Cześć

[Monika23]

Witam wszystkich, jestem Monika, mam 23 lata. Jestem tutaj nowa i szukam pomocy, sama nie potrafię sobie poradzić. Opowiem Wam o sobie i swoich problemach. Mój chłopak jest w więzieniu, wczoraj miał wokandę, to znaczy, że mogli go zwolnić z reszty odbywania kary, jednak tak się nie stało, musi siedzieć do końca czyli jeszcze 8 miesięcy, gdy mi o tym powiedział to od tej pory jestem załamana psychicznie, chociaż wiedziałam jaki ma wyrok, to wczoraj coś we mnie pękło, uświadomiłam sobie, że te 8 miesięcy to dla mnie bardzo dużo, gdyż każdy dzień ciągnie się w nieskończoność i ja tak żyję jakby w zawieszeniu. Niby funkcjonuję normalnie, ale jak sobie pomyślę jaka byłam kiedyś, a jaka jestem teraz to widzę ogromną różnicę. Nic mnie nie cieszy, bez powodu zaczynam płakać (dzisiaj mam pół twarzy opuchniętej ;/), a jak sobie jeszcze pomyślę, że mam czekać tyle to już wszystkiego mi się odechciewa

[Kalebx3 Gorliwy]

to jego pierwszy wyrok ?

8 miesięcy to dla Ciebie tez pewna szansa .

Jaka byłas , jaka jesteś ?

[Monika23]

Tak to Jego pierwszy wyrok. Jaka to dla mnie szansa, na co? Byłam radosna, miałam fajne życie, a teraz gości w nim tylko smutek.. Jeszcze gdy miał przepustki, a teraz nie ma

[Kalebx3 Gorliwy]

Szansa , aby zobaczyć i uświadomic sobie jak wielką wartością była dla Ciebie jego bliskość . Takie czasowe rozstania czasem potrafią bardzo scalić Związek . 8 miesięcy to nie 10 lat , dasz radę .

[Monika23]

No tak, już to widzę, wiesz to już lata minęły jak on siedzi, smutno mi jak myślę, że znów święta bez Niego i to, że jestem z Nim,a tak jakbym była sama.

 

-- 26 wrz 2014, 11:34 --

 

* 2 lata minęły