Dlaczego nie potrafię być szczęśliwa?

[mark123]

Wyłączając momenty, w których słucham muzyki, to nie potrafię być szczęśliwy chyba dlatego, bo moje życie jest nieudane.

[mkasia0]

ja jestem nowa, jestem dzieckiem alkoholika i wiem że potrzebuje pomocy. wiem że sama sobie nie poradzę. ja nie umiem być szczęśliwa , zawsze jest punkt zaczepienia- coś co powoduje ze szczęście nie może trwać choć chwilkę bo np. okruchy są na podłodze, serwetka leży krzywo albo synek nie tak stoi tam gdzie powinien!!! jestem sama ze sobą bardzo nieszczęśliwa a zawsze obwiniam innych. jeśli wszystko idzie po mojej myśli to zawsze coś popsuje... wpadę na jakiś głupi pomysł i cały czar pryska. Mam złą energię i zawsze psuje to co dobre

[mkasia0]

ja jestem nowa, jestem dzieckiem alkoholika i wiem że potrzebuje pomocy. wiem że sama sobie nie poradzę. ja nie umiem być szczęśliwa , zawsze jest punkt zaczepienia- coś co powoduje ze szczęście nie może trwać choć chwilkę bo np. okruchy są na podłodze, serwetka leży krzywo albo synek nie tak stoi tam gdzie powinien!!! jestem sama ze sobą bardzo nieszczęśliwa a zawsze obwiniam innych. jeśli wszystko idzie po mojej myśli to zawsze coś popsuje... wpadę na jakiś głupi pomysł i cały czar pryska. Mam złą energię i zawsze psuje to co dobre

[Keraj]

mkasia :) Masz energię w sobie, jak każdy. Ale czy ona jest zła, dobra? Nie, ona po prostu jest. I ja mam, i to ode mnie zależy co z nią zrobię. Często przyrównuję taką energię do złości, bo bo ona wzbudza silne emocje. Kiedyś tłamsiłem ją w sobie,ale nauczyłem się ją w końcu wyrzucać poza siebie, czyli wykorzystywać.

Obwinianie innych za swoje niepowodzenia, jak ja to znam. Aby z tym skończyć, warto zacząć przemeblowanie w środku. Ja to robię. Chodzę na terapię i to pomaga. A Ty myślałaś o terapii?

[Keraj]

mkasia :) Masz energię w sobie, jak każdy. Ale czy ona jest zła, dobra? Nie, ona po prostu jest. I ja mam, i to ode mnie zależy co z nią zrobię. Często przyrównuję taką energię do złości, bo bo ona wzbudza silne emocje. Kiedyś tłamsiłem ją w sobie,ale nauczyłem się ją w końcu wyrzucać poza siebie, czyli wykorzystywać.

Obwinianie innych za swoje niepowodzenia, jak ja to znam. Aby z tym skończyć, warto zacząć przemeblowanie w środku. Ja to robię. Chodzę na terapię i to pomaga. A Ty myślałaś o terapii?

[mkasia0]

tak myślałam ale w moim mały mieście nie ma DDA

[mkasia0]

tak myślałam ale w moim mały mieście nie ma DDA

[Keraj]

hej, kasia, napisałem do Ciebie na priv :)

[Keraj]

hej, kasia, napisałem do Ciebie na priv :)

[magda900]

Witam serdecznie! Jestem studentką 3 roku pedagogiki i jestem w trakcie pisania pracy licencjackiej na temat "Relacje interpersonalne Dorosłych Dzieci Alkoholików" Byłabym bardzo wdzięczna, jeśli ktoś z Państwa poświeci chwile czasu na wypełnienie tej ankiety, bardzo mi to pomoże w skończeniu mojej pracy. Oczywiście badanie jest w pełni anonimowe i posłuży mi jedynie do opracowań badawczych. Dziękuje.

 

Link do ankiety: http://moje-ankiety.pl/respond-39288.html

 

Bardzo proszę o pomoc i dziękuje!

[magda900]

Witam serdecznie! Jestem studentką 3 roku pedagogiki i jestem w trakcie pisania pracy licencjackiej na temat "Relacje interpersonalne Dorosłych Dzieci Alkoholików" Byłabym bardzo wdzięczna, jeśli ktoś z Państwa poświeci chwile czasu na wypełnienie tej ankiety, bardzo mi to pomoże w skończeniu mojej pracy. Oczywiście badanie jest w pełni anonimowe i posłuży mi jedynie do opracowań badawczych. Dziękuje.

 

Link do ankiety: http://moje-ankiety.pl/respond-39288.html

 

Bardzo proszę o pomoc i dziękuje!

[carmen1988]

Moja psycholog mi powiedziała ostatnio, że ja się bezpieczniej czuję, gdy jestem nieszczęśliwa, bo trenuję to od lat, natomiast zdeptuję wszystkie oznaki szczęścia, bo to coś nowego, nieznanego, innego.

[carmen1988]

Moja psycholog mi powiedziała ostatnio, że ja się bezpieczniej czuję, gdy jestem nieszczęśliwa, bo trenuję to od lat, natomiast zdeptuję wszystkie oznaki szczęścia, bo to coś nowego, nieznanego, innego.

[mojanati]

A ja jestem nieszczęśliwa, bo jestem samotna. Nienawidzę się za to. Nie chcę uzależniać swojego szczęścia od drugiej osoby, ale tak to czuję.

Kurna nie umiem sobie tego przetłumaczyć.

[mojanati]

A ja jestem nieszczęśliwa, bo jestem samotna. Nienawidzę się za to. Nie chcę uzależniać swojego szczęścia od drugiej osoby, ale tak to czuję.

Kurna nie umiem sobie tego przetłumaczyć.

[Lunaria]

Ja mam ogromną blokadę przed odczuwaniem szczęścia a nawet zadowolenia co powoduje że mimo terapii wciąż wracam do punktu wyjścia. Jak tylko coś uda mi się u naprostować, zrobić krok do przodu, relacje z ludźmi układają się lepiej, to od razu zaczynam sobie wyszukiwać powody dla których nie powinnam się cieszyć. Przypominam sobie to co było kiedyś złe, lub teraz też jeszcze nie jest do końca załatwione. Gdy uda mi się zwalczyć rozpamiętywanie to pojawia się nieuzasadniony, paraliżujący lęk za za moment na pewno stanie się coś złego, co dokumentnie pogrzebie moje szanse na bycie szczęśliwą. Oczywiście z tymi lękami też staram się walczyć, tłumaczyć sobie że to tylko taka blokada psychiczna i wówczas pojawiają się objawy somatyczne typu duszności, senność, bóle...

 

Przerabiałam już oczywiście możliwe przyczyny tego niedawania sobie prawa do szczęścia, ale świadomość owych mechanizmów zupełnie mi nie pomaga. Albo nie doszłam jeszcze do sedna albo może przyczyny trzeba szukać gdzie indziej. W każdym razie obecnie jestem wykończona, bo za każdym razem gdy zrobię kilka kroków do przodu to pod wpływem objawów z hukiem wracam do starych przyzwyczajeń i koło się zamyka.

[Lunaria]

Ja mam ogromną blokadę przed odczuwaniem szczęścia a nawet zadowolenia co powoduje że mimo terapii wciąż wracam do punktu wyjścia. Jak tylko coś uda mi się u naprostować, zrobić krok do przodu, relacje z ludźmi układają się lepiej, to od razu zaczynam sobie wyszukiwać powody dla których nie powinnam się cieszyć. Przypominam sobie to co było kiedyś złe, lub teraz też jeszcze nie jest do końca załatwione. Gdy uda mi się zwalczyć rozpamiętywanie to pojawia się nieuzasadniony, paraliżujący lęk za za moment na pewno stanie się coś złego, co dokumentnie pogrzebie moje szanse na bycie szczęśliwą. Oczywiście z tymi lękami też staram się walczyć, tłumaczyć sobie że to tylko taka blokada psychiczna i wówczas pojawiają się objawy somatyczne typu duszności, senność, bóle...

 

Przerabiałam już oczywiście możliwe przyczyny tego niedawania sobie prawa do szczęścia, ale świadomość owych mechanizmów zupełnie mi nie pomaga. Albo nie doszłam jeszcze do sedna albo może przyczyny trzeba szukać gdzie indziej. W każdym razie obecnie jestem wykończona, bo za każdym razem gdy zrobię kilka kroków do przodu to pod wpływem objawów z hukiem wracam do starych przyzwyczajeń i koło się zamyka.

[Gość]

mojanati, tez tak mam. Choć jak pomyślę, to przy facecie też się czułam samotna np jak spał itd.

[Gość]

mojanati, tez tak mam. Choć jak pomyślę, to przy facecie też się czułam samotna np jak spał itd.