I mnie dopadła ;/

[rikarika]

Straszny dzień... Wstrętna pogoda, za słabe tabletki, natłok myśli i znowu ten strach... Wciąż mam za niskie ciśnienie (80/60), kolejne choroby przychodzą do głowy. Boję się wyjść na dwór, boję się spać (bo może się nie obudzę). Tak się zastanawiam, czy można samemu sobie zwiększyć dawkę leków? Okropny dzień

[Gość]

Samemu lepiej nie kombinować z lekami...

[Lajla]

rikarika, bierzesz antydepresanty? One działają nie tylko na depresję, ale także zmniejszają lęk, albo mogą go całkowicie zniwelować. Jak nie, to MARSZ do psychiatry. I TO JUŻ!!!

 

[rikarika]

No kurka, psychiatra mi właśnie żadnych antydepresantów nie przepisał za tydzień wizyta, to się upomnę

Lajla, bardzo pozytywną osobą jesteś

[Lajla]

rikarika, to się upomnij o swoje. Ja je biorę od miesiąca i już widzę znaczną poprawę. Tylko potrzebna jest cierpliwość, bo nie wszystkie rodzaje antydepresantów mogą na Ciebie działać. A zastanawiałaś się nad zmianą psychiatry?

[marcja]

Jacy lekarze przepisuja wam antydepresanty? Ja bralam juz kiedys lexapro i pomagalo mi.Czy moge o przepisanie ponownie tego leku poprosic interniste,czy musze isc do psychiatry?Diagnoze wszak znam,znam tez nazwe leku,ktory mi pomaga.Po co mi dlugie czekanie na wizyte u psych.panstwowo,lub placenie za wizyte prywatna...

[Lajla]

marcja, internista też może przepisać Ci antydepresanty, ale oni zazwyczaj czepiają się o zaświadczenie, że leczysz się psychiatrycznie, a takie możesz dostać tylko u psychiatry.

[rikarika]

Witajcie,

Nie sądziłam, że jeszcze kiedyś tu zajrzę...

Od połowy października do mniej więcej początku marca było ok. Nawet rzuciłam leki.

Teraz jest okropnie- moje zaburzenie "ewoluowało" do prawdopodobnie dd. Tak przynajmniej mi się wydaje.

Cały czas czuję się jak pijana, patrzę w lustro i z przerażeniem stwierdzam, że nie wiem, kto to. Ciągle analizuję swoje myśli- zastanawiam się, czy rzeczywiście tak powiedziałam, czy ja naprawdę jestem "tu i teraz", czy może leżę w śpiączce i przeżywam jakiś dziwny sen. Patrzę na przedmioty, ludzi i wszystko jest obce.

Kiedy skupiam się na czymś, ten stan się pogłębia. Od jakiegoś czasu prawie w ogóle mnie nie opuszcza. Dodatkowo zaczynam mieć jakieś dziwne "rewolucje" z sercem- kołatania, "przeskoki" (nie wiem, jak inaczej to nazwać), a wyniki w normie.

28 czerwca zaczynam terapię. Liczę na to, że obejdę się bez jakichkolwiek leków.

Dzięki forum czuję się lepiej, więc wracam niczym "córka marnotrawna"