Dlaczego nie potrafię być szczęśliwa?

[Gość]

kafka, to coś nowego, więc jak można się nie bać... ale zobaczysz, że jeszcze to Ci pomoże i będziesz zadowolona. ciekawe czy będą gorsze i lepsze momenty... zapewne tak. ciekawa jestem, jak to będzie u Ciebie przebiegać. każdy dzień nam masz tu zapisywać.

[Gość]

ciekawe czy będą gorsze i lepsze momenty...

z pewnością

bo wiesz , mnie wszystko stresuje i praca i studia, a teraz będe miec to naraz i do tego terapia i wiecznie nieobecny chłopak

[Gość]

kafka, ambitnie ja mam isc do pracy, szkoły i chodzic do terapeuty, potem tez moglabym isc na terapię grupową, to sobie tego raczej nie wyobrażam. choc są takie momenty, że jestem zdecydowana i są takie momenty, w których powątpiewam... także... no ja spróbuję. jeśli Ty dasz radę, to ja też

[Gość]

ja mam isc do pracy, szkoły i chodzic do terapeuty, potem tez moglabym isc na terapię grupową

no ja tak bede miec

[Gość]

no właśnie, i to mnie przeraża. kiedy czas na znajomych chociażby... ? jestem młoda, na pewno będą jakieś imprezy mnie czekały.

[Gość]

Monar, ja nie ma takiego problemu, bo nie mam tu znajomych właściwie.

[Gość]

kafka, czuję, że znów będę musiała porzucić znajomych . i to na amen. masakra.

[Gość]

Monar, nie porzucaj, przyda ci się wsparcie.

[Gość]

no właśnie.. ech. czemu to wszystko nie może byc prostsze ;p ?

[klarunia]

super metafora:)

 

dziękuję! I co? Przeszedł tamten dół z tematu?

[Gość]

Monar, bo nie ma dżemu, innej przyczyny nie znajduję ;p

klarunia, ciężko stwierdzić, raz jest lepiej raz gorzej, ale problem cały czas jest i myślę, że będzie minimum do czasu ukończenia terapii, tzn mam nadzieję że w trakcie i po terapii się to u mnie zmieni.

[Gunia76]

Szczęście... każdy je inaczej postrzega. Co to właściwie jest???

Dla jednych to spokój dnia codziennego, dla innych wygrana w totolotka. Wg mnie tylko od nas samych zależy czy będziemy szczęśliwi. Najważniejsze to mieć cel w życiu i do niego dążyć.

[Gość]

Wg mnie tylko od nas samych zależy czy będziemy szczęśliwi.

Zgadzam się w tym w pełni. Tylko jak to zrobić?

Ja już nie wiem co jest moim celem w życiu, o czego sobie nie zaplanuje to się wszystko wali. Przynajmniej ostatnio.

Ale wierzę że jakoś wyjdę na prostą.

[Gunia76]

Wg mnie tylko od nas samych zależy czy będziemy szczęśliwi.

Zgadzam się w tym w pełni. Tylko jak to zrobić?

Ja już nie wiem co jest moim celem w życiu, o czego sobie nie zaplanuje to się wszystko wali. Przynajmniej ostatnio.

Ale wierzę że jakoś wyjdę na prostą.

Może za duże cele sobie stawiasz?Może skoro jesteśmy DD powinniśmy zacząć dostrzegać szczęście w malutkich sukcesach? Popatrz na dzieci, potrafią się cieszyć z byle pierdoły...

[Gość]

Gunia76, ale ja tak nie potrafię, nie umiem się w sumie cieszyć z małych rzeczy, jakoś mam często wrażenie, ż ejak spotka mnie coś miłego to zaraz stanie się coś złego.

[Gość]

też tak mam. i to nie tylko wrażenie. często tak się dzieje po prostu, że cieszysz się, a nagle jakaś zła rzecz się dzieje. no to się nazywa pech... ja tam cały czas powtarzam, że pecha mam w życiu i próbuję się z tym pogodzic.

[Gość]

Monar, jak będziesz tak powtarzała w koło to rzeczywiście przyciągniesz tylko

pecha,bo na niego sie nastawiasz.

[bittersweet]

Może za duże cele sobie stawiasz?Może skoro jesteśmy DD powinniśmy zacząć dostrzegać szczęście w malutkich sukcesach? Popatrz na dzieci, potrafią się cieszyć z byle pierdoły...

Ostatnio miałam gości z dzieciakami, one się cieszyły z wszystkiego, co dla mnie byłoby niedogodnością: z jazdy pociągiem, spaniem w śpiworach na strychu itp. Aż serce rosło, jak sie na nie patrzyło

[Gość]

Chciałabym pospac w śpiworze... I to na strychu! Chyba we mnie jest jeszcze takie dziecko małe Nie dorosłam.

Jazda pociągiem też fajna... Może dlatego, że tylko kilka razy jechałam. (Ciechocinek i Zakopane)

Ale i tak nic nie przebije jazdy autokarem.

 

-- 25 wrz 2012, 15:32 --

 

Svafa, tak czy siak zawsze miałam pecha, więc żadna różnica...

[Gunia76]

Monar a co to właściwie jest pech??? Niby każdy wierzy w pecha, a w zasadzie nikt nie wie co to takiego. Jeśli nie będziesz w niego wierzyć to go nie będzie może??? A dlaczego nie miałabyś pospać na strychu w śpiworze? pojeździć pociągiem bez celu?? Ja wakacje spędzam z rodziną pod namiotami i to rozbijamy się na dziko, a nie na polach namiotowych. Uwielbiam takie wakacje, to jest niejako spełnienie moich marzeń z dzieciństwa o obozach, na które nie jeździłam, o wakacjach z rodzicami na które nigdy mnie nie zabrali.... Wtedy na prawdę jestem szczęśliwa, nie mam lęków, dołów, złych i głupich myśli... jestem sobą i jest mi z tym dobrze... dopóki nie wrócę do domu... Może to miejsca w których przebywamy robią nas nieszczęśliwych??? Może powinno się poszukać innego miejsca do szczęśliwego życia???

[Gość]

Gunia76, nie mam kasy na takie podróże, a i śpiwora ani namiotu nie mam. kiedyś miałam śpiwór.

no fakt. to miejsce mnie unieszczęśliwia, bo jest tu moja matka.

[anjaa]

Witajcie!Jak sobie radzicie?Co u was?pozdrawiam

[mark123]

Ja jestem czasem mocno szczęśliwy przy wejściu w stan pseudopsychotyczny podczas słuchania muzyki.

[Keraj]

Tak mnie zastanawia to pytanie tematyczne: Dlaczego nie potrafię być szczęśliwy? A może nie chcę? Czy daję sobie przyzwolenie na szczęście i na czucie się szczęśliwym? Teraz już tak, daję. Nie potrafiłem być szczęśliwym,bo niedawałem sobie tego prawa, przyzwyczajony do przeszłosci. Ale już koniec, też mam prawo do szczęscia.. Jak wszyscy.

[mark123]

Wyłączając momenty, w których słucham muzyki, to nie potrafię być szczęśliwy chyba dlatego, bo moje życie jest nieudane.