Czego boimy się najbardziej?

[Gość]

Mam wiele fobii, ale jedna z nich wydaje mi się szczególna, ponieważ utrudnia życie nie tylko mi. Jest to strach przed rozmawianiem przez telefon. Gdy tylko usłyszę, że ktoś dzwoni to od razu staję się agresywny i najchętniej wyrzuciłbym telefon przez okno. Nigdy nie odbieram.

A Wy jakie macie fobie? :)

[raven]

Ja mam chyba dość dziwny lęk, który urudnia mi życie najbardziej. Nie lubie jeść w miejscach publicznych i przy moich znajomych. Gdy pada propozycja aby iść np. na pizze albo coś innego odrazu robi mi się niedobrze, poce sie i wali mi serce. Boje sie przez to wyjechać gdzieś na kilka dni, bo przecież jeść coś bedzie trzeba... W domu zwykle jem obiady jakieś 30 min a nawet dłużej (czasem 1 h ?). Niektórzy nie mogą się nadziwić że można tak długo grzebać w żarciu:P a niektórych to wkurza:/

Zaczeło sie to chyba gdy umówiłem się poraz pierwszy z dziewczyną, poszliśmy wtedy coś zjeść a ja nie mogłem prawie nic przełknąć. Strasznie się denerwowałem przed tym spotkaniem, chociaż już wcześniej w nerwowych sytuacjach nie mogłem jeść...

[fendi]

ja natomiast boję się rozmowy z więcej jak 2 nieznanymi osobami, czyli wszelkie spotkania towarzyskie, gdzie nie znam ludzi-są dla mnie po prostu wykańczające,zapominam po prostu języka w gębie ze strachu i w wiekszości milczę, pózniej czyję się tak wypompowana ,że 2 dni potrzebuję na pozbieranie się po takim spotkaniu...

[scrat]

Ja mam chyba dość dziwny lęk, który urudnia mi życie najbardziej. Nie lubie jeść w miejscach publicznych i przy moich znajomych.

 

Znałem kiedyś kogoś takiego, to miało związek z nieakceptowaniem swojej wagi. U Ciebie też tak jest?

[raven]

No przyznaje że chciałbym ważyć troche więcej. Teraz waże 67 kg a przydało by się tak z 75 kg przy wzroście 182. Zawsze byłem chudy i źle sie z tym czułem, w liceum ważyłem jakieś 56-58kg. Wszyscy byli odemnie silniejsi, więc nikt sie ze mną nie liczył (mogli mi dokuczać a ja nic nie mogłem zrobić). Dąże do tych kilku kilogramów więcej bo wydaje mi się że czuł bym sie wtedy bardziej pewny siebie, więc być może przyczyną jest nieakceptacja wagi.

[Gość]

Ja też mam jedną, która znacznie utrudnia mi życie, a są to .. pająki. Jak widzę chociażby najmniejszy okaz, robi mi się słabo, mdli mnie i wycofuję się powolnie, jakbym miała do czynienia conajmniej ze wściekłym trygrysem Niestety, pająki są raczej często spotykane, a ja nie mogę zapanować nad tym lękiem. Najgorzej jest, jak pająk mnie dotknie, albo wejdzie na mnie. Wtedy zdarza mi się nawet zemdleć

Jak dzwoni telefon, a ktoś mnie zmusza żebym odebrał, to tak bardzo się boję, że aż staję się agresywny. A ja przecież normalnie jestem bardzo spokojnym człowiekiem. Chyba niczego bardziej się nie boję niż telefonu...

A lęk przed pająkami to chyba się nazywa arachnofobia, prawda? :)

[taka_ania]

-śmierci

-ze zachoruje na chorobę psychiczna i nie bede miała kontaktu z rzeczywistościa