Prawda o psychiatrii

[media]

A ja nie chodzę już do psychiatry, tylko leczę się sam.... ćwiczeniami fizycznymi. na początku trudno było zacząć, ale teraz samopoczucie jest znakomite. polecam. Leki zniszczyły moje zycie seksualne.

[ladywind]

media, nie wiem czy wazniejszy jest seks czy dobre samopoczucie. Wy niektórzy faceci przywiązujecie do tej sfery zbyt dużą wagę, jakby to było najważniejsze na świecie, ręce opadają

[media]

Na jakoś życia wpływa wiele czynników. A udane życie seksualne jest jednym z nich. Trzeba szukać takich rozwiązań które, lecząc jedną przypadłość, nie powodują powstania nowego problemu. Skuteczność a co tym idzie uzasadnienie stosowania środków antydepresyjnych mają wątłe podstawy naukowe, to igranie ze zdrowiem, być może takie środki powinny być stosowane w ciężkich przypadkach zagrożenia życia.

[ladywind]

media, to Ty chyba nie mialeś prawdziwej depresji czy innych zaburzeń.

Ja gdybym miała lekkie stany swojego zaburzenia to piłabym zieloną herbatkę

[media]

[videoyoutube=rCAGl8bdLfc&feature][/videoyoutube]

Edytowane 19 Kwietnia 2012 przez Gość

[mirgeo]

chyba bardziej sugerują się firmą farmaceutyczną ...

[Stonka]

mi psychiatrai zniszczyła mózg - jak ktoś chce niech wierzy, jak nie to nie.

Ale zastanówcie sie rysiac razy zanim siegniecie po "niezbedny" lek:

http://www.youtube.com/watch?v=KDZgGHnlbPE&feature=player_embedded#

Pisze to, bo chce uchronc inych od cieprienia ktore stało sie moim uziałem.

Polecam etyczny i zdrowy tryb zycia i zastanowienie sie milion razy zanim siegniecie po psychotrpy czy inny szit

wkleje jeszcze to co juz ktos wkleil:

[małpka bubu]

Zostałam wywalona z pewnego forum psychiatrycznego za to, że zarzuciłam im manipulację, brak informacji o prawach pacjenta w tym o prawie do tajemnicy - nie ma obowiązku informowania rodziny o swoim zdrowiu i prawie do godności, chętne tolerowanie wątków pt jak zmusic pacjenta do leczenia (zmuszanie za wszelką cenę i nie ważne że pacjent cierpi z powodu skutków ubocznych danego leku lub czuje się przytłoczony tym że się leczy), uzależnianie pacjentów od lekarzy i rodzin, robienie ze szpitala leku na całe zło, brak zachęcania chorych do aktywności społecznej a co za tym idzie, przyczynianie się do wykluczania społecznego, jazdę na negatywnych stereotypach.

 

Uważam że na samych lekach nigdzie się nie zajedzie, ważna jest też psychoterapia;

psychoterapia nie powinna byc nakierowana na "naprawienie" pacjenta by jak najlepiej wpasował się do otoczenia a powinna się skupiac na konkretnych problemach;

pacjent ma prawo wyrazic swoje zdanie odnośnie terapii a nie tylko grzecznie łykac pigułki, ma zasrane prawo krzyczec gdy jakiś lek ma poważne skutki uboczne, próbowac alternatywnych metod, czuc się przytłoczony tym że się leczy;

pacjent nie jest zależny od lekarza i rodziny a jest indywidualną jednostką, nie gorszym człowiekiem od ludzi zdrowych;

ma zasrane prawo znac swoje prawa pacjenta i interweniowac gdy są one łamane - nie musi informowac o swoim stanie zdrowia rodziny, ma prawo u lekarza przebywac sam, ma prawo do traktowania go z szacunkiem;

ma prawo realizowac własne cele, marzenia i plany bo nie jest gorszym człowiekiem od ludzi zdrowych;

szpital nie jest lekiem na całe zło bo tam odbywa się tylko częśc terapii a lwia robota jest wykonywana na zewnątrz;

jestem zwolenniczką leczenia środowiskowego

 

poza tym mam negatywne doświadczenia ze szpitalem, byłam 4 razy - tam gdzie byłam jeśli nie było się stereotypową kobietą miało się przesrane np. jeśli moim największym marzeniem nie było zamążpójście i urodzenie dziecka, osoby innych wyznań niż rzymskokatolickie były dyskryminowane a kadra nie reagowała, więc jak miałam wyskoczyc ze swoim feministycznym zapędem; wizyty lekarskie: pole do plotek, mówic przy kadrze i pacjentkach o swoich dolegliwościach, jeśli przyczyną próby samobójczej nie była poważna przemoc w rodzinie lub ubóstwo miało się przesrane i to nawet kadra potrafiła publicznie chamsko dogadac, kadra się lekceważąco wyrażała o pacjentkach - słuch mam jeszcze dobry, słyszałam ich dyskusje z ich palarni...

 

do tej pory ze szpitala pamiętam jak w 2006 roku miałam doła z którego wyciągnął mnie bezpański pies, zwierzę domagało się głaskania i zazdrośnie przegoniło drugie; lub w 2009 - tak mi brakowało kociego dotyku, więc gdy złapałam białego, dorodnego kota to po takim głaskaniu banan na twarzy na długo...