nie wiem co mi jest

[krystan]

Witam,

To już krzyk desperacji.

Mam dobrze po czterdziestce i żadnych znajomych.

Wszyscy ode mnie uciekają po bliższym poznaniu.

Myślę że problemem jest moja nadwrażliwość.

Ktoś opowie wątpliwy "dowcip" o blondynce, księdzu czy prezydencie a ja od razu mówię:

"Gdzie to usłyszałeś? Bo nie wierzę że jesteś aż tak podły by samemu szydzić z człowieka".

No i telefon coraz rzadziej dzwoni.

 

W każdym razie na dzień dzisiejszy niema we mnie zgody na otaczający świat.

[Gość]

krystan, Witaj dlaczego wszyscy od Ciebie uciekają przy bliższym poznaniu?

Czy zawsze Twoja sytuacja wygładała tak,że nie miałeś żadnych znajomych?czy teraz dopiero?

[krystan]

Uciekają kiedy przestaję kłamać, zawsze tak było, teraz coraz częściej bo coraz mniej kłamię.

Przy pierwszym poznaniu jestem fajnym wyluzowanym facetem, sypię dowcipami jak z rękawa, mam refleks i celne riposty.

Jednak to wszystko maska, pod którą kryje się facet wrażliwy na niesprawiedliwość, nieodporny na szyderstwa z ujemnym poczuciem własnej wartości i całkowitym brakiem zaufania do ludzi.

Kiedy zaczynam dzielić się swoimi wątpliwościami ludzie zaczynają się gdzieś spieszyć.

 

Leżałem miesiąc w szpitalu z rozpoznaniem epizod depresyjny, rok brałem lek "na depresję" i odpuściłem sobie bo nie dawało to efektu.

Szukałem pomocy w poradni psychologicznej, znowu bez efektu, psycholog zamiast pomagać doprowadzała mnie do szału.

[Gość]

krystan, zmień psychologa ,lub poszukaj psychoterapeuty bo to co czujesz i jak jest wynikiem Twoich jakiś przeżyć z róznych okresów pewnie i dopóki tego solidnie nie przepracujesz na terapii nie poczujesz się lepiej.Terapia wymaga czasu ,cierpliwości i rzetelnej pracy nad sobą.Nie odpowiedziałeś mi na pytanie tak było od ''zawsze" czy jest od jakiegoś czasu?Tym bardziej ,że miałeś rozpoznany epizod depresyjny

to polecałabym psychoterapie.

[krystan]

Od zawsze traciłem znajomych po bliższym poznaniu.

 

Teraz mi przyszło do głowy że poznaję ludzi kiedy jest mi dobrze i uciekają kiedy wpadam w dołek.

Dołki są coraz dłuższe i coraz bardziej mi to przeszkadza.

 

Na dzień dzisiejszy nie zaufam żadnemu terapeucie.

Na razie zapisałem się do psychiatry po tabletki.

[bittersweet]

krystan, jak słysze od kogoś "nie ufam ludziom, nie mozna im ufac" to od razu wiem, że ta osoba ma duze problemy w nawiazywaniu kontaktów interpersonalnych. Powód jest prosty, jesli komus nie ufasz, to prawdopodobnie jestes uprzedzony i masz złe zdanie na jego temat - a nikt sie nie che zadawac z kims, kto na wstepie juz podejrzewa go o najgorsze w tym momencie wszystkich do siebie zrażasz, a potem się dziwisz, ze ludzie uciekają....

 

To wszyscy są "be" czy może Ty popełniasz jakis błąd, jak myslisz ?

[Gość]

krystan, skoro jesteś człowiekiem wrażliwym, sprzeciwiającym się złu i podłości, to chyba ciężko Ci będzie wśród ludzi zachowujących się podle, a niestety takich teraz pełno. Poszukaj podobnych sobie.