Pragnienie śmierci - odwaga czy tchórzostwo?

[Gość]

Siwy100 Oczywiście, że bym nie chciała. Nikomu nie życzę takich uczuć czy myśli.

Może i jest to egoizm, ale walka ze samym sobą naprawdę jest straszna...

[BlackOrchidea]

BlackOrchidea mnie tez przeraza wizja ciala po smierci,lezenia w gorbie, mysle co by sie stalo gdyby czlowiek jednak sie obudzil? zamkniety w trumnie ?jak bym teraz umarla to pewnie nie zgodzili by sie na spalenie..

 

O matko, ta myśl prześladuje mnie od zawsze, że mogłabym obudzić się w trumnie. Mamy więc jeszcze jedno "za" spaleniem.

 

 

Tylko i wyłącznie "do pieca" jedyne co mnie przeraża to fakt iż moje ciało podczas spalania powstanie...tzn reakcja nie bodźce nie do końca zamarłych nerwów czy jakoś tak. Kiedyś o tym czytałem że często się tak dzieje.

 

O rany, nie strasz mnie... Możesz napisać o tym coś więcej?

[Gość]

To jego wybór, na pewno od wariatow go nie bede wyzywał.

 

Moze tak mu bedzie lepiej niz życie w wegetacji? Tfuu, trwanie bo życiem nie mozna nazwac tego gdy ktos siedzi w domu 24/7 i nie moze wyjsc przez ataki lęku.

 

Leki i terapia pomogą na jakis czas, pozniej mysli powroca.

 

 

 

PS: Nie, nie mam zamiaru sie zabijac

[michał88]

ja chce by mnie spalili a prochy wyrzucili do morza by być wolny a nie jak teraz....

Moim zdaniem pragnienie śmierci to pogodzenie się że każdy dzień jest taki sam, i nie można przebić się...

[polakita]

Z wielkim bólem informuję, że nasz kolega, który logował się jako scroll nie żyje.

 

BlackOrchidea, moim zdaniem tak postawione pytanie jest znacznym spłyceniem problemu i uproszczeniem. Ludzie są różni, ich życie także. Dla mnie samobójca jest osobą, która cierpi (cierpiała) i nie ma tu ani aktu odwagi, ani tchórzostwa.

[wiejskifilozof]

Tchórzostwo.Zostawiać rodzinę i bliskich w rozpaczy,tylko dlatego.Że jakieś durne myśli są w głowie.