Czy niezdecydowanie to jeden z objawów ?

[Domenicopp]

Hej . Czy niezdecydowanie i ciągłe zmienianie decyzji to jeden z objawów nerwicy? Mam 26 lat ogólnie teraz i mam natłok myśli , np mam tak , że zmieniam pracę co 1-3 miesiące bo mi nie pasuje lub za ciężka jest .. Czuje , że moje zycie umija a ja nic w życiu nie mam .. Np ostatnio zapisałem się do psychiatry na znanylekarz i odwołałem wizytę bo mi szkoda było 250 zł .. Gubię się już w tym życiu , a nie chce co chwile narzekać tylko cieszyć się życiem .. Jak to zmienić ?..

I ogólnie mam wrażenie w pracy np , że zwracam strasznie uwagę na opinie innych jak pracuje itd . 

[You know nothing, Jon Snow]

To raczej może prowadzić do nerwicy a nie jest tego objawem, moim zdaniem. 

 

Opinia jest ważna, ale najważniejsze w pracy są Twoje własne umiejętności i konkretne działanie. Skoro się czegoś nauczyłeś to musisz być tego pewnym co robisz. 

 

 

Edytowane 27 Lipca przez You know nothing, Jon Snow

[Kris0x0000]

@Domenicopp Cześć, to co opisujesz może być spowodowane niską samooceną tj. nie jesteś pewny swoich decyzji, martwisz się jak oceniają Ciebie inni. 

Ja tak mam i jak dotąd nie udało mi się tego pozbyć. 

[Domenicopp]

Leki pomogą?

[Kris0x0000]

14 godzin temu, Domenicopp napisał(a):

Leki pomogą?

Z mojego doświadczenia leki przeciwlękowe w pewnym stopniu pomagają jednak aby to wyleczyć konieczna jest praca nad poczuciem własnej wartości. To trudny i długotrwały proces.

[Domenicopp]

W dniu 29.07.2025 o 12:52, Kris0x0000 napisał(a):

Z mojego doświadczenia leki przeciwlękowe w pewnym stopniu pomagają jednak aby to wyleczyć konieczna jest praca nad poczuciem własnej wartości. To trudny i długotrwały proces.

a jak myslisz , czy mozna zastapic leki suplementami np ? 

[Kris0x0000]

Moim zdaniem suplementy to strata pieniędzy. Nigdy mi na nic nie pomogły nie licząc efektu placebo na początku przyjmowania każdego z nich.

[minou]

16 minut temu, Kris0x0000 napisał(a):

Moim zdaniem suplementy to strata pieniędzy. Nigdy mi na nic nie pomogły nie licząc efektu placebo na początku przyjmowania każdego z nich.

Suplementy to tylko mała część leczenia, ale problemy psychiczne mogą wynikać z niektórych niedoborów i dobrze jest zrobić badania w tym kierunku. Np najbardziej powszechny jest brak Wit D i magnezu i to warto sprawdzić. Dwa pozostałe suplementy, które mają udowodniony związek ze zdrowiem psychicznym to kwasy omega-3 i probiotyki. Ale te dwa badania nie są zbyt popularne. Można zbadać mikroflorę jelit i zawartość kwasów omega 3 z krwi, tylko że to chyba prywatnie tylko w Polsce

[Fuji]

Moja propozycja  to trochę myśli uspokoić. 

Niech to sobie płynie.

Weź może zwyczajnie daj się ponieść temu co jest.

Podejmujesz decyzję i już jej nie zmieniasz. Nie myśl o tym co mogą pomyśleć inni.

To ich sprawa.

Pracę możesz zmieniać na lepszą czy lżejszą,ewentualnie uciec z pagologicznej.

Podejmuj małe decyzje na spokojnie. Pomyśl i zdecyduj. Nie zmieniaj już jej. Co będzie to będzie. Zacznij od małych decyzji. 

No i nie żałuj już podjętej

Wyćwiczysz to i spokojnie dasz sobie radę.

[minou]

No i myślę, że trochę odwrotnie podchodzisz do problemu.

Niezdecydowanie i przejmowanie się opinią innych może mieć wiele przyczyn, od naturalnych do różnych zaburzeń:

1. Zwykła… niedojrzałość masz 26 lat, ale to nie musi być jeszcze wiek, kiedy człowiek jest bardzo zmotywowany, zdyscyplinowany i pewny siebie. Może środowisko, w którym dorastałeś, nie dało Ci też wsparcia w wykształceniu tych cech (w grę wchodzi zarówno nadopiekuńczość jak i lekkie zaniedbanie).

2. Trochę gorsza wersja nr. 1 - wychowanie w środowisku szkodliwym, w domu przemocowym, lub z chorym psychicznie rodzicem. To może powodować niską samoocenę i szybkie poddawanie się przy najmniejszej przeszkodzie. Wprawdzie często osoby DDD i DDA (dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych/alkoholików) mają niską samoocenę, ale zwykle są wręcz nadmiernie odpowiedzialne i zdyscyplinowane. To dlatego, że zwykle musiały szybko zacząć dbać o siebie, no i dbać o rodziców, zajmować się domem, gotować. Ale zdarza się też tak w rodzinach dyskusyjnych, że rodzic jednak coś tam ogarnia dookoła siebie i domu, za to dziecku wmawia, że jest nic niewarte, nic nie umie i lepiej niech za nic się nie bierze.

3. Zaburzenia osobowości, np osobowość unikająca. To jeszcze poważniejsze, bo zaburzenia osobowości ciężko się leczy. Ale da się potrzeba terapii, być może dostosowania na jakiś czas życia zawodowego do potrzeb, np jakieś spokojne miejsce, z mniejszą ilością ludzi. 

4. Wrodzone zaburzenie funkcjonowania układu nerwowego, np ADHD. Przy ADHD człowiek bardzo szybko się nudzi, często zmienia pracę, ma niską samoocenę, bo czuje, że różni się od „normalnych ludzi” i nie wie, co jest z nim nie tak. Poza tym obszary mózgu odpowiedzialne za ogólną dojrzałość (np panowanie nad impulsywnością, przewidywanie konsekwencji) rozwijają się wolniej niż u ludzi bez tych diagnoz. Wyleczyć się tego nie da, ale są metody kompensowania w obszarach problematycznych, są leki, a dojrzałość przychodzi z czasem. Zwykle wymaga dostosowania życia zawodowego na stałe, np poprzez znalezienie zajęcia dającego odpowiedni poziom bodźców i poczucia sukcesu. W przypadku 3 i 4 czasem wyjściem jest zakład pracy chronionej, potwierdzenie problemów zdrowotnych od lekarza dla pracodawcy itd.

 

No i nerwica - w każdym z tych 4 przypadków nerwica bardzo często pojawia się jako zaburzenie towarzyszące, które tylko pogłębia pierwotny problem. Także to nie jest ta kolejność, o której myślisz:
nerwica -> niezdecydowanie, niska samoocena.
Nie, to raczej wygląda tak:

przyczyna -> niska samoocena -> niezdecydowanie -> nerwica