Skocz do zawartości
Nerwica.com

Wojna...


Przemek_Leniak

Rekomendowane odpowiedzi

10 minut temu, Przemek_Leniak napisał(a):

po co karmisz swoją chorobę?


Hmm myśli mordercze nie są niczym wyjątkowym w chorobach psychicznych.
Jest gdzieś nawet poradnik ich dotyczący - mogę poszperać... może nawet tu na forum?
Szczęśliwie nie dochodzi zazwyczaj do ich realizacji.
Ale hmm o ich funkcjach (bo mają swoją funkcję takie myśli) sądzę lepiej jest jednak rozmawiać z psychiatrą lub psychologiem niż z technikiem weterynarii 😉

Niestety zdarza się że takie myśli się realizują - piszę o tym w osobnym zupełnie wątku i tam zapraszam do dyskusji
głównie zresztą o tym że publiczna promocja zabijania ma realny wpływ na to że morderstw faktycznie dochodzi

 

Źle mnie zrozumiałeś. 

 

Z psychiatrami rozmawiałam różnymi i w szpitalu i poza i z tymi policyjnymi. 

Jestem za prawem kary śmierci by ją wprowadzić, ale nie promuję tego by inni mieli kogoś zabijać. Jak napisałam to i tak nic nie da w moim przypadku. Tu potrzeba nauczyć się magii i magią walczyć jak On. 

 

Morderstwo na własną rękę a kara śmierci jako prawo to co innego. 

Chociaż o tym też można dyskutować, bo sposób, technika wymierzania tych kar, uśmiercania nie każdemu może odpowiadać. 

 

Nikt poza osobą skrzywdzoną nie czuję prawdziwych emocji, cierpienia, miłości do bliskiej osoby zwierzaka i najlepiej byłoby karać samemu. Ale najważniejsze jest to przemyśleć dobrze, ja szanuję mądrych morderców jeżeli szukają sprawiedliwości słusznie i nie to nie jest objaw chorobowy, najlepiej tak wmówić by kraj, ludzi ogłupić, przymusić do posłuszeństwa. Trzeba być świadomym i ludzkim. Człowiek tak jest skonstruowany, Jego cechą jest też zabijać i w obronnie, w przypadku wymierzenia sprawiedliwości, jak zaznaczyłam o ile to dobrze przemyśli, czy to mu pomoże zaznać spokoju czy po tym zwariuje. Każda ludzka psychika jest inna. Tak jak i zabijać po to by przeżyć, ludzie z reguły jedzą mięso i też muszą zabijać. 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

22 minuty temu, You know nothing, Jon Snow napisał(a):

 

Źle mnie zrozumiałeś. 

 

Z psychiatrami rozmawiałam różnymi i w szpitalu i poza i z tymi policyjnymi. 

Jestem za prawem kary śmierci by ją wprowadzić, ale nie promuję tego by inni mieli kogoś zabijać. Jak napisałam to i tak nic nie da w moim przypadku. Tu potrzeba nauczyć się magii i magią walczyć jak On. 

 

Morderstwo na własną rękę a kara śmierci jako prawo to co innego. 

Chociaż o tym też można dyskutować, bo sposób, technika wymierzania tych kar, uśmiercania nie każdemu może odpowiadać. 

 

Nikt poza osobą skrzywdzoną nie czuję prawdziwych emocji, cierpienia, miłości do bliskiej osoby zwierzaka i najlepiej byłoby karać samemu. Ale najważniejsze jest to przemyśleć dobrze, ja szanuję mądrych morderców jeżeli szukają sprawiedliwości słusznie i nie to nie jest objaw chorobowy, najlepiej tak wmówić by kraj, ludzi ogłupić, przymusić do posłuszeństwa. Trzeba być świadomym i ludzkim. Człowiek tak jest skonstruowany, Jego cechą jest też zabijać i w obronnie, w przypadku wymierzenia sprawiedliwości, jak zaznaczyłam o ile to dobrze przemyśli, czy to mu pomoże zaznać spokoju czy po tym zwariuje. Każda ludzka psychika jest inna. Tak jak i zabijać po to by przeżyć, ludzie z reguły jedzą mięso i też muszą zabijać. 

Zdanie o karmieniu choroby nie było do Ciebie.

Kara śmierci? trochę to osobny temat - cóż zwie się to dość słusznie kara eliminacyjną
ale moim zdaniem nie pełni w ogóle funkcji kary jako takiej

Zabijanie to zabijanie niczym się nie różni tak naprawdę czy zabijasz z takim czy innym uzasadnieniem wytłumaczeniem czy też w takim czy innym widzie.

Z perspektywy technika weterynarii czyli obserwacji zwierząt jest różnica między polowaniem a mordowaniem.
Większość zwierząt zabija polując ale niektóre również mordują bez żadnej wyraźnej potrzeby zdobycia pokarmu.
Tak robią przede wszystkim naczelne - szympansy i ludzie konkretniej mówiąc.
Morderstwa dotyczą zazwyczaj członków własnego gatunku.

Tak u szympansów jak u ludzi morderstwo jest powszechne i odbywa się z zasady grupowo - można to zbiorczo nazwać wojną lub egzekucją
Przypadki morderstwa indywidualnego świadczą o dysfunkcji danej jednostki.
A dokładniej przypadki morderstwa wewnątrz grupy do której się należy lub niesprowokowanego indywidualnego morderstwa poza nią.

Jest to dość wyjątkowe wśród zwierząt - dlatego że inne zwierzęta starają się nie zabijać lecz odstraszać.

 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

No właśnie.

Tak też w innych czasach było i uczyli nas tego na historii.

Rycerze zabijali się nawzajem, za damę swojego serca, władcy ścinali, wieszali za przewinienia. Teraz czasy się zmieniły, ludzie są bardziej świadomi psychologii ludzkiej, ale to w nas jako ludzi i tak zostało.

A jeżeli ktoś tego nie odczuwa to właśnie na odwrót działa, nie jest tak naprawdę ludzki. Jest mechaniczny, ogłupiona, żyje w bańce mydlanej jak na haju. Nie chodzi o żądze krwi, ale o sprawiedliwość o dostosowanie takiej kary by nie zagrażała ludzkości. Czasem trzeba zabić. Mordercy którzy zabijają dla zabawy dla kultów, przez swoje choroby, szaleństw itd. oni się nie zastanawiają nad tą głębia więc skoro nie myślą, zasługują na śmierć dla dobra ogółu. 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

6 minut temu, You know nothing, Jon Snow napisał(a):

No właśnie.

Tak też w innych czasach było i uczyli nas tego na historii.

Rycerze zabijali się nawzajem, za damę swojego serca, władcy ścinali, wieszali za przewinienia. Teraz czasy się zmieniły, ludzie są bardziej świadomi psychologii ludzkiej, ale to w nas jako ludzi i tak zostało.

A jeżeli ktoś tego nie odczuwa to właśnie na odwrót działa, nie jest tak naprawdę ludzki. Jest mechaniczny, ogłupiona, żyje w bańce mydlanej jak na haju. Nie chodzi o żądze krwi, ale o sprawiedliwość o dostosowanie takiej kary by nie zagrażała ludzkości. Czasem trzeba zabić. Mordercy którzy zabijają dla zabawy dla kultów, przez swoje choroby, szaleństw itd. oni się nie zastanawiają nad tą głębia więc skoro nie myślą, zasługują na śmierć dla dobra ogółu. 


Z tym zabijaniem się za damę serca 😜 cóż to jednak jest mit.

Jest trochę tak że nie nadążamy z rozwojem naszych instynktów za postępem naszych struktur społecznych.
I tak jasne że jest to ludzkie.
Ale używanie rozumu wcale nie jest nieludzkie ani mechaniczne.
Odwrotnie wręcz  - mechaniczne jest bazowanie na instynktach.
Użycie rozumu wymaga wykonania pewnej umysłowej pracy - użycie instynktu nie.

Panowanie nad emocjami instynktami pozwala się nam np. leczyć z chorób psychicznych - bez tego ulegalibyśmy im i nic nie dałoby się zrobić.

no dobra musze się zbierać do domu 
na razie

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Rozum jest najważniejszy, ale rozum i emocje, uczucia są ze sobą bardzo połączone. Mit czy nie mit, gdyby chodziło o mojego ukochanego, gdyby ktoś go zabił mimo że sam po stronie zła po części jest to bym takiego kogoś momentalnie ścięła, bo Jego kocham najmocniej na świecie, nie byłoby żadnego wytłumaczenia dla mnie i mogłabym za to pójść z czystym sumieniem do więzienia. 

 

Ale np. przy zabawaie czy jest wart nieśmiertelności czy nie jest, gdy wiem że nie jest bym mu ją odebrała, bo jest to nie sprawiedliwe. Chodzi o to, że gdy ktoś w brutalny sposób odbierze Ci sens życia to już nie patrzysz na nic. Lepiej zabić niż się mścić, sprawiać ból dzień po dniu. Choć wtedy może dla niektórych cena tego jest większa, ale wtedy właśnie stajesz się psychopatą. A tak po prostu zabijasz kogoś z miłości i to jest piękne samo w sobie i tak. Cokolwiek ktoś myśli.

Życia już cofnąć się nie da. Można nauczyć się zmarłych wskrzeszać, można stworzyć jakieś sobowtóry, ściągnąć energię, jakoś tą obecność zastąpić, ale to już nie jest ta sama osoba. 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

1 godzinę temu, You know nothing, Jon Snow napisał(a):

Rozum jest najważniejszy, ale rozum i emocje, uczucia są ze sobą bardzo połączone. Mit czy nie mit, gdyby chodziło o mojego ukochanego, gdyby ktoś go zabił mimo że sam po stronie zła po części jest to bym takiego kogoś momentalnie ścięła, bo Jego kocham najmocniej na świecie, nie byłoby żadnego wytłumaczenia dla mnie i mogłabym za to pójść z czystym sumieniem do więzienia. 

 

Ale np. przy zabawaie czy jest wart nieśmiertelności czy nie jest, gdy wiem że nie jest bym mu ją odebrała, bo jest to nie sprawiedliwe. Chodzi o to, że gdy ktoś w brutalny sposób odbierze Ci sens życia to już nie patrzysz na nic. Lepiej zabić niż się mścić, sprawiać ból dzień po dniu. Choć wtedy może dla niektórych cena tego jest większa, ale wtedy właśnie stajesz się psychopatą. A tak po prostu zabijasz kogoś z miłości i to jest piękne samo w sobie i tak. Cokolwiek ktoś myśli.

Życia już cofnąć się nie da. Można nauczyć się zmarłych wskrzeszać, można stworzyć jakieś sobowtóry, ściągnąć energię, jakoś tą obecność zastąpić, ale to już nie jest ta sama osoba. 

 

No tak nie da się prosto rozdzielić emocji instynktu od rozumu jesteśmy całością ale nie da się prosto  - da się sposobami i taki między nim jest cel propagandy dezinformacji właśnie żeby wyłączyć nasze myślenie rozumowe naszą zdolność do refleksji i autorefleksji i abyśmy polegali wyłącznie na instynktach i to takich instynktach które nie są akurat dla nas korzystne w danej chwili a  to dlatego że jeśli mamy błędne informacje jesteśmy zdezinformowani czy też ktoś narzuca nam jakąś nieprawdziwą wizję rzeczywistości za pomocą propagandy to mamy po prostu błędne informacje a mając błędne informacje podejmujemy błędne decyzje bardzo często szkodliwe dla nas a korzystne dla tego kto usiłował i komu udało się nas zaprogramować. 

 

Zabójstwo w wyniku zemsty za zabicie osoby ukochanej wcale nie zdarza się tak często wbrew pozorom - śmierć osoby ukochany jest na tyle silnym wrażeniem dla nas że bardzo często nie jesteśmy w stanie przełożyć tego bezpośrednio gniew wobec kogoś kto tą śmierć spowodował

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

22 minuty temu, Przemek_Leniak napisał(a):

 

No tak nie da się prosto rozdzielić emocji instynktu od rozumu jesteśmy całością ale nie da się prosto  - da się sposobami i taki między nim jest cel propagandy dezinformacji właśnie żeby wyłączyć nasze myślenie rozumowe naszą zdolność do refleksji i autorefleksji i abyśmy polegali wyłącznie na instynktach i to takich instynktach które nie są akurat dla nas korzystne w danej chwili a  to dlatego że jeśli mamy błędne informacje jesteśmy zdezinformowani czy też ktoś narzuca nam jakąś nieprawdziwą wizję rzeczywistości za pomocą propagandy to mamy po prostu błędne informacje a mając błędne informacje podejmujemy błędne decyzje bardzo często szkodliwe dla nas a korzystne dla tego kto usiłował i komu udało się nas zaprogramować. 

 

Zabójstwo w wyniku zemsty za zabicie osoby ukochanej wcale nie zdarza się tak często wbrew pozorom - śmierć osoby ukochany jest na tyle silnym wrażeniem dla nas że bardzo często nie jesteśmy w stanie przełożyć tego bezpośrednio gniew wobec kogoś kto tą śmierć spowodował

 

Zgadzam się z Tobą, trzeba być silnym na wpływy i manipulacje. Nic się za niczym nie kryje zwykle to są bzdury. Życie z reguły jest proste i przyjemne, to ludzie chorzy psychicznie, dokuczni, oni ciągle coś wymyślają, insynuują i w ogóle.

Każdy ma w sobie jakąś hierarchię wartości, wie co jest dla niego dobre, złe i co ma w swoim życiu czy ze swoim życiem robić. 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

2 godziny temu, You know nothing, Jon Snow napisał(a):

 

Zgadzam się z Tobą, trzeba być silnym na wpływy i manipulacje. Nic się za niczym nie kryje zwykle to są bzdury. Życie z reguły jest proste i przyjemne, to ludzie chorzy psychicznie, dokuczni, oni ciągle coś wymyślają, insynuują i w ogóle.

Każdy ma w sobie jakąś hierarchię wartości, wie co jest dla niego dobre, złe i co ma w swoim życiu czy ze swoim życiem robić. 


No to jest dość trudne w chorobie zachować rozsadek.
Chyba nawet niemożliwe.
Jednak ludzie którzy nami manipulują nie są chorzy wcale.
Propagandy nie tworzą chorzy.
Dezinformację prędzej.

My tak w ogóle to lubimy prosty i spójny świat - niestety on nie lubi być taki.
Jest pieruńsko skomplikowany wręcz i im więcej o nim wiemy tym bardziej nas przerasta.
Stąd jesteśmy czuli na prosty przekaz - ufamy słowom i sympatycznym wizjom.
Na tym bazuje reklama i trochę też propaganda
Trochę bo ta druga wykorzystuje szeroko też nasze niskie instynkty którym skłonni jesteśmy ulegać.
np wizji swój-wróg w której swój jest zawsze niepokalany a wróg zawsze zły
Życie jednak takie nie jest.
Wróg nigdy nas nie zdradzi a przyjaciel zawsze.
I hmm wcale nie ze swojej winy.

Tak czy siak życie jest wartością naczelną i zawsze warto je chronić.

Dla żadnego wodza nie warto ginąć i dla żadnej ideii
Warto żyć po prostu i pozwolić życ innym

 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×