Już nie mam sił by żyć..

[Anamaja]

34 lata i koniec... skończyła się siła...od urodzenia pod górkę...zawsze był uśmiech na twarzy...mimo wszystko...teraz już go nie ma...od 3 miesięcy jestem martwa w środku...nie mam już nadziei. Leki nie działają. Jestem niepełnosprawna, zawsze będę. Zawsze miałam kruchą psychikę. Już dość...

[Gość]

Kiedy pogrzeb?

[Gość]

Kiedy pogrzeb?

 

serio?

[nvm]

A co mi tam:

 

[videoyoutube=poSypso1S-c][/videoyoutube]

 

Tylko uważaj, by nie był to śmiech histeryczny...bo skończysz jak ja.

[neon]

nvm, ale zobacz to na poziomie biochemii, w przyrodzie istnieje coś takiego jak równowaga. Nie da sue ciągle śmiać że swojego nieszczęścia nawet jeśli uzyskales wysoki stopień kontroli umyslu, mózg ma ograniczoną ilość tych substancji które usniezaja ból. Prędzej czy pizniej zostajesz z niczym. A po nastepne to jest sztuczne, niedługo potem będziesz odczuwał że coś jest nie tak, że łamiesz pewne zasady gry.

 

Już lepiej przyznać się do slavosci, przyjąć cierpienie.

[nvm]

Tak, neon, mnie tam się nie chce śmiać. Swego czasu to zastosowałem, ale teraz już mi się nie chce.

Jednak zawsze to jakaś nowa perspektywa. Po prostu chciałem się nią podzielić, bo i tak nie widzę nic lepszego do roboty.