kontrolowane zagrożenie

[alka123]

A ja mam takie pytanie jeśli jesteśmy w otoczeniu osoby która jest bardzo różna od nas.. Wzbudza w nas zagrożenie.. nie chodzi mi o takie realne.. ale takie poczucie dyskomfortu bardziej... jest impulsywna i powiedziałabym cwana, ma cechy rządzenia innymi.. Obwiałam się zawsze takich osób bo są w moim odczucie nieprzewidywalne.. zdarzyła się taka sytuacja że wytknęła mi moją strachliwość.. a moim zdaniem wyczuwa moją podatność na bycie uległą..ale z racji warunków czyli np pracy musimy z nia przebywać w moim przypadku nie jest to praca w totalnej styczności z tą osobą... a jednak chciałabym poznać wasze zdanie czy sugestie jak sobie radzicie w takich sytuacjach czy jak byście sie zachowali..Jestem na drodze walki z lękiem.. i nie traktuje już takiej sytuacji jak zagrożenia które mnie z nóg zwala a raczej jako wyzwanie.. mogę zwyczajnie trenować moja asertywność bo na relacji która nie sprawia mi żadnych problemów się nie nauczę niczego.. nie pójde dalej w swoim rozwoju.. jednak oczywiście to nie jest łatwo.. Czy jesteście za tym aby zwracać uwagę... kiedy coś wytknie, kiedy przesadzi.. czy tez zostawić to z racji tego że nie współpracujemy ściśle ze sobą.. a jednak kontakt na pewno będzie nieunikniony..

[mjp]

Hej,

 

Sądzę, że to dość ciekawy problem. Przede wszystkim trzeba pamiętać, że posiadanie skłonności do bycia bardziej uległą osobą czy też do dominowania nie przekłada się na bycie lepszym lub gorszym w ogólności.

 

Najważniejsze to chyba bycie sobą, tj. zachowywanie się w taki sposób, żeby dobrze się z tym czuć. Jeżeli nie czujesz się dobrze w atmosferze napięcia i konfliktu to chyba nie warto takiej atmosfery na siłę budować. Tzn. jeśli coś Ci nie pasuje, to może najlepiej o tym powiedzieć ale w spokojny sposób. Np. "nie jestem bardzo zainteresowana tym co o mnie sądzisz" albo "nie życzę sobie, żebyś w ten sposób do mnie mówiła". Albo nawet jeszcze łagodniej - "jest mi przykro kiedy się w ten sposób zachowujesz. Czy mogłabyś tego nie robić?". Wydaje mi się, że taka rozbrajająca szczerość czasami może przynieść dużo dobrego w oczyszczaniu relacji. No chyba, że dana osoba rzeczywiście celowo chce sprawiać komuś przykrość, ale często jest chyba tak, że dzieje się to nieświadomie i niecelowo.

 

Jeżeli jest to osoba, z którą się rzadko widujesz to czasami może nawet nie ma sensu kruszyć kopii o pierdoły. No ale jeśli czujesz się na siłach to niczym złym na pewno nie jest głośne wyrażanie swojego zdania czy też braku akceptacji na określone zachowania dotyczące Ciebie.

[alka123]

Hej

Dziękuje że 'ktoś' pochylił się nad tematem.. :)Chodziło mi właśnie o takie spojrzenie z boku bez emocji. Bo mi szczerze mówiąc wzrastają:)

 

Omawiana osoba tak jak to myślałam rośnie w piórka i rozwija tylko swoje umiejętności przywódcze..Szczerze mówiąc bardzo mi to momentami przeszkadza.. Bywają chwile kiedy ona próbuje odpowiadać za mnie na zadane pytania, Boże jak mi zależy aby pójść w górę i wykorzystać ten czas który spędzę w tej firmie dla siebie.. w moim rozwoju..

 

 

Jestem osobą spokojną i myślę że dobrze się ze mną współpracuje ale też przez mój spokój i wycofanie wiem ze jestem dobrym podłożem do manipulacji i kierowania w niefajny sposób..Apropo reakcji bardzo bym chciała.. i myślę że dojrzewam że do tego aby zareagować.. i pewnie tak się stanie kiedy poczuję że już mi sie będzie ' przelewać' Chodzi mi tylko o technikę zwrócenie uwagi musi być wypracowane aby nie sprawiło że atmosfera diametralnie bardzo siądzie.. sama bym tego nie chciała..

A czy np odpowiadanie półsłówkami na pytania, do tej pory starałam sie być dość przyjazna i otwarta.. a gdyby tak po prostu nie wchodzić na tematy poza służbowe.. ucinać każdą próbę dialogu takiego bardziej poza służbowego.. ? To by trzymało tą osobę na dystans póki jeszcze jest na to czas kiedy ta relacja jest jeszcze w takiej fazie bardzo wstępnej badania sie raczej... ? Tylko tez nie chcę wyjśc na gbura, czy też osobę nie przyjazną.. z drugi8ej strony nie mam ochoty na jakieś wielkie koleżeństwo bo tego nie czuję absolutnie bo ta osoba przekracza moje granice.