Spamowa wyspa

[cyklopka]

Nie przejmujcie się, że piszę do siebie, źle spałam i czuję się trochę samotna

[amelia83]

kto nie oglądał 'stosunki międzymiastowe' film właśnie zaczyna się na tvn-ie

[DarkMaster]

cyklopka, Myślałem że kierujesz to do kogoś. Chodź, przytulimy.

 

-- 21 lut 2015, 22:32 --

 

amelia83, Widziałem Twoje zdjęcieeee, rozmyte, intrygujące i ślicne;>

[Gość]

DarkMaster, spac

[amelia83]

dobrej nocy kochani

 

cyklopka, :***

DarkMaster, tenks

[cyklopka]

DarkMaster, tak, trzeba przytulać

 

Kosmostrada pytała o dzisiejsze wyjście, ale pewnie pójdzie spać zanim skończę pisać.

[Gość]

Nie przejmujcie się, że piszę do siebie

 

Dobrze.

[kosmostrada]

cyklopka, Kochana, staram się odczytac Twój stan emocjonalny w tym skomplikowanym poście, żeby Cię jakoś wesprzec, ale nie chciałabym nadinterpretowac.

Też śpiewam w wannie, a jednym z plusów posiadania dziecka jest możliwośc śpiewania mu i jest zachwycone wykonaniem. Więc ja już komuś swoje wyśpiewałam, choc wiem, że nie o taką osobę Tobie chodziło. Może zabłyśniesz kiedyś na karaoke? To bardzo fajne marzenie wyśpiewac komuś jego piosenkę.

[cyklopka]

amelia83, długo myślałam, co to za patyki na zdjęciu

[DarkMaster]

cyklopka, To oć. Siedzę sam, to potulimy ;*

 

amelia83, Dobranoooc !

 

 

Aranjani, Nie e !

[Gość]

DarkMaster, nie pyskuj

[DarkMaster]

Aranjani, Będę ! mrrr !

[Gość]

DarkMaster, to pojdziesz do kąta !!!

[DarkMaster]

Aranjani, Myślałem że na karnego jeżyka

[Gość]

DarkMaster, jak wolisz

[kosmostrada]

cyklopka, Pisz o tym wyjściu. Naprawdę słucham. Przecież wiesz, że nawet jak pójdę spac, to i na drugi dzień to przeczytam. Bo czytam całą Spamową.

[DarkMaster]

Aranjani, posiedzisz ze mną?

[cyklopka]

No to jak już mówiłam, przyszłam na spotkanie gotowa na długie rozmowy o życiu i śmierci, Kolega#1 (numeruję wg. godziny przyjścia) chciał być miły ale mu nie szło. Kolega#4 przysiadł się i wszczął debatę o religii startując od naciąganego argumentu, który szybko obaliliśmy. Kolega#3 zrobił swoją prezentację, którą przygotował na spotkanie. Przyszedł Kolega#5, ledwie się przywitał i usiadł z boku, koło mnie Kolega#4 zajmował wystarczająco dużo miejsca. Kolega#2 miał zrobić prezentację o jakiejś postaci, zrobił o 12. Potem przyszło jeszcze sporo ludzi i była jeszcze jedna prezentacja. Kolega#4 nagle zapytał co studiuję. Jak mu powiedziałam prawdę, to wyszedł W sumie ok, bo on jakoś niefajnie pachniał. Kolega#5 wyszedł też przed końcem ostatniej prezentacji i w tym momencie smutłam, bo myślałam, że będzie okazja pogadać

 

No i nie wiem, co mam teraz robić ze swoim życiem.

Robić dalej swoje? Nie chce mi się.

Miałam ostatnio ulepić listę rzeczy do zrobienia, a sobie trochę ostatnio odpuściłam, postanowiłam trochę spędzić czasu z ludźmi, odpocząć, i na co mi przyszło.

 

Chcę na terapię

 

-- 21 lut 2015, 23:32 --

 

A bo to grzech chcieć kogoś poznać?

Ale się nie nastawiam, że będzie jeszcze okazja/wiele okazji. Koniec z radosnym oczekiwaniem

 

-- 21 lut 2015, 23:40 --

 

A wersję karaoke tej piosenki sobie mogę zgrać na mp3 i nosić zawsze przy sobie, żeby czuć się bezpiecznie, podobnie jak tomik poezji T.S. Eliota, czasem ewentualnie Różewicza albo Gałczyńskiego.

Chwilowo największy problem, że ta piosenka jednakowoż jest smutna. I że ja się nie umiem położyć wcześniej spać

[kosmostrada]

cyklopka, Tak sobie myślę, że jesteś zagubiona, bo "zwizualizowałaś" sobie plana, a sytuacja rzeczywista nie za bardzo pokryła się z oczekiwaniami. A przecież obiektywnie nic strasznego się nie wydarzyło. Chyba jednak im więcej będziesz wychodzic do ludzi i różne interpesonalne historie przechodzic, tym łatwiej będzie Ci szło wypracowanie mechanizmów adaptacyjnych.

Ja to doskonale rozumiem, choc reaguję inaczej. Jednym z głównych powodów naszych problemów bywa oczekiwanie, że świat będzie taki jak my chcemy. Jak coś nie idzie zgodnie z naszymi wyobrażeniami i oczekiwaniami - katastrofa. Ale to jest podobno do wypracowania na terapii.

Jak myślisz mam rację?

[cyklopka]

A jeszcze tak gwoli ścisłości, jak ktoś się spieszy na ostatniego busa i generalnie ma pisać magisterkę, to dziwnym nie jest, że nie zaprasza na długie rozmowy przy piwie. Chobym nie wiem jakie ładne ledżinsy miała i kolczyki od Płatka.

 

No nic, smaruję się witaminą A i wracam do czytania, im ambitniejsze treści, tym szybciej usnę

 

-- 21 lut 2015, 23:58 --

 

cyklopka, Tak sobie myślę, że jesteś zagubiona, bo "zwizualizowałaś" sobie plana, a sytuacja rzeczywista nie za bardzo pokryła się z oczekiwaniami. A przecież obiektywnie nic strasznego się nie wydarzyło. Chyba jednak im więcej będziesz wychodzic do ludzi i różne interpesonalne historie przechodzic, tym łatwiej będzie Ci szło wypracowanie mechanizmów adaptacyjnych.

Ja to doskonale rozumiem, choc reaguję inaczej. Jednym z głównych powodów naszych problemów bywa oczekiwanie, że świat będzie taki jak my chcemy. Jak coś nie idzie zgodnie z naszymi wyobrażeniami i oczekiwaniami - katastrofa. Ale to jest podobno do wypracowania na terapii.

Jak myślisz mam rację?

Prawie zawsze tak robię.

Ale od kiedy jestem na lekach, to przynajmniej to nie jest takie emocjonalne jak kiedyś, tylko jednak potrafię poobserwować i ponazywać i wizualizacje, i rzeczywistość..

Wiem, że wyobrażenia mogą zniekształcić prawdziwą sytuację i prawdziwe relacje, haczyk w tym, że fantazje mi dają dużo energii. Od dziecka na tym jadę.

 

Terapię mam znowu w poniedziałek, i warsztaty wokalne.

Niech mi ona powie, jak się poznaje ludzi w prawdziwym życiu, a nie w swojej głowie

Bo ja się nie chcę nikomu narzucać, bo gdybym uważała, że mogę, to bym zjadła i zagłaskała każdego, kto wzbudza mą sympatię.

 

-- 22 lut 2015, 00:14 --

 

Też mówię na terapii nieraz, że ja chcę wiedzieć wszystko. Co będzie w przyszłości, czy warto o to czy o tamto się starać. Jeśli coś w przeszłości poszło nie tak, to wiedzieć dlaczego. A co by było gdyby.

A terapeutka, że nie można wiedzieć wszystkiego. I nie można podróżować w czasie

 

Jak to nie można podróżować w czasie

[platek rozy]

Witajcie :********

Ja noc mialam nawet przespana , nie wymiotowalam juz.

Za oknem piekne slonko a ja juz sie bojam jutrzejszej wizyty u dentysty.

Co dzis planujecie?

Moze pojde na spacer.

W sumie to dolek mam.

Nie wierze ze bede jeszcze kiedykolwiek zyla inaczej , lepiej.

Nie dla mnie juz rzeczy ktore dla innych sa zwyczajne typu wyjazdy , stala praca , poznawanie nowych ludzi... Lista jest zbyt dluga , nie chce wiecej wymieniac bo sie rozplacze.

czuje sie jak kaleka zyciowa .

 

 

Na oslode .

 

Milej niedzieli.

[Gość]

oj sporo tutaj kalek zyciowych :) nie jestes sama

dziekuje za kawke ale za duzo slodkosci w niej jak dla mnie

jak tam wszyscy obecni ? i jak samopoczucie

[platek rozy]

hobbyturysta, hey , moje jak widac ---ujowe

A Ty jak ?

[Gość]

platek rozy, witaj, dzień dobry *** ! Cieszę się, że już nie zwracasz, widać kisielek pomógł

A samopoczucie, wiadomo, żeś osłabiona po wczorajszym dniu. Zjedz lekkostrawne śniadanie i próbuj wyjść na słońce.

Dzisiaj u mnie jest od rana słonecznie. Umyję zaraz głowę, bo wczoraj mi się nie chciało i też po paru godzinach wyjdę na dwór pospacerować i ucałować słoneczko

[platek rozy]

mirunia, Czesc Kochana:*********

Mnie to sie juz nic nie chce.

Wstalam z dolem , zawsze rano jak wstaje to mnie przeraza caly ten dlugi dzien , nie mam w sobie takiej radosci jaka mialam dawniej gdywstawalam i czekal mnie nowy dzien a ja chcialam go zapelniac roznymi zajeiami. Teraz zajecia mnie przerazaja, a dzien doluje.

Od dwoch lat nie ciesze sie perspektywa dnia.

Zadnego.

 

Tez musze glowe umyc ale to pozniej.

Nie dziwie sie ze ludzie popelniaja samobojstwa bo jak ma sie tak zyc ....nie chce.

I na terapii musze pwoeodziec ze chce wrocic do poznawczo behawioralnej bo psychodynamiczna nie pasuje mi , nie wnosi nic do mojego zycia.Jest stagnacja a ja sie wkurzam na jakies drzewa genealogiczne bo ten temat przerabialam po smierci mamy.

ja musze sie nauczyc inaczej myslec , jak sie nie naucze to umre.