Straty płynące ze stanu depresji

[angola]

-nie śmieję się i nie cieszę

-źle wyglądam

-nie jestem szczęśliwa

-tyję

-wykruszają się znajomi

-nie uczę się, bo ciekawość jest w zaniku

-przez leki jestem w ciągłym stanie śpiączki

-źle się czuję

[moczymordka]

-uciekające życie

[angola]

wykruszają się znajomi

Dostałaś to od losu w prezencie [gratis], ale co z tym zrobisz, to zależy wyłącznie od Ciebie. Wiem jedno: można z tego wycisnąć naprawdę wiele...

MOŻNA, jeśli się CHCE!!!

Można?, ale oprócz uciekających znajomych, to co?

[dominika75]

Ja też tyje, olewam prace i mam poczucie przepierzania życia. Smutne!

[Gość]

Można?, ale oprócz uciekających znajomych, to co?

Co można wycisnąć ze smutku i samotności? Wiedzę o samym sobie, a to niezwykle cenne. Można wszystko przemyśleć, a choć myśli są gorzkie, to mimo wszystko można dzięki nimi dokądś dojść. Wiedzę o innych- czasami warto postawić się w sytuacji tych znajomych, być może sami ich odstraszamy. Można pogłębić swoją empatię i zdolność współczucia. Można zrobić wiele rzeczy.

 

Ja też tyje, olewam prace i mam poczucie przepierzania życia. Smutne!

Ja też tak mam. Ale to minie. Ja w to wierzę. Jak tylko będę w lepszym stanie zamierzam dokopać depresji, zgnębić ją i wziąźć się energicznie do działania.

A po znajomych zauważyłam, że jak próbuję z nimi pogadać o swoich problemach to prezentują dwie postawy: pierwsi zasypują mnie tekstami w stylu: "Bądź twarda!", "Nie dawaj się!" i sami zaczynają narzekać lub mówić o tym jak walczą z problemami. Drudzy natomiast milkną, zmieniają temat lub się dyskretnie żegnają. Wkurzają mnie obie postawy. Chciałabym im się wygadać, ale nie ma jak... Sami zniechęcają mnie do siebie... Trudno być zwierzem towarzyskim, jak jest źle.

[angola]

Nie wiem co napisać...

Twoje słowa głęboko zapadły w moje serce.

To tak jakby ktoś ubrał w słowa to, co jakoś, gdzieś czułam, ale nie znałam formy.

Będę miała o czym myśleć...Do tego też i na szczęście nie trzeba wychodzić z domu.