Parasomnie w nerwicy lękowej

[eleniq]

Witajcie!

 

Wątek kieruję nie tylko do osób chorujących na nerwicę lękową, ale też zdrowych czy też wyleczonych z nerwicy lękowej. Chciałem się zapytać, czy cierpicie na jakieś parasomnie, czyli:

- koszmary senne

- paraliże przysenne

- lęki nocne

- somnambulizm (lunatykowanie)

 

I jak często wam się zdarzają, jak sobie z nimi radzicie, czy psychoterapia na nie pomaga, czy jakieś leki wam je łagodzą bądź co gorsza nasilają, oraz jakiej są natury, jak mniej więcej wyglądają...

 

Bo też jak pytam znajomych to okazuje się, że osobom nienarażonym zbytnio na stres i zaburzenia psychiczne parasomnie zdarzają się bardzo rzadko, a nawet wręcz w ogóle nie występują, zaś w przypadku osób chorych psychicznie (ChAD, schizofrenia), z zaburzeniami osobowości czy też depresyjnymi, lękowymi parasomnie zdarzają się znacznie częściej i różnie na nich wpływają. Jedni radzą sobie lepiej, drudzy niestety gorzej... 

 

MÓJ PRZYPADEK:

Ja mam zaburzenia lękowo-depresyjne (F41.2) oraz samoistne nadciśnienie tętniczne i moją zmorą nocną bywają koszmary senne, wybudzenia w środku nocy z lękiem i kołataniami serca oraz paraliż przysenny 1 raz mi się zdarzył do tej pory. Jak narazie biorę leki: Ludiomil 75mg, Ketrel 200mg i Nebilenin 5mg. Też jak brałem Ketrel w połączeniu z SSRI/SNRI to miałem wyjątkowo mocno nasilone koszmary senne, które bardzo mnie przerażały i pogarszały samopoczucie za dnia, pamiętałem te sny, nie mogłem się skupić momentami, miałem myśli samobójcze z nich powodu... Teraz jest oczywiście lepiej na tym zestawie leków co napisałem Jednak dalej coś tam się czasem pojawia i będę to próbował leczyć psychoterapią. A u Was jak?