Witam!

[Twism1]

Mam 21 lat, nie wiem czy to odpowiednie miejsce by pisać o swoim problemie, ale napiszę od razu, bo mnie męczy i rozrywa od wewnątrz.

Jestem raczej spokojną, bezkonfliktową osobą. Zwykle kompromisową i za wszelką cenę staram się wysłuchiwać i pomagać innym. Natomiast tym razem, mnie to dopadło. Czuję się tak paskudnie, że już od jakiś 3 tygodni przeżywam dziwne stany. Zaczęło się od nagłych skoków tętna, bezsenności i lęków, aż po poczucie derealizacji. W skutek tego musiałem zrezygnować z pracy, gdyż uniemożliwiało mi to wykonywanie nawet najprostszych poleceń i zaburzało kontakt z pracownikami. Od tamtego czasu, przebywałem w domu pod opieką rodziców, objawy mi przeszły, natomiast pozostało zmieszanie. Dalej się nie wysypiam i czuję się przemęczony. Mam spore problemy z koncentracją i pamięcią. Drażnią mnie ludzie i kontakty z otoczeniem. Wszyscy doszukują się u mnie jakiś chorób. Odrzucam myśl pójścia do psychoterapeuty, mimo, że siostra mi polecała, ponieważ szczerzę boję się, że zdiagnozu je mi jakąś faktyczną chorobę. Pragnę przestać się tym zamartwiać i o tym myśleć, a wreszcie wrócić do normalnego, pełnego życia, odciążyć rodziców i bliskich i podjąć kroki naprzód.

[carmen1988]

Twism1, ja jednak tak jak twoja siostra polecałabym ci wizytę u psychologa. Może nawet skończyć się na jednej wizycie. Pomógłby ci określić na czym polega problem. Jeśli to nerwica to zaproponuje następne wizyty.