Chyba wraca mi psychoza. Matrix i inne urojenia

[Verinia]

Że jestem kosmitką, stara duszą. Że świat to matrix a ja mam misje. Numerologia. Moja głowa płonie. Jestem na latudzie. Czuję się w tej chwili fatalnie. Zaraz dzwonię by się umówić na wizytę. I co dalej? Jakie leki mi da, skoro wszystko przerobione. 

 

Mam dość. Jestem wyczerpana swoimi urojeniami...

[mienta]

Jak masz wszystkie leki przerobione, to możesz dostać Klozapol, lek dla lekoopornych (lek ostatniej szansy). Trzymaj się. U mnie wysyp objawów negatywnych.

Edytowane 15 Listopada 2024 przez mienta

[Verinia]

Dzięki @mienta. Trzymam się. Wchodzę na max Latudy 148mg.

Trochę jaśniejsze myślenie. Dziwnie się czuję, ale pewnie lepiej.

Coś się zmienia, zobaczymy @mienta

Edytowane 17 Listopada 2024 przez Verinia

[Jurecki]

W dniu 15.11.2024 o 17:25, mienta napisał(a):

Klozapol

Pisze że działa uspakajająco. Czy można go brać, w depresji, nerwicy jako lek uspakajający?

[mienta]

18 minut temu, Jurecki napisał(a):

Pisze że działa uspakajająco. Czy można go brać, w depresji, nerwicy jako lek uspakajający?

ten lek bezpośrednio zagraża życiu, więc bierze się go tylko w ostateczności

[lorana]

 

 

Jurecki,brałam Klozapol w małej dawce na depresję lekooporną z lękami i musiałam mieć co tydzień pobierana wtedy krew. Po jakimś czasie, jak byłam w psychiatryku to wyniki wyszły żle i odstawiono go. Ciężko powiedzieć, czy cos on mi dawał, bo byłam wtedy w ciężkim stanie i miałam robione EW.

Edytowane 18 Listopada 2024 przez lorana

[eleniq]

W dniu 17.11.2024 o 14:45, Jurecki napisał(a):

Pisze że działa uspakajająco. Czy można go brać, w depresji, nerwicy jako lek uspakajający?

Nie wolno przepisywać leku ostatniej szansy teoretycznie przeznaczonego do leczenia wyłącznie zaburzeń psychotycznych na depresję, nerwicę czy jako lek uspokajający, czyli "pigułkę na stres". Są dużo bezpieczniejsze leki antypsychotyczne o profilu przeciwdepresyjnym - kwetiapina, arypiprazol, brekspiprazol, flupentyksol, amisulpryd.

[lorana]

Nie wolno przepisywać leku ostatniej szansy teoretycznie przeznaczonego do leczenia wyłącznie zaburzeń psychotycznych na depresję, nerwicę czy jako lek uspokajający, czyli "pigułkę na stres". Są dużo bezpieczniejsze leki antypsychotyczne o profilu przeciwdepresyjnym - kwetiapina, arypiprazol, brekspiprazol, flupentyksol, amisulpryd.

 

Ja go brałam jako lek ostatniej szansy w depresji w małej dawce, miał zadziałać na myśli "s". Sa dane w zagranicznej literaturze, że może w tym pomóc.

[Grouchy Smurf]

W dniu 22.11.2024 o 13:38, lorana napisał(a):

 

 

Ja go brałam jako lek ostatniej szansy w depresji w małej dawce, miał zadziałać na myśli "s". Sa dane w zagranicznej literaturze, że może w tym pomóc.

Ale ironia, lek zagrażający życiu jest akurat na myśli "s"  

[Verinia]

W dniu 26.11.2024 o 21:30, Grouchy Smurf napisał(a):

Ale ironia, lek zagrażający życiu jest akurat na myśli "s"  

 

Może zaczynasz chcieć żyć, gdy czujesz, że możesz umrzeć 

[mienta]

W dniu 26.11.2024 o 21:30, Grouchy Smurf napisał(a):

Ale ironia, lek zagrażający życiu jest akurat na myśli "s"  

to jest lek przeciwpsychotyczny, nie na myśli s.

[Hooded Spirit]

i lek ostatniej szansy na parkinsona

[Małgorzata999997]

W dniu 17.11.2024 o 09:57, Verinia napisał(a):

Dzięki @mienta. Trzymam się. Wchodzę na max Latudy 148mg.

Trochę jaśniejsze myślenie. Dziwnie się czuję, ale pewnie lepiej.

Coś się zmienia, zobaczymy @mienta

Jakiego typu urojenia miałaś że ktoś cię prześladuje na przykład?

[Verinia]

Godzinę temu, Małgorzata999997 napisał(a):

Jakiego typu urojenia miałaś że ktoś cię prześladuje na przykład?

Na przykład takie, że jakaś randomowa osoba mnie zna i dużo o mnie wie.

[Małgorzata999997]

12 godzin temu, Verinia napisał(a):

Na przykład takie, że jakaś randomowa osoba mnie zna i dużo o mnie wie.

Co to znaczy randkową osoba wg ciebie?

[Verinia]

3 godziny temu, Małgorzata999997 napisał(a):

Co to znaczy randkową osoba wg ciebie?

Randmową, nie randkową.

To znaczy taką przypadkową.

[Małgorzata999997]

1 godzinę temu, Verinia napisał(a):

Randmową, nie randkową.

To znaczy taką przypadkową.

Sorry słownik zmienił na randkową durne to jest jak masz słownik włączony. Aha czyli przypadkowa. Ale to urojenie było czy może faktycznie realnie bo mi też wmawiano że to mi się wszystko zdaje a w rzeczywistości tak było naprawdę i dobrze o tym wiem. You know nothing mówią a ja mówię że wiesz i to robisz mi czyli ta osoba.

[Verinia]

27 minut temu, Małgorzata999997 napisał(a):

Sorry słownik zmienił na randkową durne to jest jak masz słownik włączony. Aha czyli przypadkowa. Ale to urojenie było czy może faktycznie realnie bo mi też wmawiano że to mi się wszystko zdaje a w rzeczywistości tak było naprawdę i dobrze o tym wiem. You know nothing mówią a ja mówię że wiesz i to robisz mi czyli ta osoba.

Nie było tak w rzeczywistości, dlatego że ta osoba mnie tak naprawdę nie znała i nie mogła znać, bo była przypadkowa. Nic nie wskazywało również na to, aby cokolwiek o mnie wiedziała, bo nie padło z jej strony ani jedno słowo.

 

To było urojenie, które zdarzało się często dosyć właśnie wśród przypadkowych osób. 

 

Wydawało mi się, że mnie znają i ogólnie, że jestem w centrum zainteresowania wszystkich wokół. A byli to nieznajomi, którzy mieli swoje sprawy i nawet mnie nie zauważali.

 

Było to urojenie i zdaje sobie z tego sprawę. Jednak gdy to się dzieje, gdy paranoja trwa, to nie da mi się przemówić do rozumu, bo paranoja jest silniejsza niż rozum.

Edytowane 11 godzin temu przez Verinia

[Dryagan]

21 minut temu, Verinia napisał(a):

Wydawało mi się, że mnie znają i ogólnie, że jestem w centrum zainteresowania wszystkich wokół. A byli to nieznajomi, którzy mieli swoje sprawy i nawet mnie nie zauważali.

Było to urojenie i zdaje sobie z tego sprawę. Jednak gdy to się dzieje, gdy paranoja trwa, to nie da mi się przemówić do rozumu, bo paranoja jest silniejsza niż rozum.

Też tak miałem w psychozie w manii. Wydawało mi się, że wszystko kręci się wokół mnie, nawet że osoby z Forum są zamieszane w spisek, a w ogóle generalnie cały świat. Jak to się działo, nie było mowy, aby coś mnie przekonało, że jest inaczej. Tak to niestety wygląda. 

[You know nothing, Jon Snow]

Ktoś kto jest barwną, ciekawą osobowością, charakterystyczną w jakiś sposób, może takie wrażenie odnosić i to nie musi być mania, paranoja, urojenia tylko jakieś obniżone poczucie własnej wartości, przewrażliwienie. Ludzie z natury są plotkarzami, z natury coś oceniają czy to jest słuszna opinia, krytyka czy nie swoje myślą lub muszą pokazać. 

 

Gdy się wypowiada ktoś na forum czy w ogóle gdzieś w internecie, pokazuje przy tym swoje zdjęcia musi się liczyć się też ze sławą, zainteresowaniem. Wśród gwiazd, artystów są osoby chore, zaburzeń psychicznie i to ich nie wyklucza, wręcz przeciwnie zaciekawia swoimi interesującymi poglądami, przeżyciami, sposobem wypowiadania się itd. 

 

Może nie zwariowałaś ; ) 

 

 

 

Edytowane 10 godzin temu przez You know nothing, Jon Snow

[Verinia]

54 minuty temu, You know nothing, Jon Snow napisał(a):

Ktoś kto jest barwną, ciekawą osobowością, charakterystyczną w jakiś sposób, może takie wrażenie odnosić i to nie musi być mania, paranoja, urojenia tylko jakieś obniżone poczucie własnej wartości, przewrażliwienie. Ludzie z natury są plotkarzami, z natury coś oceniają czy to jest słuszna opinia, krytyka czy nie swoje myślą lub muszą pokazać. 

 

Gdy się wypowiada ktoś na forum czy w ogóle gdzieś w internecie, pokazuje przy tym swoje zdjęcia musi się liczyć się też ze sławą, zainteresowaniem. Wśród gwiazd, artystów są osoby chore, zaburzeń psychicznie i to ich nie wyklucza, wręcz przeciwnie zaciekawia swoimi interesującymi poglądami, przeżyciami, sposobem wypowiadania się itd. 

 

Może nie zwariowałaś ; ) 

 

 

 

To ciekawe co mówisz, bo w jakiś sposób odnoszę właśnie takie wrażenie, że z powodu tego, że się wyróżniam, to jestem siłą rzeczy w centrum zainteresowania.

 

Także no... Tu może być ziarno prawdy, że całkowicie nie oszalałam

[Małgorzata999997]

2 godziny temu, Verinia napisał(a):

To ciekawe co mówisz, bo w jakiś sposób odnoszę właśnie takie wrażenie, że z powodu tego, że się wyróżniam, to jestem siłą rzeczy w centrum zainteresowania.

 

Także no... Tu może być ziarno prawdy, że całkowicie nie oszalałam

Czym się wyróżniasz? Zdjęcie masz z internetu? Nikt tu się nie wyróżnia. 

[Dryagan]

@You know nothing, Jon Snow Wiesz, dla mnie to jednak dwie zupełnie różne rzeczy. Ludzie publiczni – aktorzy, artyści, influencerzy – rzeczywiście wystawiają się na ocenę, komentarze, zainteresowanie. Ich obecność w przestrzeni publicznej jest realna i pociąga za sobą rzeczywiste reakcje innych. Ale gdy ktoś anonimowy zaczyna mieć wrażenie, że wszyscy wokół go znają, obserwują, coś o nim wiedzą – i to bez żadnych racjonalnych podstaw – to już nie jest zwykła nadwrażliwość czy wynik braku pewności siebie. To są raczej urojenia odniesienia albo wielkościowe – typowe np. w psychozie albo w przebiegu epizodów maniakalnych. To nie znaczy oczywiście, że ktoś „zwariował”, tylko że umysł w tym momencie przestaje odróżniać to, co wewnętrzne, od tego, co naprawdę zewnętrzne. I wtedy bardzo trudno się przekonać, że coś się tylko wydaje – bo emocje są bardzo silne.

@Verinia właśnie to, że potrafisz o tym pisać z dystansem i świadomością, jest naprawdę ważne – bo to świadomość jest pierwszym krokiem do odzyskiwania kontroli i poczucia bezpieczeństwa. Nie idź jednak za bardzo tropem „może to nie było urojeniem, tylko reakcją na to, że się wyróżniam” – bo to by Cię znów wciągało w mechanizm myślenia odniesieniowego. Takie „ziarno prawdy” często bywa bardzo złudne – bo w momencie, gdy jesteśmy wrażliwi i lękowi, nasz umysł potrafi wszystko interpretować przez pryzmat siebie. A to może wzmacniać niepokój i nakręcać spiralę objawów. Nie musisz się nikomu „uzasadniać” ani „tłumaczyć” swojego istnienia – wystarczy, że jesteś. Wyróżnianie się nie musi oznaczać, że jesteś w centrum uwagi. Możesz być wyjątkowa i zarazem spokojna wewnętrznie – bez ciągłego czuwania, kto patrzy, kto słucha i co myśli. Trzymaj się tej świadomości, która pozwala Ci widzieć różnicę między rzeczywistością a tym, co podszeptuje lęk czy paranoja. To naprawdę robi różnicę.

[Verinia]

22 minuty temu, Dryagan napisał(a):

@You know nothing, Jon Snow Wiesz, dla mnie to jednak dwie zupełnie różne rzeczy. Ludzie publiczni – aktorzy, artyści, influencerzy – rzeczywiście wystawiają się na ocenę, komentarze, zainteresowanie. Ich obecność w przestrzeni publicznej jest realna i pociąga za sobą rzeczywiste reakcje innych. Ale gdy ktoś anonimowy zaczyna mieć wrażenie, że wszyscy wokół go znają, obserwują, coś o nim wiedzą – i to bez żadnych racjonalnych podstaw – to już nie jest zwykła nadwrażliwość czy wynik braku pewności siebie. To są raczej urojenia odniesienia albo wielkościowe – typowe np. w psychozie albo w przebiegu epizodów maniakalnych. To nie znaczy oczywiście, że ktoś „zwariował”, tylko że umysł w tym momencie przestaje odróżniać to, co wewnętrzne, od tego, co naprawdę zewnętrzne. I wtedy bardzo trudno się przekonać, że coś się tylko wydaje – bo emocje są bardzo silne.

@Verinia właśnie to, że potrafisz o tym pisać z dystansem i świadomością, jest naprawdę ważne – bo to świadomość jest pierwszym krokiem do odzyskiwania kontroli i poczucia bezpieczeństwa. Nie idź jednak za bardzo tropem „może to nie było urojeniem, tylko reakcją na to, że się wyróżniam” – bo to by Cię znów wciągało w mechanizm myślenia odniesieniowego. Takie „ziarno prawdy” często bywa bardzo złudne – bo w momencie, gdy jesteśmy wrażliwi i lękowi, nasz umysł potrafi wszystko interpretować przez pryzmat siebie. A to może wzmacniać niepokój i nakręcać spiralę objawów. Nie musisz się nikomu „uzasadniać” ani „tłumaczyć” swojego istnienia – wystarczy, że jesteś. Wyróżnianie się nie musi oznaczać, że jesteś w centrum uwagi. Możesz być wyjątkowa i zarazem spokojna wewnętrznie – bez ciągłego czuwania, kto patrzy, kto słucha i co myśli. Trzymaj się tej świadomości, która pozwala Ci widzieć różnicę między rzeczywistością a tym, co podszeptuje lęk czy paranoja. To naprawdę robi różnicę.

To bardzo ważne, co napisałeś. Łatwo mi w tym momencie być wrażliwą ba urojenia wielkościowe, czy odniesienia. Muszę być tu ostrożna i widzieć w tym przede wszystkim objaw choroby, a nie moich "cudownych mocy". Czasem łatwo mi się w tym pogubić, a potem ciężko wrócić do normalności.

[Dryagan]

@Verinia ja po prostu też to przerabiałem i to nie raz, dlatego doskonale znam te mechanizmy. Jeszcze jesteś na takim etapie, że możesz to ocenić, dlatego nie daj się wciągnąć w myśli urojeniowe.