co mam robić :( ?

[a.p.28]

Witam,

Miałam operację usunięcia jajowodu i jajnika od 03.04 do 11.04 byłam w szpitalu, i do dnia dzisiejszego jestem na L4 najpierw ze szpitala na 30 dni później od internisty. Przez ten okres wpadłam w depresję nie mogę sobie z tym poradzić , boję się powrotu do pracy ( okropny stres - właściciele i zarząd dziwni ludzie) i nie wiem co dalej robić ? Operację miałam z powodu ciąży pozamacicznej i nie potrafię się pozbierać

Powrót do pracy doprowadza mnie do stanu histerii, boję się bo wiem, że mimo iż wiedzą dlaczego byłam na zwolnieniu i dlaczego miałam operacje będą się w bardzo umięjętny sposób znęcać psychicznie, zlecać zadania do wykonania w ciągu jednego dnia nie wykonalne w tydzień. Boję się po prostu się boję

Jutro idę na spotkanie do psychologa i sama nie wiem czy mówić o moich lękach i obawach - psycholog ma niby określić mój stan czy nadaję się na terapię do psychiatry a jak mi nie da jutro zwolnienia i będe musiała wrócić d pracy o boże już i tak nie sypiam po nocach tak się boje

[citi]

Najpierw... strasznie mi przykro że musiałaś przejśc cos tak bolesnego szczególnie dla kobiety. Niewątpliwie cierpisz i fizycznie i psychicznie...

 

SUper że zapisałaś się do psychologa. To duży krok w dobrą stronę. Na dodatek wykonałaś go bardzo szybko co myślę że daje lepsze rokowania na szybszy powrót do zdrowia.

Powiedz wszystko co ci leży na sercu

 

Co do pracodawców zapytaj psycholog co masz zrobic w takiej sytuacji, i jak rozmawiac

Myślę że nie będą dla ciebie niemili, lub złośliwi

Napewno trzeba będzie porozmawiac (z 1 najważniejszą osobą której podlegasz) o sytuacji w jakiej się znalazłaś, nie ma nic gorszego jak niewiedza. Jeśli będą wiedziec co się z tobą dzieje, łatwiej im będzie się zachowac. Nie będzie głupich domysłów i plotek.

 

Tym czasem lec do psychologa i daj znac co powiedział.

[bincia]

Hej, popieram! Jak najbardziej powinnaś powiedzieć co Ci leży na sercu! Tym bardziej, że jest to skomplikowane i ułatwi proces leczenia! Też straciłam dziecko i wiem co czujesz! Jest to straszne, jakoś się pozbierałam choć marzę o dziecku codziennie! Nie myśl w ten sposób, że będą się nad Tobą znęcać psychicznie! Wcale tak nie musi być! Ale to już specjalista Ci najlepiej powie co robić:) Powodzenia, trzymam kciuki :)