Skocz do zawartości
Nerwica.com

panika


julka4

Rekomendowane odpowiedzi

Witam serdecznie.

 

Mam 38 lat,15letniego syna.Nie wiem od czego zacząć......... ale moje życie to ruina i mam wrażenie że....zresztą nieważne.Mam kłopoty z powstrzymanie swych emocji tych złych oczywiście przez co krzywdzę swego jedynego syna.Jestem do niczego,jestem złą matką która nie radzi sobie z problemami...Trudnym dzieciństwem nie będe się tłumaczyć ale powielam błędy mojej matki.Nasiliło się to jeszcze bardziej po porzuceniu mnie przez męża dla mej przyjaciółki...dalej chyba mówić nie muszę....Raz jestem zazdrosna za chwilę przerażona że stracę syna ....Pragnę nadmienić jeszcze że pięć lat temu pochowałam swą czteroletnią córcie która zginęła w wypadku samochodowym.

Nie moge wyjść z tego ślepego zaułka...po wybuchu agresji mam piekielne wyrzuty sumienia i obiecuję sobie że nigdy więcej.....ale lęk i panika robi swoje....

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

julka4, Witaj na forum. Nie wydaje Ci się, że powinnaś podjąć jakieś leczenie? Masz 38 lat, więc pół życia przed Tobą. Na Twoim miejscu wybrałbym się do psychiatry i porozmawiał na temat psychoterapii.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×