kłamstwo i brak wytrwałości

[roru]

Witam!

mam 22 lata i od paru lat zmagam się z samym sobą.

nie wiedzieć dlaczego okłamuje wszystkich na około(nie wychodze na tym nigdy dobrze ale to normalne jezeli chodzi o kłamstwa)

zaciera mi sie granica pomiedzy kłamstwem, a prawdą.

Do tego dorzucę jeszcze fakt, ze mam problemy z utrzymaniem pracy(zmieniam prace jak rękawiczki) i z dokończeniem edukacji(co chwila rzucam szkoły, a było ich juz sporo).

Czy któryś z szanownych forumowiczów miał już styczność z podobnym przypadkiem ??

Edytowane 8 Stycznia 2011 przez Gość

[milano3]

czytając twojego posta, przypomniał mi się film "Przerwana lekcja muzyki". Tam była taka dziewczyna cierpiąca na "pseudologie" i ona właśnie chorobliwie wszystkich kłamała. Ale nie sądze abyś na to cierpiał. Moze tak po prostu jest ci łatwiej. Może boisz sie przyznać do pewnych spraw przed samym sobą ?

[roru]

hmm, myslisz, ze powinienem to jeszcze z jakims specjalistą konsultować?

jak patrze wstecz, to wydaje mi się, ze wszystko zaczeło sie od rozwodu rodziców i dlatego podejrzewam, ze coś ze mną jest "nie teges", a i zapomniałem dodać, że kiedyś byłem duszą towarzystwa, wszedzie mnie było pełno, a teraz mam w sumie dosyc zamkniete grono znajomych. wydaje mi się to dziwne...

[milano3]

Na pewno rozwód wpłynął jakoś na twoją psychikę. To nie jest miłe zdarzenie. Ale jeżeli była by to pseudologia to powinieneś patologicznie kłamać od wczesnego dzieciństwa. W tej chorobie granice między fantazją, a rzeczywistością w zasadzie nie istnieją.

[roru]

a brak motywacji, wytrwałości? to z kąd się może brać?

kurde, nie chce już zawodzić ludzi którzy coś dla mnie znaczą... do kogo mam sie zgłoscić z takimi problemami?? i czy wogole idzie z tym walczyć

[milano3]

wiesz brak motywacji może być objawem zaburzeń osobowości, schizofrenii, depresji a może to być zwykłe lenistwo. Jeżeli to cię męczy, udaj się do psychologa

[*Monika*]

roru, milano dobrze prawi.....psycholog-świetna sprawa :)