Bliższa ciału koszula czy...?

[Kalebx3 Gorliwy]

skoro On mówi,że Jezus.To niech Mu,tak będzie.

To był na pewno Jezus ,,, nie Lenin

[wiejskifilozof]

Ale,obaj mieli brody

[Gość]

Kalebx3 Gorliwy, gdybym był Jezusem to bym ci pomógł nawet o 10.50 ale nie jestem

Więc o 10.30 pomogłem komuś innemu i jest mi z tym dobrze

[Gość]

Dużo się teraz mówi o empatii, współczuciu, wsparciu, pomocy.

Zastanawia mnie czy rzeczywiście ludzie potrafią poświęcić swój czas na bezinteresowne wsparcie innych. I to nie na zasadzie doraźnie udzielonej rady ale kompleksowo - poznać kogoś, zgłębić jego problemy, być na bieżąco i reagować na każdą potrzebę z jego strony. Zaznaczam bezinteresownie, z potrzeby serca. Czy jest to w ogóle możliwe? Czy długo tak się da? Czy po pewnym czasie empatia i chęć niesienia pomocy ciągle tej samej osobie nie wypala się?

Jakie macie doświadczenia i przemyślenia na ten temat?

 

Terapeuta, prawnik, inny specjalista, w zależności od zgłębionych problemów???

Sorry, ale to wyżej brzmi mi na jakąś pułapkę. Nijak się ma do np. mojej definicji przyjaźni.

Myślę, że tak się nie da i myślę, że szybko takie coś się wypala.

Dla mnie jakakolwiek relacja MUSI być obustronna. I musi być w miarę wyważona. Oczywiście, jeśli jedna strona wpada w tarapaty, kłopoty to jak najbardziej to ona będzie bardziej potrzebująca. Natomiast to jest chwilowe i nie wyobrażam sobie na dłuższą metę czegoś takiego.