Nietypowe fobie, lęki, obsesje

[Estel86]

Często piszemy o typowych lękach i objawach. Ale są też takie nietypowe, które dziwią nas samych. Ja osobiście boje się... sklepów z czujnikami... Kiedy przez nie przechodzę robi mi się gorąco, duszno i ciemno przed oczami. Boję się, że "piknę", chociaż niczego nie zabrałam. Miałam już takie sytuacje ze źle odmagnesowanymi zakupami

A Wy? Macie jakieś nietypowe lęki?

[Nocka]

ja mam cos podobnego w sklepach i ochroniaz mnie drazni chyba zachowuje sie wtedy nienormalnie bo on za mna ciagle lazi. ale najbardziej boje sie zielonych furgonetek Kiedys mi sie snilo ze zabila mnie wlasnie taka furgonetka teraz jak chce przejsc przez jezdnie a na horyzoncie pojawi sie taka wlasnie furgonetka wpadam w panike

[Venus]

Moim najbardziej nietypowym lękiem jest to, że boję się objawów somatycznych. Wiem, że właściwie nic mi się nie stanie, ale ich się boję.

Dzisiaj miałam kolejną fazę. Moja siostrzenica odbijała sobie balon, a ja wkręciłam sobie, że ten balon pęknie, narobi huku, i będzie on tak głośny, że padnę na serce.

A nie, mam jeszcze bardziej nietypowy lęk...lęk przed wszystkim.

[Gość]

Ja mam lęk przed tym że dostane ataku lęku. Jest nawet jakaś fachowa nazwa tego

[Estel86]

Też mam lęk przed lękiem...

[Donkey]

Ja mam lek przed leikeim rowniez..

Oprocz tego lek przed utrata przytomnosci, lek przed samotnoscia

[carlos]

Strach przed patrzeniem

Strach przed wszystkim i niczym

[Venus]

J

Oprocz tego lek przed utrata przytomnosci

 

Oj tak, tego to ja się boję panicznie

 

Strach przed wszystkim

 

No to carlos jest nas dwoje

[Estel86]

Też mam strach przed patrzeniem... Wszystko mnie przeraża. Mam natręctwa, że jak na kogoś patrzę to myślę do kogo jest podobny. Oczywiście się tego boję, że to schiza, albo coś... Wiem, że nie, ale lęki są silniejsze od zdrowego rozsądku.

[motoko]

Ja też mam przed czujkami. Zawsze przed wyjściem sprawdzam dokładnie w torebce, czy ktoś mi czegoś nie włożył... Pamiętam, że gdy byłam mała raz zapiszczała mi parasolka [którą kupiłam w Realu, a zapipczała w Tesco...] i przyszedł duży, barczysty pan ochroniarz z tekstem "musimy zabrać córkę". Od tej pory panikuję.

 

Mam też lęk przed tym, że nie będę mieć biletu w autobusie. Zawsze sprawdzam milion razy, czy wzięłam bilety i legitymację. Potem przez całą podróż kurczowo trzymam portfel w ręku.

 

Pewnie jeszcze coś by się znalazło

[Venus]

lek przed utrata przytomnosci

 

Też to mam, najlepsze, że to jest taka spirala, że jak pomyślę o kurczę, chyba zaraz zemdleję, to nagle robi mi się ciemno przed oczami, słabo i wszystko się spełnia

 

maugoha nic innego jak autosugestia. Ja tak mam z serduchem, jak zaczyna szybko bić i niby boleć. Zaraz się boję, że to zawał, albo że się to w końcu skończy zawałem, no i zaraz mam wrażenie, że ból się nasila, że juz mi słabo i tracę przytomność. Najlepsze jest to, że często wydaje mi się, że serce boli, a niestety nie boli w ogóle. Także to faktycznie chyba ból psychiczny.

[kanika_]

Również miewam lęki. Bywają takie miesiące, że naprawdę trudno jest mi w ogóle znaleźć powód tego, co wprowadza mnie w taki stan. Po prostu mam jakiś dziwny stres (który sama nazwałam lękiem). Na szczęście ostatnio rzadko się to zdarza.

Pięć lat temu ostatni raz odwiedziłam lekarza "naszych specjalności". Mam nadzieję, że nie będzie już nawet wizyt kontrolnych:).

[Dziwak]

Ten wątek jest ciekawy, ale słabo rozwinięty. Czytałem artykuł o najdziwniejszych fobiach:

 

https://gemini.pl/poradnik/zdrowie/nietypowe-fobie-o-ktorych-istnieniu-malo-kto-wie/

 

Wymieniono m.in.

Athazagorafobia – lęk przed zapominaniem lub byciem zapomnianym

Chaetofobia – lęk przed włosami

Koumpounofobia – lęk przed guzikami

Sidonglofobia – lęk przed bawełnianymi kulkami

Venustrafobia – lęk przed pięknymi kobietami

Papyrofobia – lęk przed papierem

Anthropomorfobia – lęk przed zobaczeniem ludzkich cech w nieożywionych obiektach

Barofobia – lęk przed grawitacją

 

Większość z tych fobii jest irracjonalna sama w sobie, ale np. ta pierwsza - Athazagorafobia - ma pewne podstawy, bo zapomnienie o czymś istotnym niesie negatywne skutki. Osoba racjonalizuje sobie, że emocje mają służyć do zapamiętania, bo to co emocjonalne, lepiej pamiętamy. Reakcja jest jednak za silna, ponieważ prowadzi do nerwicy lękowej, która nie tylko wysysa energię z człowieka, ale też paradoksalnie osłabia pamięć i w ogóle intelekt. Organizm nie potrafi odróżnić pozytywnego wpływu emocji od negatywnego - to jest źródło tego zaburzenia.

 

Piszę o nim, bo sam często je przeżywam. Z jeden strony wiem, że to jest bez sensu i nieracjonalne, ale wtedy natychmiast przychodzi myśl, że niedługo mogę o tym zapomnieć, że to jest bez sensu i nieracjonalne, co utrzymuje w mocy reakcję lękową. Tak to się nakręca, powstaje mechanizm sprzężenia zwrotnego.

 

Jedynie co można zrobić, to pozwolić na to zapomnienie, trzeba to zaakceptować. Problem polega na tym, że ciągle słyszymy od kogoś, że musimy o czymś pamiętać. To, że "muszę" znów psuje moją akceptację, że mogę zapomnieć.

 

Nie mam demencji, więc nie chodzi o realny problem z pamięcią. raczej chodzi o to, że żyjemy w świecie, w którym jest wszystkiego coraz więcej i często musimy pamiętać  coraz więcej. Może być to jakiś rodzaj zaburzenia tych nowych czasów, coraz więcej osób może tez tego doświadczać.

[Grogu]

Ja kiedyś miałem tak że jak stałem przy jakimś zbiorniku wodnym, czy na molo, to miałem ochotę wyrzucić swój telefon do wody nigdy tego nie zrobiłem, ale zawsze byłem ciekaw mojej reakcji 

[Darek391]

ja mam koumpounofobie - lęk przed guzikami, od małego dzieciaka 

pamiętam jak intuicyjnie w wieku nie wiem, 7 lat, robiłem sobie terapie ekspozycyjną, wkładając dłoń w puszkę pełną guzików mojej babci czy po prostu je przeglądając, sprawdzając, jak się będę czuć, obserwując swój wstręt różny zależnie od guzika. Lecz zawsze unikałem ubrań z guzikami, bo mnie po prostu brzydziły. Nadal unikam, nie lubię ich. 

[Kiusiu]

14 minut temu, Darek391 napisał(a):

lęk przed guzikami

Kojarzy mi się to z książką i filmem "Koralina". To najbardziej znane w popkulturze odniesienie do tej fobii. Jeśli to znasz, to może ów lęk jest skutkiem właśnie obejrzenia "Koraliny"?

[Darek391]

@Kiusiu

Nieeee  Koralina to świetny film, uwielbiam go, guziki w nim nie wywołują u mnie reakcji fobicznej, przynajmniej nie na tyle bym jakkolwiek zwrócił na to uwagę. Miałem tą fobię na długo przed świadomością, że istnieje taki film. Obejrzałem go w wieku może 14 lat. (21 dzisiaj). Dodatkowo mam ogólnie osobowość w jakiś sposób neurotyczną. 

Guziki były - dzisiaj mniej - dla mnie wstrętne, obrzydliwe, wzdrygało mną gdy na jakiegoś czasami spojrzałem. Podobnie mam z niektórymi małymi przedmiotami, też są dla mnie nieprzyjemne: cienkie lub małe kolczyki (większe nie), suwaki do sukienek, spódnic. Czuję się też niekomfortowo gdy patrzę na te obrazki gdy w pisze się w gogle "lęk przed dziurami".

Już z innej półki bardzo brzydzą mnie wijące się robaki bez nóg, ale to raczej powszechniejsze. 

[Dalila_]

W dniu 14.05.2025 o 12:23, Darek391 napisał(a):

@Kiusiu

Nieeee  Koralina to świetny film, uwielbiam go, guziki w nim nie wywołują u mnie reakcji fobicznej, przynajmniej nie na tyle bym jakkolwiek zwrócił na to uwagę. Miałem tą fobię na długo przed świadomością, że istnieje taki film. Obejrzałem go w wieku może 14 lat. (21 dzisiaj). Dodatkowo mam ogólnie osobowość w jakiś sposób neurotyczną. 

Guziki były - dzisiaj mniej - dla mnie wstrętne, obrzydliwe, wzdrygało mną gdy na jakiegoś czasami spojrzałem. Podobnie mam z niektórymi małymi przedmiotami, też są dla mnie nieprzyjemne: cienkie lub małe kolczyki (większe nie), suwaki do sukienek, spódnic. Czuję się też niekomfortowo gdy patrzę na te obrazki gdy w pisze się w gogle "lęk przed dziurami".

Już z innej półki bardzo brzydzą mnie wijące się robaki bez nóg, ale to raczej powszechniejsze. 

Też mam ten lek przed dziurami Ale ta fobia się inaczej nazywa i nie wiem czy juz jest klepnieta, wtedy nie była. Hahahah możemy sobie wysyłasz obrzydliwe obrazki i sprawdzać które brzydzi A które nie XDDD A guzikami to ciekawe, moja siostra by powiedziała że byłeś tylko dzieckiem z gustem hehe. A ja guziki z kolei uwielbiałam, to była jedna z moich zabaw, wyciąganie guzików z takiego super vintage pudełka blaszanego na którym była ryciny 3d Pomnika Chopina z Wedla czy czego. No i te guziki było ich tyle że je wyciagalam segregowalam sobie ładne do ładnych, brzydkie do brzydkich, wojskowe, dziecięce, epickie, eleganckie, no A najgorsze były te bez pary co zostawały. Musiałam to robić po parę godzin, jak teraz o tym myślę to chyba to pasuje do autyzmu