Rozmowa z psychiatrą.

[Przemek_Leniak]

W dniu 30.09.2025 o 18:14, Kasia 1 napisał(a):

Wszystko fajnie.

Ale temat był - jak rozmawiać z lekarzem psychiatrą?

No ja robię tak siadami i mówię: doktorze mam takie to a takie natrętne myśli dla przykładu i opisuje coś dokładnie

Hmm i teraz tak 
nie oczekuję że psychiatra wejdzie w mój świat wewnętrznych przeżyć poprzez wyrobioną w sobie empatię
jego współodczuwanie moich objawów nic by bowiem nie dało 

Oczekuję raczej że z tego co i jak mówię wyciągnie on wnioski na jakie pozwala mu jego wiedza i doświadczenie.

Lekarz jest jak najbardziej wykwalifikowany ale polega to na tym że ocenia nas z zewnątrz
jak najbardziej również po mimice, zachowaniu, strukturze wypowiedzi, logiczności, zborności etc. etc.
 

W dniu 30.09.2025 o 18:14, Kasia 1 napisał(a):

Wszystko fajnie.

Ale temat był - jak rozmawiać z lekarzem psychiatrą?

właściwie nawet nie mówiąc nic dajemy mu materiał do analizy
choć oczywiście im więcej ma materiału tym lepiej nas zdiagnozuje - dlatego by dać mu ten materiał należy mówić o wszystkim co uznamy za ważne i mniej ważne ale również nas niepokojące

Nie ma przy tym powodów do obaw że nas uzna za świra - to już jest jasne od samego początku
choć lekarz nie widzi w nas wcale świra tylko jednak pacjenta

można się do tego przyzwyczaić że mówi się o takich dziwnych rzeczach do obcego człowieka
trudno jest zacząć owszem ale trzeba się przełamać
intencją dobra jest zrobić to po to by otrzymać jak najlepszą pomoc
 

[Miła]

No właśnie jak się z nimi rozmawia?

Zależy jacy oni są jeden cię wysłucha a drugi narzuci ci od razu chorobę.

[Przemek_Leniak]

8 godzin temu, Miła napisał(a):

No właśnie jak się z nimi rozmawia?

Zależy jacy oni są jeden cię wysłucha a drugi narzuci ci od razu chorobę.

No i tu pojawia się problem naszych oczekiwań względem psychiatry

Oczywiście zawsze się łatwiej gada z kimś empatycznym - to zwyczajnie jest miłe
Tyle że w rozmowach z lekarzem o coś innego jednak chodzi niż to żeby było miło w trakcie rozmowy.

Jak mamy świadomość że celem lekarza a i naszej wizyty u niego nie jest to żeby było miło ale to by zdiagnozować nasz stan i zaplanować leczenie choroby jeśli zostanie rozpoznana - to jest dużo łatwiej.

Wiadomo że gadamy z lekarzami w bardzo różnych naszych stanach czasem czujemy się lepiej czasem gorzej
stąd oczywiście lekarz nie powinien nas odrzucać od siebie obcesowością
Jednak nie miejmy mu za złe rozpoznania choroby - bo takie jest jego zadanie

[bei]

Byłam dzisiaj. Opowiedziałam jak sie czuje, czy leki działają. Powiedziałam że zmieniłam prace i zapytałam czy mogę przyjść w nowym roku, bo nie chce się zwalniać z pracy. Zgodził się. Przepisał mi leki na 4 miesiace. 

[Verinia]

Nie dam rady z tą infekcją iść do lekarza. Może przepisze mi receptę, a jak nie, to się wybiorę za dwa tygodnie. Leki jeszcze mam. Mam tylko problem ze spaniem. 

Lekarzowi mówię wszystko, co jest istotne. Nie ubarwiam, nie kłamię. 

[Miła]

W dniu 10.10.2025 o 12:26, Przemek_Leniak napisał(a):

No i tu pojawia się problem naszych oczekiwań względem psychiatry

Oczywiście zawsze się łatwiej gada z kimś empatycznym - to zwyczajnie jest miłe
Tyle że w rozmowach z lekarzem o coś innego jednak chodzi niż to żeby było miło w trakcie rozmowy.

Jak mamy świadomość że celem lekarza a i naszej wizyty u niego nie jest to żeby było miło ale to by zdiagnozować nasz stan i zaplanować leczenie choroby jeśli zostanie rozpoznana - to jest dużo łatwiej.

Wiadomo że gadamy z lekarzami w bardzo różnych naszych stanach czasem czujemy się lepiej czasem gorzej
stąd oczywiście lekarz nie powinien nas odrzucać od siebie obcesowością
Jednak nie miejmy mu za złe rozpoznania choroby - bo takie jest jego zadanie

Co ma znaczyć nie miejmy mu za złe?

Chociaż zniszczy komuś życie i całą resztę zdrowie i w ogóle!

[Przemek_Leniak]

4 godziny temu, Miła napisał(a):

Co ma znaczyć nie miejmy mu za złe?

Chociaż zniszczy komuś życie i całą resztę zdrowie i w ogóle!

Znaczy hmm co niszczy nam życie i zdrowie psychiatra?
Moim zdaniem jednak choroba.
A psychiatra jest posłańcem niosącym złe wieści.

Ale pozostaje problem błędnych diagnoz rzecz jasna...
Eksperyment Rosenhana wykazał że https://pl.wikipedia.org/wiki/Eksperyment_Rosenhana
jest możliwe i to bardzo możliwe postawienie diagnozy choroby psychicznej osobie zdrowej i na odwrót zdiagnozowanie zdrowia u chorego
To spory problem.
Dowód na słabość psychiatrii - acz 1972 to wciąż dominacja w USA psychoanalizy jako metody leczenia
więc najbardziej obciąża to właśnie freudyzm

[Przemek_Leniak]

Coś mi sie przypomniało z mojej praktyki jako technika wety.
W temacie błędów medycznych.
Kiedyś zaobserwowałem że pies nie sika od doby - w rezultacie pies został zacewnikowany w trybie na szybko
okazało się że niepotrzebnie całkiem
Czyli błąd mój - albo źle zaobserwowałem albo sikał tylko nie dostałem o tym informacji od kolegów albo nerki mu tak pracowały akurat.
Tak czy siak wykonano procedurę niepotrzebną i tylko ja byłem temu winien.

Czasem bywa jednak gorzej np. robi się niepotrzebną laparotomię - znam taki przypadek
a to już poważna operacja jest z dużym ryzykiem

Błędów nie da się jednak uniknąć  - mimo starań one zawsze występują.
 

[Miła]

Właśnie te błędy!

Niszczą ludziom wszystko!