Nawiązywanie znajomości

[anka304]

Jestem DDA, mam 19 lat.

Mój problem polega na tym, że nie umiem nawiązać normalnej znajomości. Zawsze jak nawiążę cienką nić porozumienia z kimś, w środku zaczynam panikować i robię wszystko, żeby ktoś mnie polubił. Nie umiem z nikim spontanicznie, naturalnie porozmawiać, przebywać sam na sam, co mnie dobija. Każdą moją znajomość z chłopakiem tak zepsułam. Za bardzo się spinam i skupiam na tym, żeby na siłę cokolwiek wymyślić. Kiedy spotykam się ze znajomymi, jestem najbardziej zdystansowana, a broń boże jak mam zostać z kimś sama. Umiem się tylko uśmiechać, w środku jestem spanikowana. Serce mi wali, jestem zestresowana. Nie mam ‘luźnych myśli’. Nie wiem co jest normalne, zastanawiam się czy ktoś nie uzna czegoś co powiem za żenujące, głupie, banalne. Muszę wszystko sto razy przemyśleć, a w końcu uznam, że to i tak jest głupie, więc nic nie mówię. Proszę o pomoc, jakieś porady, nie wiem co mam robić.

 

A.

[Monar]

anka304, też tak mam... dziś np. idę na sylwka tam, gdzie połowy ludzi znać nie będę i boję się tego, ale to przede wszystkim przez mój wygląd, niską samoocenę. ale problem jest ten sam - nie umiemy nawiązywać znajomości - tej takiej 'normalnej'.

nie wiem, co mogłoby Ci pomóc - to też jest sprawa niskiej samooceny, a jak ją podwyższyć... musisz uwierzyć w siebie, czyli chyba terapia dda.

[Janleex0]

Syndrom DDA/ Dorosłych Dzieci Alkoholika to szereg cech, które mają rzekomo wyróżniać osoby, których rodzice byli alkoholikami. Do tych cech należą m.in.

[Znachor]

anka304, mi pomogło uznanie, ze jestem nikim, że ludzie generalnie maja mnie w d..ie, ale są też tacy, na których mi zależy (z wzajemnością)...przestałem się starać dogodzić wszystkim. Ważne jest by wybaczyć sobie i innym. Dlatego jak w grupie czujesz się w miarę, proponuję grupę terapeutyczną...z czasem przeniesie sie też na kontakty indywidualne to, co wypracujesz na grupie...