Straciłam nadzieję

[Kristi]

Straciłam nadzieję ,że moje życia odzyska smak i barwy , że nie będę się zmuszać do każdego dnia, że nie będę czuła się beznadziejna...że mojej głowy nie będzie obejmować żelazna obręcz...kilka lat spokoju , zdążyłam odzyska nadzieję na normalne życie - takie z pełnią uczuć- z radością , smutkiem, złością - a nie z ta cholerna pustką , czarną dziurą ,w środku, która pojawiła się nie proszona , nie chciana...jeszcze śpię , jeszcze mogę zmusić się do uśmiechu - chociaż policzki odrętwiałe , a żołądek pali na wskroś -to lęk , nienazwany, zastygły jak rozpalony kawał metalu .Jeszcze ustępuje na chwilę..kiedyś obiecałam , przyrzekłam sama sobie - jak otworzyłam oczy na erce-nigdy więcej córeczko , nigdy więcej cię nie zawiodę , nie skrzywdzę w ten sposób- czy dam radę dotrzymać słowa? Jezu pomóż , tylko Ty możesz mnie uleczyć , chociaż i to już straciłam , wiarę w cuda..

[ewaryst7]

Witaj. Czy leczysz depresję ?

[ekspert_abcZdrowie]

Kristi, rzeczywistość nie jest jednoznacznie szara, bezbarwna, nijaka. Z twojego listu wybrzmiewa atmosfera depresji i pesymizmu, który każe ci widzieć wszystko w czarnych barwach. Depresja jest bardzo groźną chorobą psychiczną. Nieleczona może doprowadzić do bardzo poważnych konsekwencji dla chorego oraz jego rodziny. Nie możesz poddać się stanom depresyjnym. Musisz zawalczyć o siebie i poszukać pomocy. Osoby chore na depresję, w zależności od stopnia nasilenia objawów, są ograniczone w codziennym funkcjonowaniu. Choroba powoduje, że osoba chora nie jest w stanie wykonywać wszystkich dotychczasowych czynności, często nawet tych najprostszych. Nasilające się objawy doprowadzają do izolowania się od społeczeństwa, zamykania się w świecie własnych przeżyć i emocji. Takie stany izolacji mogą doprowadzać do nasilania się objawów, jeszcze większego obniżania się samooceny. Osoba taka może czuć się niepotrzebna oraz niezauważana. W jej umyśle mogą powstawać myśli samobójcze. Dlatego ważne jest, by w takich momentach otoczenie nie pozostawało obojętne na los jednostki. Nawet niewielka pomoc z zewnątrz może uratować komuś życie i pozwolić mu na powrót do zdrowia. Pomoc otoczenia, nawet niewielka, pozwala choremu sprawniej funkcjonować, dążyć do poprawy swojego stanu oraz dawać motywację do pracy nad sobą. W takich chwilach bardzo ważne jest, by przede wszystkim bliskie osoby nie pozostawały obojętne. Ich wsparcie oraz zainteresowanie problemami chorego jest bardzo ważne. Pomoc w depresji, w znalezieniu odpowiedniego lekarza, zachęcanie chorego do podejmowania działań leczniczych i terapeutycznych (tj. wizyty u lekarza, przyjmowanie leków czy rozpoczęcie terapii), może być bardzo istotnym czynnikiem pozwalającym mu na powrót do zdrowia. Uczestnictwo wraz z chorym w trudnych etapach choroby jest dla niego informacją, że nie jest sam, że są ludzie, którzy chcą mu pomóc i może na nich polegać. Dodaje mu to sił do walki z chorobą oraz motywację do działania.

 

Więcej na temat pomocy w trudnych sytuacjach pod linkami:

 

http://abcdepresja.pl/pomoc-bliskich

http://abcdepresja.pl/osrodki-panstwowe-i-organizacje-pozarzadowe-w-ktorych-mozna-uzyskac-pomoc-w-trudnej-sytuacji