samotność w związku

[Candy14]

*Wiola*, ja za mlodu tez bylam szczypior :) Teraz musze sie pilnowac zeby nie przytyc bo jednak wiek robi swoje. Teraz waze 10 kg wiecej niz jak bylam nastolatka i jest to dla mnie idealna waga

[*Wiola*]

Candy14, To u mnie bardzo podobnie we wszystkim

[ladywind]

Candy14, *Wiola*, wiec odchudzac sie nie musicie, 10kg to pryszcz

[*Wiola*]

ladywind, Ale pilnować. Kiedyś mogłam zjeść 3 czekolady dziennie i waga nie drgnęła, teraz jakbym sobie pozwoliła co kilka dni na jedną po miesiącu 10 kg na plusie

[jasaw]

Nawet jeśli tych kilogramów jest więcej, a osoba dba o siebie, naprawdę to nie jest problem. Wydaje mi się, że zbyt wiele uwagi poświęca się kilogramom. Wiem, że niektórzy odchudzeni ludzi nie wyglądają wcale ładnie, bo mają zaburzone proporcje, czyli osoba o tzw.grubszej kości, zbyt szczupła wygląda niefajnie itd...

[carlosbueno]

ja przytyłem z 35 kg od bycia nastolatkiem przy zbliżonym wzroście a co zresztą waga ma do samotności w związku, znowu off top

[jasaw]

carlosbueno, Są ludzie, którzy mają z tym problem, kompleksy, co z kolei ogranicza ich aktywność towarzyską, prowadząc do samotności, izolacji -często.

[Candy14]

ladywind, odchudzac nie..ale pilnowac zeby zbytnio nie przytyc tak

[carlosbueno]

ja nie mam raczej z tym problemów( choć parę kilo przydałoby mi się zrzucić) a aktywność towarzyską ograniczają mi inne rzeczy, te w głowie problemy i sytuacja społeczno- ekonomiczna.

[jasaw]

carlosbueno, różne problemy nam się rodzą w głowach, jesteśmy różni...

[Kiya]

*Wiola*, ja za mlodu tez bylam szczypior :) Teraz musze sie pilnowac zeby nie przytyc bo jednak wiek robi swoje.

Więc nic dziwnego, że rozpowiadasz wszem i wobec jak to trzeba dbać o siebie, skoro u Ciebie to jest w genach Jak ja nie cierpię, gdy pouczają* mnie osoby, które przez wiele "nie mogły przytyć"...

 

*oczywiście wiem, że wszystko co mówisz jest w dobrej wierze!

[Candy14]

Kiya, nie mam tego w genach :) Bylam szczypior bo moja mama za kare nie pozwalala mi jesc. Ona wazy jakies 120 kg... moja siostra tez..chociaz u siostry to podejrzewam ze po antydepresantach rowniez... a przytyc moge blyskawicznie jezeli tylko sobie pozwole na wiecej.

[Kiya]

Candy14, o rany

[*Wiola*]

Kiya, Ale ja nikogo nie pouczam A ,że miałam to w genach to fakt, tylko chyba prochy mnie popsuły Moja mama urodziła 4 dzieci i jest połową mnie

[nowy_franek]

Ja coś od siebie napiszę,

temat dobry, mam swoje doświadczenia, przemyślenia.

 

Któraś z Was, koleżanki - napisała tam wcześniej, że to kobieta podchodzi bardziej emocjonalnie a facet mniej,

albo nawet myśli bardziej portkami.

Nie zgadzam sie z tym, u mnie było inaczej. Nie raz czułem sie samotny w związku właśnie z powodów emocjonalnych , uczuciowych. Nie uważam jednak , że przesadzałem, bo jesli ktoś oczekuje po prostu przytulenia, uśmiechu, pochwały czy czegoś takiego - to chyba nie jest to zbyt wiele?

Nie wiem czy u mnie nie był problemem ten mój syndrom DDD czy tam DDA albo to i to, i to jak na to reagowałem, na brak takich gestów, choc myśle, że starałem sie dyplomatycznie o tym rozmawiać. Czy to jest złe? że facet też chce czuć takie rzeczy, widzieć pozytywne emocje, okazywania uczuć?

Były sytuacje np. że leżeliśmy w łóżku, moja dziewczyna juz spała , a mi po policzkach ciekły łzy po pełnym napięć dniu,po jakiejś kłótni czy czymś takim (nie chodził mi tylko o drobne rzeczy jak ten brak uśmiechu tylko większe rzeczy), juz nie pamiętam dobrze o co poszło. Nie chciałem jej budzić , ale czułem sie tak cholernie samotny,bo wiedziałem , że następnego dnia nasze problemy pewnie nie znikną. Może gdybym był mniej wrażliwy a był większym draniem to by tak nie było? i nie czuł bym sie dziś tak jak się czuję...

[*Wiola*]

nowy_franek, Jesteś wyjątkiem, potwierdzającym regułę