego Ci te 4 terapie nie wyszły ?

 

Co to były za terapie, i gdzie ?

[lukasz_92]

Dwie w ośrodku, trzecia prywatnie i czwarta w ośrodku - grupowa.

W przypadku pierwszej byłem za młody i za słabo zorientowany w swojej osobie żeby być w stanie opisać problemy. W drugim wypadku było podobnie, do tego psycholog była mało doświadczona. W trzecim przypadku brak postępów i brak wskazówek, pomocy - na tym jak mam pracować nad sobą. To było takie utknięcie w miejscu.

 

Czwarta terapia była dużo bardziej owocna.. choć dalej nie potrafiłem się przyznać że w życiu mam ogromną pustkę. Byłem w stanie opisać swoje problemy (choć trochę nieudolnie).. tam nauczyłem się rozumieć ludzi i dowiedzieć się że niektórzy część problemów mają podobnych.

Zrezygnowałem po 75% przewidzianego czasu - wiedząc że i tak jestem skazany tylko na siebie i czując że nikt mi nie pomoże.

 

Pomogła miłość i to że byłem komuś potrzebny, kto mi zaufał najbardziej jak tylko można.

[goodluck]

Hej lukasz_92,

Mój problem jest raczej trochę bardziej skomplikowany. Ja za bardzo nie rozglądam się z dziewczynami, nawet nie próbuję nawiązać kontaktu bo przecież ja mam 0 szans!

Która dziewczyna by chciała kolesia co ma nie całe 150 cm wzrostu? Choruję od urodzenia, choroba mi zatrzymała wzrost i tak zostało.

Wiecznie sam, unikam kontaktu z ludźmi itd. Wiecznie każdy weekend dobijam sie przez PC. Nie byłem nigdy u psychologa bo jakoś nie wieżę, że mi pomoże - urosnąć przez to nie urosnę więc po co iść...

Ale jednak pójdę, zobaczę bo już mi łeb wysiada...

[essprit]

Łukasz, myślę że nie ma sensu żebyś szedł na terapię jak w to nie wierzysz ... i też jeśli oczekujesz rad - od tego nie jest terapia.

 

Kurdupel, dobre dobre jakby psycholog robił żeby rosnąć to siedziałabym u niego cały dzień, 7 dni w tygodniu

Idź, zobacz, najwyżej nie wypali.

[Arasha]

chciałbym jednak żeby wszyscy ludzie byli szczęśliwi (tylko kurcze, ja też!).

 

Doskonale to rozumiem

 

Tak na marginesie, też mi się nieraz zdarzała w domu mała demolka Często też stosuję kary wobec samej siebie ...

 

Chłopaki - obaj Łukasze,

 

ja też nie mam specjalnych widoków na przyszłość - Kto by chciał starą, prawie 30 - letnią znerwicowaną babę Doświadczeń z facetami nie mam żadnych, bo nigdy się na tym nie skupiałam - zawsze tylko NAUKA i NAUKA i tak mi do dzisiaj zostało No, ale widocznie nie każdemu związek pisany. Zresztą tyle się teraz słyszy o rozwodach, rozstaniach i innych dramatach, że może nie mamy czego żałować Zawsze jakoś się trzeba pocieszyć, nie ?

[goodluck]

Ja nie chcę żadnego związku, chciałbym tylko móc z kimś w weekend wyskoczyć gdzieś do parku i pogadać.

[lukasz_92]

@essprit bo ile razy można, człowiek w jakiś sposób się przyzwyczaja - a widzę że nie wychodzi po prostu.

 

Co ma w takim razie sens? Co zrobilibyście na moim miejscu?

[essprit]

Hmm ... ja bym spróbowała jeszcze raz - ale tym razem znalazłabym kogoś dobrego.

Najlepiej kogoś z certyfikatem (zobacz lista certyfikowanych psychoterapeutów Polskiego Tow. psychiatrycznego), ale to z kolei wiąże się z większymi kosztami ... albo iść państwowo - ale do znanego i polecanego miejsca.

 

Ale to zrobiłabym ja - bo akurat w to wierzę i widzę sens tego.

A jeśli ty nie widzisz, czy nie masz przekonania ... to obojętnie jak dobry by był ten ter. to cudów nie zdziała.

Sam musisz sobie odpowiedzieć co dalej ...

 

Inna opcja - to leki, tylko na twoje problemy nie ma leków (jeszcze nie wymyślono leku na samotność ).