Niedokańczanie

[Kaczka_Dziwaczka]

Niedokańczanie- nie wiem jak to inaczej nazwać.

Otóż mam taki problem i nie wiem nawet czy nazwać go natręctwem.

 

Nigdy nie dokończyłam żadnej książki- kończę stronę, kilka stron, lub rozdział przed końcem (smutno mi żegnać się z historią, bohaterami, książką). To samo z 50% filmów.

Generalnie myślałam, że "taka moja uroda", dopóki nie przypomniało mi się: moje dzieciństwo:

zawsze musiała zostać jakaś niepokolorowana kolorowanka, w wyklejankach zostawiałam ostatnią niewykorzystaną naklejkę (wiedziałam, że to będzie oznaczać koniec mojej przygody z nią), a słodycze zamiast jeść, chowałam do szafki i często wyciągałam je by na nie popatrzeć .

A wracając do czasów współczesnych (oprócz tych książek i filmów) :w pudełkach czekoladek zawsze zostawiam chociaż ostatnią czekoladkę, zostawiam nienapoczęte krzyżówki w zeszytach krzyżówek (jedną lub kilka), oraz wiele innych zachowań tego typu.

 

Chciałam się dowiedzieć, czy takie zachowanie jest jakoś sklasyfikowane? Ktoś tak jeszcze ma? A może to jest objawem czegoś głębszego?- dodam, że jestem DDA, mam liczne natręctwa (m.in. arytmomanię i potrzebę sprawiedliwego dotykania wszystkiego dookoła), problemy uczuciowe, krótkie okresy depresyjne i jestem niezwykle wybuchowa (wtedy totalnie wypadam sobie samej spod kontroli).

 

Mam nadzieję, że nikt nie wyśmieje takiej dziwaczki jak mnie.

[chojrakowa]

Nigdy nie dokończyłam żadnej książki- kończę stronę, kilka stron, lub rozdział przed końcem (smutno mi żegnać się z historią, bohaterami, książką). To samo z 50% filmów.

 

Nie oglądam filmów ani nie czytam książek, bo za bardzo mnie stresuje ich akcja, jakakolwiek by nie była.

I też DDA.

A z resztą niedokańczania nigdy się nie spotkałam, ale wygląda trochę jakbyś nie chciała czegoś stracić, przegapić, ktoś jeszcze tak ma?

[Gość]

To o czym piszesz "Niedokańczanie" przypomina mi trochę prokastynację : http://pl.wikipedia.org/wiki/Prokrastynacja

z tym że u ciebie to dotyczy odraczania,wydłużania przyjemności i radości z wygrywania.

Co do twojej przypadłości to chyba wielu facetów marzy o seksie z tobą

 

Jesteś niewątpliwie b.ciekawą osobą i pewnie niedługo znajdziesz źródła swoich problemów.

 

dodam, że jestem DDA, mam liczne natręctwa (m.in. arytmomanię i potrzebę sprawiedliwego dotykania wszystkiego dookoła), problemy uczuciowe, krótkie okresy depresyjne i jestem niezwykle wybuchowa

Mam nadzieję że sama sobie nie przypisałaś tych wszystkich dolegliwości.Czy byłaś u psychiatry ,psychologa ?

[Gość]

Kaczka_Dziwaczka odbierz proszę prywatną wiadomość :

Pod napisem FORUM PSYCHOLOGICZNE ,masz po lewej stronie mały napis :" nowych wiadomości ". Klikasz na ten napis a potem na temat wiadomości po środku ekranu (oczywiście musisz się wcześniej zalogować ).

[Kaczka_Dziwaczka]

Niezłe! W życiu bym na to nie wpadła. Czytając charakterystykę śmiałam się jak głupia, mimo iż wiem, że zapewne 99% społeczeństwa mogłoby się z tym utożsamiać Mimo wszystko, może coś w tym jest?

 

U psychiatry, psychologa nie byłam. Pozwalam sobie być obiektem testów dla moich znajomych studentów psychologii (jest ich troje, nie znają się nawzajem więc konsultowanie "diagnoz" nie wchodzi w grę)

 

A co do

Co do twojej przypadłości to chyba wielu facetów marzy o seksie z tobą

Marzyć, pewnie marzą , choć ponoć jestem irytująca ze swoją "przypadłością"

Swoją drogą, wspominając o aspekcie społecznym "niedokańczania", zapomniałam dodać, że także:

Nie lubię się żegnać, właściwie nigdy tego nie robię, często bez powodu nie odbieram telefonów i nie odpisuję na smsy, maile, a gdy mam podejmować ważne decyzje, wolę żeby sprawa potoczyła się swoim torem bez mojej interwencji.

 

I też parę smaczków, o których sobie przypomniałam:

Kupuję ciuchy i buty których nie noszę, kosmetyki, których nie używam, bo boję się, że się zużyją (z tego powodu często kupuję po dwie sztuki, jedna do noszenia, używania, druga do "bycia" ).

[Gość]

Kamień spadł mi z serca.

 

Pozwalam sobie być obiektem testów dla moich znajomych studentów psychologii (jest ich troje, nie znają się nawzajem więc konsultowanie "diagnoz" nie wchodzi w grę)

Nie pozwalaj żeby pseudoznajomki miały ubaw twoim kosztem -jak chcą cię rozśmieszyć to niech opowiedzą inteligentny kawał ,a jak nie to niech spier....

Poza tym to nie są (i może nigdy nie będą) specjaliści z doświadczeniem więc nie powinnaś przywiązywać wagi do ich opinii.

 

To co opisujesz musi przeszkadzać ci w życiu, chyba szczególnie chodzi o odbieranie telefonów i podejmowanie decyzji.

 

Czy możesz napisać jakie masz obawy związane z wizytą u psychologa.