Witajcie

[kleo]

Hej, mam 18 lat i depresje. W sumie zaczelo sie jakos od 2 lat ale wtedy nie wiedzialam co mi jest. Ostatni rok to byl isnty koszmar . Ciagle plakalam, nie spalam, nie moglas sie skupic na nauce . Zaczelam sie leczyc jakies 4 miesiace temu jest lepiej ,w sumie o wiele ,juz nie czuje tego strasznego bolu... To bylo nie do wytrzymania , bylam w innym swiecie , swiat bolu cierpienia rozpaczy . Niestety moj stan sie pogarsza, mysli samobojcze w sumie non stop, o smierci, Jestem zla ze zyje i to strasznie . Uwazam ze nic mi w zyciu nie wyjdzie . Nie wychodze z domu , jedynie na psychoterapie i zakupy. Oglnie to poprostu nie chce mi sie zyc. Zapisalam sie tu, poniewaz po przeczytaniu paru postow wiedzialam ze sa tez inni ktorzy cierpia jakja. Przynajmniej wiem ze nie jestem w tym sama. Pozdrawiam was wszystkich , trzymajcie sie.

[t.w.i.l.i.g.h.t]

Witaj :)

Nie jesteś sama, a poza tym - gratuluję wielkich, pierwszych kroków. Jestem pewien, że jeżeli jeszcze to nie nastąpiło, szybko uwierzysz, iż to choroba jak każda inna (tylko bardziej ''przestrasza".

 

W Twoim poście zauważam pewne rozdarcie, (a może się mylę?) z jednej strony piszesz ''zaczęłam leczenie, jest lepiej" a z drugiej martwisz się, bo ostatnio jest gorzej... Jeżeli dobrze zrozumiałem co chciałaś przekazać, to znam to - z jednej strony jest lepiej niż przed leczeniem, z drugiej - reakcje są bardzo silne... Warto wtedy zatrzymać się myślami i porównać swój stan obecny z tym sprzed kilku miesięcy, sprzed roku - nie ma siły, zawsze wyjdzie, że jest lepiej, chociażby teraz było nam źle.

 

Nie będę cię oszukiwał - niemal na pewno nie raz jeszcze będzie źle, może nawet gorzej niż teraz. ale to bez znaczenia - już wiesz, sama, dzięki sobie, że to tylko choroba i że dasz radę - teraz, jeśli zechcesz nauczysz się rozpoznawać, kiedy objawy depresji maskują coś, czego nie pozwalasz sobie czuć. I nie będzie już tak straszne, tak przygnębiać :)

[Gość]

Hej kleo, miło Cię poznać. Skąd u Ciebie depresja? Czy znasz przyczyny?