Załamka, kompletna załamka

[nieodgadniona26]

Hej.

 

Może wy mi jakoś pomożecie. Bo ja już nie wiem co mam zrobić.

 

Chce uciec z domu. Ale boje się, tego co może zrobić moja mama. Ostatnio się obraziła na mnie. I tak się nie odzywamy do siebie tydzień już. Dzisiaj, stwierdziła że mam iść do jakiegoś lekarza, bo nie umiem rozmawiać. Tylko jest mały problem. Jak jej nie ma w pobliżu to ja potrafię normalnie rozmawiać i funkcjonować. Ale jak się pojawia, to już nie potrafię.

 

Pomóżcie mi przezwyciężyć ten strach. Tą obawę, że coś złego się stanie.

[Coccinella]

Nie uciekaj z domu, bo to niczego nie zmieni, a jeszcze pogorszy sprawę. Może uda Ci się pormawiać z nią tak normalnie od serca?

Dlaczego przy mamie nie jesteś w stanie normalnie rozmawiać? Coś Cię blokuje? Boisz się czegoś?

[nieodgadniona26]

Nie uciekaj z domu, bo to niczego nie zmieni, a jeszcze pogorszy sprawę. Może uda Ci się pormawiać z nią tak normalnie od serca?

Dlaczego przy mamie nie jesteś w stanie normalnie rozmawiać? Coś Cię blokuje? Boisz się czegoś?

 

Bo nie jestem taka jaką ona chce żebym była. Nie jestem posłuszna i uległa. Ogólnie mówiąc w domu rzadko się odzywałam i to odkąd pamiętam. Nigdy nie miała z tym problemów.

 

Boje się nie wiem czego. Zawsze było tak, że mam być w domu, nigdzie nie wychodzić, no może poza szkołą. Tylko do szkoły i z powrotem do domu.

[Coccinella]

Nie uciekaj z domu, bo to niczego nie zmieni, a jeszcze pogorszy sprawę. Może uda Ci się pormawiać z nią tak normalnie od serca?

Dlaczego przy mamie nie jesteś w stanie normalnie rozmawiać? Coś Cię blokuje? Boisz się czegoś?

 

Bo nie jestem taka jaką ona chce żebym była. Nie jestem posłuszna i uległa. Ogólnie mówiąc w domu rzadko się odzywałam i to odkąd pamiętam. Nigdy nie miała z tym problemów.

 

Boje się nie wiem czego. Zawsze było tak, że mam być w domu, nigdzie nie wychodzić, no może poza szkołą. Tylko do szkoły i z powrotem do domu.

 

Nie musisz być taka jak ona chce, ale rozumiem co czujesz. Ile masz lat? Jeśli jesteś dorosła, to o ile jesteś w stanie to możesz zacząć własne życie po swojemu.

[wel2]

to może idź do tego lekarza/psychologa może coś mądrego będzie umiał Ci doradzić żebyś się tak strasznie źle nie czuła

 

ja byłam może w podobnej sytuacji, też rozmawianie z matką było dla mnie traumą i też bardzo długo z nią nie rozmawiałam

[nieodgadniona26]

Mam 20 lat. I ja naprawdę chciałabym to wszystko zmienić.

szrama ja właśnie poznałam kogoś, dlatego chce się wynieść z domu. A nie jak jeszcze rok temu szukać informacji o samobójstwie.

[nieodgadniona26]

Nie pociągam takich chłopaków disco. Wiem, że mi nic nie zrobi. Nie boje się go. Chciałabym mieć to już za sobą.

[Zazulka]

U mnie podobnie: moja mama też ma problem z tym, że nie jestem jej wierną kopią, a przynajmniej jej odbiciem. I pora, najwyższa pora, by uświadomić sobie, że to JEJ PROBLEM, a nie mój.

[nieodgadniona26]

A czy jak napisze list, to też może być. Bo wprost to nie umiem powiedzieć tego wszystkiego co bym chciała.

[nieodgadniona26]

Przyznam się szczerze, że nie wiem jak było w dzieciństwie, bo nie pamiętam tamtego okresu. Wiem, że mama pracowała i przeważnie czas spędzałam z tatą. Boję się jej to powiedzieć wprost, bo jeżeli ona zacznie coś mówić to ja ulegnę i zostanę ze strachu przed jej złością. A druga sprawa ona nic nie wie, że mam kogoś.

[nieodgadniona26]

Możliwe że strach to uczucie, ale on mną rządzi. Nie potrafię postawić na swoim jak się boję. Nie umiem. Jestem tak beznadziejna, że nie potrafię zrobić niczego żeby było lepiej dla mnie. Zawsze patrzę na to żeby było lepiej mojej rodzinie, a nie mi.

[cooker]

A skąd ten strach przed rozmową? Przeglądam wątek i nie widzę żadnych informacji, które mogą być podstawą do obaw i unikania rozmowy (czy nawet napisania listu). Czy jest taką osobą, jak opisuje szrama?

będzie darła tą swoją gębę i nic z tego nie wyniknie

[nieodgadniona26]

Nie mam pojęcia jak zareaguje na taką wiadomość. Nigdy nie miałam dobrego kontaktu z mamą, bo przeważnie jest w pracy. To jest tak jakby działała na mnie podświadomość moja własna.

[cooker]

Twoje obawy sugerują jakaś patologię - powiesz co ci leży na wątrobie i w zamian dostaniesz łomot... A tymczasem może to właśnie brak dobrego kontaktu powoduje napięcia między Wami. W tej sytuacji chyba lepszy będzie list, bo w nim możesz na spokojnie wszystko zebrać. Nie przekonasz się dopóki nie spróbujesz, raczej niewiele tracisz, a możesz wiele zyskać. Ucieczka i zamieszkanie z chłopakiem może spowodować, że odwróci się od Ciebie, a jeśli Wam się związek nie ułoży to pamiętaj, że zazwyczaj najbliższa rodzina jest tym, co daje oparcie.

[Arasha]

Moim marzeniem jest poznać kogoś, niestety nie może być to dowolna osoba bo wiem, że zostanę odrzucony, ale jestem silny i przestałem myśleć o samobójstwie. Staram się rozwiązać swoje problemy by móc pojechać do kogoś kto takiej pomocy potrzebuje również.

Tak się zastanawiam, co miałeś na myśli ... Masz na myśli poznanie jakiejś dziewczyny, czy po prostu osoby, która Cię zrozumie ?

I komu Ty chcesz pomóc szrama ?

[Argish]

nieodgadniona26, jeśli chcesz sie wynieść z domu to jej to powiedz po prostu i tyle, a nie odwalaj scen z uciekaniem jak jakaś nastolatka... Masz 20 lat jesteś dorosła i chcesz żyć na swój rachunek to miej na tyle odwagi by normalnie o tym matke poinformować. Trochę to infantylne co chcesz zrobić.

[nieodgadniona26]

Wiesz jaki jest największy problem z tym powiedzeniem wprost. Ze jak ona zacznie gadać, o tym że mam jeszcze czas i że nigdzie nie jadę to ja się poddam temu. Tego się boje najbardziej.

[xsydney]

List to swietny pomysl moim zdaniem. ale musi to byc szczery list, mowiacy o Twoich prawdziwych emocjach, pobudkach, wszystko co chcialabys powiedziec, ale nigdy nie mialas odwagi. no i musi byc to stanowczy list - tzn nie w stylu ooo moze bym sie wyprowadzila, tylko stawiasz sprawe jasno - chcesz sie wyprowadzic i zaczac zycie na wlasny rachunek. i wiesz, ze dasz rade. jej reakcja na list nie moze w jakikolwiek sposob wplynac na zmiane Twoich planow. Wierze w Ciebie, powodzenia!!

[Argish]

Stanowczy list, najlepiej napisać litrami drukowanymi co by było widać ton i zdecydowanie wypowiedzi

A tak serio to tak jak już pisałam, bez sensu. Stań twarzą w twarz z wyzwaniem jakim jest rozmowa z matką, a nie zachowuj się jak dzieciak. List to można z wakacji napisać i wysłać