Czy odczuwacie Weltschmerz? Ból istnienia.

[mała_mi123]

Godzinę temu, little angel napisał(a):

lubię wszystko przed

Przed czym?

Chyba nie planujesz nic głupiego? 

Edytowane 3 godziny temu przez mała_mi123

[Mic43]

Ech, nie ma co się sprzeczać chyba. Każdy po coś czuje, albo nie czuje tego bólu. Ktoś się chroni, bo nie jest w stanie unieść bólu świata, ktoś inny może mieć cierpienie innych zupełnie w dupie I skupiać się tylko na sobie i swoich potrzebach. Ja myślę, że ta forma wrażliwości, o której mówimy, niekoniecznie musi służyć tylko wywyższaniu się i taplaniu we własnym bagnie - nie uciekając od cierpienia można chyba bardziej widzieć potrzeby innych, słabszych. 

Z drugiej strony każdy człowiek ma swoje ograniczenia i wręcz może się załamać, zostać totalnie zmiażdżony przez ogrom syfu który na tym świecie jest. Tak, że można przestać widzieć jakąkolwiek nadzieję i jedyną możliwością wydaje się odjebanie. 

 

Ja się wychowałem w smutku, beznadziei i złości. Myślę, że już zawsze to będzie rys mojej osobowości. Może chciałbym czasem pozwolić sobie na więcej radości, ale nie chciałabym też rezygnować z mojej refleksyjności. To jest po prostu bardzo ważny element tego, kim jestem. 

[You know nothing, Jon Snow]

No właśnie trzeba wiedzieć kim się jest, nie zaniżając swojej osobowości.

Wtedy ten ból istnienia jest mniejszy albo trzeba go znieść, gdy świat i towarzystwo nam nie odpowiada. Wyjątkowym jednostkom innym od innych jest najgorzej sobie z tym radzić, ale takie osoby powinny być silniejsze i zwykle są, bo w nich jest największa moc. I to zwykle takie osoby czasem łapią chwile melancholijne, refleksyjne, one najbardziej zastanawiają się nad tym sensem istnienia a ten sens jest w nich.