DDA- problemy życia "dorosłego"

[Illi]

Totalnie bez sensu. Rozłożyła mnie rzecz, która jest z pozoru niegroźna. Moi rodzice zaprosili moich przyszłych teściów do siebie, żeby "dograć szczegóły techniczne wesela". Do cholery- moja wesele, więc jakie szczegóły bez nas? Nawet mi o tym nie powiedzieli, dowiedziałam się przypadkiem. Jak próbowałam ich wypytać jakie plany na weekend to stwierdzili, że żadnych konkretnych. I teraz nie wiem, czy nie pamiętają o tym, bo ojciec zaprosił ich jak był najebany, czy nie chcą mi powiedzieć. A ja się boję ich zapytać wprost- nie wiem czemu. Najbardziej mnie chyba stresuje, że mama się upije i będzie jakaś awantura. Od niedzieli chodzę struta i tylko to siedzi mi w głowie. 

[nieprzenikniona]

@Illi u mnie akurat w obu rodzinach bez problemów z alkoholem ale jak moi rodzice i teściowie mieli się spotkać po raz pierwszy  to też mnie to mocno stresowało...także wcale się nie dziwię... 

[Illi]

@nieprzenikniona u mnie to już pewnie z 8 spotkanie, nie licząc jakichś w tzw. biegu. Jednak jestem wkurzona na maksa za to, że coś się dzieje za moimi plecami! 

[Gość Luna*]

Moje wesele odbywalo sie juz lata temu, ale cale to przedsięwzięcie i przygotowania, jak i samą uroczystosc wspominam jako taki mały koszmarek.. 

Dzis nie pozwolilabym na zadne wesele, tylko cichy slub dla najblizszych, i tyle. No, ale wtedy tez byłam zalezna i wszystkiego sie bojąca..

[Illi]

@Luna* my na razie mamy wszystko tak jak chcemy sami
Oczywiście okazało się, że moje lęki były tylko moimi fantazjami... nic się nie stało złego, było podobno bardzo miło. Dzień wcześniej moja mama zadzwoniła do mnie i powiedziała mi o spotkaniu, o czym chcą pogadać. Tata wymyślił "prezentacje z naszymi zdjęciami z dzieciństwa", jednak po moim kategorycznym nie przyjęli to do wiadomości. 
Każdy stara się nas wspierać, pomóc jeśli go o to poprosimy. Czekam, aż wybuchnie jakaś bomba. Najprawdopodobniej w osobie mojej mamy, która obecnie jest dla mnie tak miła, że to aż nienormalne... Czerpię z tego ile się da, jednak z tyłu głowy siedzi myśl, że zaraz będzie jakaś awantura o "c**j wie o co". Trochę jak w rodzinie alkoholików, ciągły stres i napięcie, bo przecież nie może być kolorowo. Pytanie tylko kto temu winien- moja głowa czy doświadczenie życiowe nauczyło mnie tego?