Powrót nerwicy

[emilek]

Witam 15 lat temu zachorowałem na nerwicę lękową po kilku latach udało mi się dojść do ładu,lecz na początku jesieni nerwica wróciła objawy duszności,kołatanie serca,paniczny lęk przed śmiercią, mdłości,odrealnienie, bóle w różnych miejscach ciała.Kilka dni temu zaczęły mi się robić zimne dłonie i sinawe paznokcie,są momenty że to znika i za chwilę się pojawia.Biore doraźnie Pramolan 50 mg i codziennie Wenlafaksyne 75mg.Czy ktoś tak miał z zimnymi dłońmi i sinymi paznokciami ? 

[emilek]

Kiedyś miałem też tak ale znowu zacząłem sobie coś wkręcać i niby wiem że to od nerwicy ale nie daje mi spokoju.

[ala1983]

Cześć Emil, milo Cie widzieć 

[emilek]

  W dniu 23.01.2025 o 21:16, ala1983 napisał(a):

Cześć Emil, milo Cie widzieć 

Rozwiń  

Ooo hej kopę lat Cieszę się że Cię widzę

  W dniu 23.01.2025 o 21:17, zew napisał(a):

@emilek rozumiem, też tak mam, że niby wiem, że to nie udar, a jednak boję się, że zaraz coś mi się stanie 

Rozwiń  

Noo to jest najgorsze.

[ms99]

Każdy sobie jakieś choroby wkręca.. ja teraz znowu schizofrenie..

[Denial]

  W dniu 23.01.2025 o 20:42, emilek napisał(a):

Witam 15 lat temu zachorowałem na nerwicę lękową po kilku latach udało mi się dojść do ładu,lecz na początku jesieni nerwica wróciła objawy duszności,kołatanie serca,paniczny lęk przed śmiercią, mdłości,odrealnienie, bóle w różnych miejscach ciała.Kilka dni temu zaczęły mi się robić zimne dłonie i sinawe paznokcie,są momenty że to znika i za chwilę się pojawia.Biore doraźnie Pramolan 50 mg i codziennie Wenlafaksyne 75mg.Czy ktoś tak miał z zimnymi dłońmi i sinymi paznokciami ? 

Rozwiń  

 

W teorii to zupełnie możliwe, że to objaw nerwicy. Dominacja układu współczulnego jest powiązana z ograniczeniem krążenia obwodowego na koszt trzewnego. Wprost mówiąc: krążenie w palcach jest utrudnione, stąd wrażenie zimna i sinica.

[emilek]

  W dniu 23.01.2025 o 21:50, ms99 napisał(a):

Każdy sobie jakieś choroby wkręca.. ja teraz znowu schizofrenie..

Rozwiń  

Tego dziadostwa chyba na zawsze się nie da pozbyć...Jak jest dobrze to dobrze ale jak wróci to jest dramat

  W dniu 23.01.2025 o 21:56, Denial napisał(a):

 

W teorii to zupełnie możliwe, że to objaw nerwicy. Dominacja układu współczulnego jest powiązana z ograniczeniem krążenia obwodowego na koszt trzewnego. Wprost mówiąc: krążenie w palcach jest utrudnione, stąd wrażenie zimna i sinica.

Rozwiń  

Tak właśnie moja świadomość to wie ale podświadomość mnie bardzo straszy i to jest najgorsze.

[ms99]

  W dniu 23.01.2025 o 22:03, emilek napisał(a):

Tego dziadostwa chyba na zawsze się nie da pozbyć...Jak jest dobrze to dobrze ale jak wróci to jest dramat

Rozwiń  

No niestety nie, są okresy remisji, ale prędzej czy później i tak to gówno wraca.. ja miałem 1.5 roku przerwy, i znowu jazda od nowa.. mimo że biore leki.

[emilek]

  W dniu 23.01.2025 o 22:04, ms99 napisał(a):

No niestety nie, są okresy remisji, ale prędzej czy później i tak to gówno wraca.. ja miałem 1.5 roku przerwy, i znowu jazda od nowa.. mimo że biore leki.

Rozwiń  

Ja jakoś 2 lata miałem spokoju i cały czas leki brałem i wielki powrót...

[Rita@]

U mnie było nawet ok ale teraz wielki powrót dusznosci. Saturacja ok, puls również a ja czuję jakby mi powietrza brakowało. Jak ryba wyjeta z wody... mogę wziąść  gleboki odeech ale mimo to czuje jakby coś mnie blokowało 

[emilek]

  W dniu 24.01.2025 o 16:48, Rita@ napisał(a):

U mnie było nawet ok ale teraz wielki powrót dusznosci. Saturacja ok, puls również a ja czuję jakby mi powietrza brakowało. Jak ryba wyjeta z wody... mogę wziąść  gleboki odeech ale mimo to czuje jakby coś mnie blokowało 

Rozwiń  

To cholerstwo atakuje bardzo nie spodziewanie...Jednego dnia możesz czuć się dobrze a na drugi dzień człowiek umiera,a duszności są najbardziej przerażające.

  W dniu 24.01.2025 o 17:27, zew napisał(a):

Dlatego moje nastawienie jest takie, żeby się nauczyć z tym cholerstwem żyć. Nie mam złudzeń, że całkowicie uda mi się z nim uporać, ale staram się zminimalizować szkody. Najgorsze jest to, że ciężko jest zbagatelizować objawy. Niby człowiek wie, że nic złego się nie dzieje i nie umiera - przerabiał to w końcu milion razy, ale i tak się nakręca. Nawet jak uda mi się opanować taki napad siłami rozsądku, to i tak później jestem tak wykończony, jakbym startował w ironmanie.  

Rozwiń  

Noo  właśnie dlatego nauczenie się życia z tym to jedyne rozwiązanie...Chodź jest cholernie ciężko się tego nauczyć to jest to możliwe...Najgorsze jest to że niby tyle razy się przechodziło te ataki paniki to kolejny atak tak jak by był to pierwszy raz,tak wariuje umysł.... Patrząc na moje objawy i jeszcze na moje zimne dłonie i paznokcie sine to jeszcze bardziej mnie to nakręca ale nie będę chodził przecież w domu w rękawiczkach...

[kropa94]

  W dniu 23.01.2025 o 20:42, emilek napisał(a):

Witam 15 lat temu zachorowałem na nerwicę lękową po kilku latach udało mi się dojść do ładu,lecz na początku jesieni nerwica wróciła objawy duszności,kołatanie serca,paniczny lęk przed śmiercią, mdłości,odrealnienie, bóle w różnych miejscach ciała.Kilka dni temu zaczęły mi się robić zimne dłonie i sinawe paznokcie,są momenty że to znika i za chwilę się pojawia.Biore doraźnie Pramolan 50 mg i codziennie Wenlafaksyne 75mg.Czy ktoś tak miał z zimnymi dłońmi i sinymi paznokciami ? 

Rozwiń  

Cześć. Pierwsze problemy z nerwicą pojawiły się w 2010, potem w 2015 (przeszły w depresję) a wróciły w listopadzie. Wtedy miałem atak paniki, poprzednio jednak były jakieś symptomy. Nie brałem leków, poradziłem sobie bez, teraz używam doraźnie xanax. Tak- w pracy miałem włąśnie mega zimne dłonie, kurczenie genitaliów, często mocz, drgawki. Paznokcie to nie wiem. Kardiolog tłumaczyła, że zimne kończyny właściwie potwierdzają, że to nie serce, bo przez stres obkurczają się naczynia i krew nie dopływa do dłoni i stóp.

[emilek]

  W dniu 25.01.2025 o 19:16, kropa94 napisał(a):

Cześć. Pierwsze problemy z nerwicą pojawiły się w 2010, potem w 2015 (przeszły w depresję) a wróciły w listopadzie. Wtedy miałem atak paniki, poprzednio jednak były jakieś symptomy. Nie brałem leków, poradziłem sobie bez, teraz używam doraźnie xanax. Tak- w pracy miałem włąśnie mega zimne dłonie, kurczenie genitaliów, często mocz, drgawki. Paznokcie to nie wiem. Kardiolog tłumaczyła, że zimne kończyny właściwie potwierdzają, że to nie serce, bo przez stres obkurczają się naczynia i krew nie dopływa do dłoni i stóp.

Rozwiń  

Cześć dziękuję Ci mega za odpowiedź Niby wiem że to od nerwicy ale moja chora głowa sobie tłumaczy że to coś śmiertelnego...Te ciągłe myśli mnie dobijają i nie mogę się ich pozbyć... Straciłem kontrolę nad nerwicą nie radzę sobie tak jak kiedyś... Miałem kilka lat spokoju i wróciło na jesień..

[emilek]

Niestety nie poradziłem sobie 2 dni temu z atakiem paniki i pogotowie przyjechało Ciśnienie 200/120 dostałem pod język Captropil i Relanium 5mg dożylnie i 5mg domięśniowo.Paznokcie sine i zimne ręce powiedzieli że to od nerwicy a ja się mocno nakręciłem.

Zdrowia Wam życzę.

[Rita@]

A nie masz czasem tak, że chciałbyś w końcu usłyszeć że to nie nerwica ? Ja od kilkunastu dni reż kiepsko sobie radzę. Ta dziwna chwilowa duszność jak ryba wyjeta z wody znów wróciła i w miarę jak poświęcam jej więcej uwagi wydłuża się i pojawia częściej.  Zaczynam zastanawiać się nad prywatną wizyta u pulmonologa bo kardiologicznie jest ok. Zdrówka życzę i spokoju

[emilek]

  W dniu 2.02.2025 o 11:33, Rita@ napisał(a):

A nie masz czasem tak, że chciałbyś w końcu usłyszeć że to nie nerwica ? Ja od kilkunastu dni reż kiepsko sobie radzę. Ta dziwna chwilowa duszność jak ryba wyjeta z wody znów wróciła i w miarę jak poświęcam jej więcej uwagi wydłuża się i pojawia częściej.  Zaczynam zastanawiać się nad prywatną wizyta u pulmonologa bo kardiologicznie jest ok. Zdrówka życzę i spokoju

Rozwiń  

Wiesz wolał bym aby to nie była nerwica ale wszystko na to wskazuję że to nerwica w ciągu 15 lat zrobiłem tyle badań że nie ma się do czego przyczepić i gdyby to była choroba fizyczna łatwiej było by to leczyć,ale niestety nerwica nawet kiedy przez jakiś czas nie daje żadnych objawów to jest i będzie już zawsze.To zależy tylko od nas jak my sobie z tym poradzimy, żaden lekarz nam nie pomoże.

Dziękuję i Tobie też zdrówka

[Raffuss]

  W dniu 2.02.2025 o 23:17, emilek napisał(a):

Wiesz wolał bym aby to nie była nerwica ale wszystko na to wskazuję że to nerwica w ciągu 15 lat zrobiłem tyle badań że nie ma się do czego przyczepić i gdyby to była choroba fizyczna łatwiej było by to leczyć,ale niestety nerwica nawet kiedy przez jakiś czas nie daje żadnych objawów to jest i będzie już zawsze.To zależy tylko od nas jak my sobie z tym poradzimy, żaden lekarz nam nie pomoże.

Dziękuję i Tobie też zdrówka

Rozwiń  

Nie zgodzę się, że żaden lekarz nie pomoże. Od nerwicy jest specjalista - psychiatra. Jest w stanie ją opanować i przygotować Cię na terapię, na której psycholog nakieruje Cię na właściwą ścieżkę. Dzięki temu będziesz mógł zapanować nad jej intensywnością a nawet wyeliminować, jeśli podstawa nie będzie z tzw grubego kalibru.

[Verinia]

Bo u sąsiada trawa jest zawsze bardziej zielona.

[emilek]

  W dniu 3.02.2025 o 10:24, Raffuss napisał(a):

Nie zgodzę się, że żaden lekarz nie pomoże. Od nerwicy jest specjalista - psychiatra. Jest w stanie ją opanować i przygotować Cię na terapię, na której psycholog nakieruje Cię na właściwą ścieżkę. Dzięki temu będziesz mógł zapanować nad jej intensywnością a nawet wyeliminować, jeśli podstawa nie będzie z tzw grubego kalibru.

Rozwiń  

15 lat leczenia 2 razy szpital psychiatryczny,terapie, różne leki i co ? Stan ustabilizowany po kilku latach i może z 2 lata spokoju.Noo kaliber bardzo duży i niektórzy lekarze rozkładali ręce,na chybił trafił leki testując.Może po prostu miałem takiego pecha.

  W dniu 3.02.2025 o 11:20, Verinia napisał(a):

Bo u sąsiada trawa jest zawsze bardziej zielona.

Rozwiń  

Coś w tym jest

[Raffuss]

  W dniu 3.02.2025 o 11:30, emilek napisał(a):

15 lat leczenia 2 razy szpital psychiatryczny,terapie, różne leki i co ? Stan ustabilizowany po kilku latach i może z 2 lata spokoju.Noo kaliber bardzo duży i niektórzy lekarze rozkładali ręce,na chybił trafił leki testując.Może po prostu miałem takiego pecha.

Coś w tym jest

Rozwiń  

Słuchaj. Sam leczę się od prawie 30 lat, za mną kilka terapii, szpital a nawet próba S. Leków jakie testowałem na sobie już nawet nie liczę, włącznie z takimi które jako skutek uboczny powodowały zaburzenia percepcyjne. Staram się nie poddawać, bo walczę dla samego siebie. Miałem obecnie prawie 8 lat względnego spokoju (nie licząc udaru, który się przypałętał po drodze) i szlag wszystko trafił, jak trafiłem na osobę w pracy o podobnym charakterze do mojego oprawcy z dzieciństwa. Rozwaliła całą moją pracę w dwa lata. Wszystko dlatego, że sam na to pozwoliłem nie dostrzegając tego co ważne. Obecnie czekam na kolejny szpital, tym razem dłuższy ale dalej nie mam zamiaru się poddać. Walczę dla siebie samego i wiem gdzieś w głębi siebie, że warto. 

[Verinia]

Trzeba być dobrej myśli, pozytywnie patrzeć na to wszystko, no bo co nam da rozmyślanie jak jest źle. Potknięcia, kryzysy i gorsze momenty będą. Z tym trzeba się liczyć. Cały czas walczyć, o siebie, o dobre życie. By żyć jak najlepiej, jak potrafimy. Powoli, bez presji, bo inni mają łatwiej. No mają, no i co? Nic z tym nie zrobimy.

Wielu z nas walczy o każdy dzień, o każdą dobrą chwilę. Ja nawet gdy jest bardzo źle, to się nie załamuje. Tak już mam. Cały czas pozytywnie patrzę na te nowe leki, czasem działają jak placebo i wszystko pryska i zaczynam od nowa. Od nowych mieszanek. Czasem są wybuchowe, czasem zamulające. NIgdy nie odgadniesz na co trafisz i jak na nie zareagujesz. Najbardziej chyba boję się braku kontroli nad soba, nad wlasnym zachowaniem, czy poczuciem rzeczywistości. Obłęd - czasem potrafi być czymś przyjemnym, czymś o czym będziesz długo pamiętać. Gorzej gdy jest traumatyczny i postrzegasz je ze strachem przed nawrotem. Ale gdy się w tym szaleństwie "wytarzasz",  to można wyciągnąć z tego jakieś pozytywne aspekty. Pozytywności życzę!

 

 

* Dużo tych pozytywnych słów

 

Edytowane 3 Lutego przez Verinia

[emilek]

  W dniu 3.02.2025 o 13:40, Raffuss napisał(a):

Słuchaj. Sam leczę się od prawie 30 lat, za mną kilka terapii, szpital a nawet próba S. Leków jakie testowałem na sobie już nawet nie liczę, włącznie z takimi które jako skutek uboczny powodowały zaburzenia percepcyjne. Staram się nie poddawać, bo walczę dla samego siebie. Miałem obecnie prawie 8 lat względnego spokoju (nie licząc udaru, który się przypałętał po drodze) i szlag wszystko trafił, jak trafiłem na osobę w pracy o podobnym charakterze do mojego oprawcy z dzieciństwa. Rozwaliła całą moją pracę w dwa lata. Wszystko dlatego, że sam na to pozwoliłem nie dostrzegając tego co ważne. Obecnie czekam na kolejny szpital, tym razem dłuższy ale dalej nie mam zamiaru się poddać. Walczę dla siebie samego i wiem gdzieś w głębi siebie, że warto. 

Rozwiń  

Bardzo mi przykro Tak masz rację wystarczy chwila aby cała praca legła w gruzach kiedy człowiek sobie na to pozwoli...Ja popełniłem bardzo podobny błąd bo sobie na to pozwoliłem aby wróciło...Bądź silny,będzie dobrze

  W dniu 3.02.2025 o 13:57, Verinia napisał(a):

Trzeba być dobrej myśli, pozytywnie patrzeć na to wszystko, no bo co nam da rozmyślanie jak jest źle. Potknięcia, kryzysy i gorsze momenty będą. Z tym trzeba się liczyć. Cały czas walczyć, o siebie, o dobre życie. By żyć jak najlepiej, jak potrafimy. Powoli, bez presji, bo inni mają łatwiej. No mają, no i co? Nic z tym nie zrobimy.

Wielu z nas walczy o każdy dzień, o każdą dobrą chwilę. Ja nawet gdy jest bardzo źle, to się nie załamuje. Tak już mam. Cały czas pozytywnie patrzę na te nowe leki, czasem działają jak placebo i wszystko pryska i zaczynam od nowa. Od nowych mieszanek. Czasem są wybuchowe, czasem zamulające. NIgdy nie odgadniesz na co trafisz i jak na nie zareagujesz. Najbardziej chyba boję się braku kontroli nad soba, nad wlasnym zachowaniem, czy poczuciem rzeczywistości. Obłęd - czasem potrafi być czymś przyjemnym, czymś o czym będziesz długo pamiętać. Gorzej gdy jest traumatyczny i postrzegasz je ze strachem przed nawrotem. Ale gdy się w tym szaleństwie "wytarzasz",  to można wyciągnąć z tego jakieś pozytywne aspekty. Pozytywności życzę!

 

 

* Dużo tych pozytywnych słów

 

Rozwiń  

Bardzo dobre nastawienie Właśnie próbuje dojść do takiego stanu żeby tak myśleć Co prawda nie chce już żadnych nowych leków bo mam już dosyć ich, żołądek wyniszczony do tego refluks żołądka.Jest cholernie ciężko i teraz każdą sekunda to myśli czy nie umrę albo coś...Walczę z myślami,wiem że nie wolno uciekać.Pozytywność to podstawa

[Raffuss]

  W dniu 3.02.2025 o 19:06, zew napisał(a):

No ja właśnie mam ostatnio dość spory problem z żołądkiem i jelitami, dolegliwości nie chcą odpuścić i przez to siada mi psychika. Nigdy wcześniej nie miałem też potrzeby ich przebadać, bo nie miałem z nimi większych problemów, a nerwica kazała mi się koncentrować na sprawach kardiologicznych i neurologicznych. Teraz chyba jednak muszę potwierdzić lub wykluczyć ewentualne schorzenia, żeby wiedzieć, że to od głowy.

Rozwiń  

Problemy z jelitami to częsta przypadłość przy schorzeniach układu nerwowego... niestety.

  W dniu 3.02.2025 o 14:39, emilek napisał(a):

Bardzo mi przykro Tak masz rację wystarczy chwila aby cała praca legła w gruzach kiedy człowiek sobie na to pozwoli...Ja popełniłem bardzo podobny błąd bo sobie na to pozwoliłem aby wróciło...Bądź silny,będzie dobrze

Rozwiń  

Dzięki, ale wiesz... przykro powinno być tym, którzy nam wyrządzili krzywdę (nie ważne w jaki sposób). Pamiętaj, że skoro raz się udało, uda się i drugi. 

[emilek]

  W dniu 3.02.2025 o 19:06, zew napisał(a):

Bardzo współczuję. Też tego doświadczałem, włącznie z przyjazdem karetki, podaniem relanium i końskiej dawki magnezu dożylnie, po której było mi jeszcze bardziej gorąco. 

 

No ja właśnie mam ostatnio dość spory problem z żołądkiem i jelitami, dolegliwości nie chcą odpuścić i przez to siada mi psychika. Nigdy wcześniej nie miałem też potrzeby ich przebadać, bo nie miałem z nimi większych problemów, a nerwica kazała mi się koncentrować na sprawach kardiologicznych i neurologicznych. Teraz chyba jednak muszę potwierdzić lub wykluczyć ewentualne schorzenia, żeby wiedzieć, że to od głowy.

 

Wiesz, nikt z nas nie jest tu herosem i pewnie w życiu większości z nas przyjdzie taki moment, że z czymś sobie nie poradzimy i wszystko się zacznie od nowa. 

 

O to, to! Powinienem to sobie wytatuować, żeby każdego dnia widzieć i czytać. 

Rozwiń  

Przykro mi Nie chciałem do tego dopuścić aby pogotowie przyjechało ale nie dałem już rady.Przyjacielu ja miałem gastroskopie i kolonoskopię prócz refluksu nic więcej nie mam,ale to od nerwicy.Mnie nakręciły bardzo te zimne dłonie i sine paznokcie,ale w nerwicy jest tak że może dojść do kurczenia drobnych naczyń i dlatego tak to wygląda.Ratownicy potwierdzili i mówili że nie mam się czym Oczywiście nikt nie jest herosem i prędzej czy później przyjdzie gorszy dzień.

[Szczebiotka]

  W dniu 1.02.2025 o 15:09, emilek napisał(a):

Niestety nie poradziłem sobie 2 dni temu z atakiem paniki i pogotowie przyjechało Ciśnienie 200/120 dostałem pod język Captropil i Relanium 5mg dożylnie i 5mg domięśniowo.Paznokcie sine i zimne ręce powiedzieli że to od nerwicy a ja się mocno nakręciłem.

Zdrowia Wam życzę.

Rozwiń  

Bardzo mi przykro. Znam to aż za dobrze. Trzymaj się