strach że to nigdy nie minie, że leki nie działają...

[Sweety666]

Hej,

Muszę się komuś wyżalić, bo bliscy chyba już mają dosyć tego tematu... Cierpie na zaburzenia lękowe i lekka depresję. Od 3 tygodni przyjmuje leki, które w końcu nie dają skutków ubocznych (brintellix mnie uczulał, pramolan zabijal niskim ciśnieniem). Tak się ucieszyłam, że udało się dobrać takie lęki, że pojawiła się panika czy zadziałają... i właśnie... Są dni kiedy czuję się już prawie zdrowa, mam milion pomysłów, chęć do życia, mnóstwo siły, i praktycznie zero lęków przez dzien ( może takie krótkie moment niepokoju). Wtedy wierzę że lek zaczyna działać i jest widoczna poprawa. W inne dni budzę się jak w trakcie bombardowania, z brakiem motywacji, wewnętrznym strachem i uczuciem, że jednak te leki nie działają.. jak było u Was? Też takie wahania czy od razu diametralna i trwala poprawa?

[Kris0x0000]

@Sweety666 To jest zupełnie normalne przy zaburzeniach lękowych, tak przynajmniej twierdzi moja terapeutka i lekarz. U mnie jest podobnie tylko że amplituda zmian jest mniejsza - dwa, trzy tygodnie super, tydzień słabo...

[Sweety666]

@Kris0x0000najgorsze, że nawet nie ma z kim o tym pogadać, wszyscy w koło mówią mi że "marudze bo mam gorszy dzień". A ja ryczę, bo nie wiem czy to kolejna porażka z lekami i znowu miesiąc męczarni z "wchodzeniem" na nowe... 

[Kris0x0000]

@Sweety666 Zdrowy nigdy nie zrozumie chorego... Gdy masz dobry dzień nie myślisz o swoich lękach że są przecież irracjonalne i nawet potrafisz się z nich śmiać?

[Sweety666]

@Kris0x0000 oczywiście, że są dni, kiedy sama się śmieje się z irracjonalności i absurdu swoich lęków. To już mój trzeci epizod z nerwicą, więc znam na wylot jej mechanizmy, a mimo tego w trakcie gorszych dni i ataków, nie potrafię sobie tego logicznie wyjaśnić. Chociaż i tak uważam, że jest progres, bo za pierwszym (który z perspektywy czasu był najsłabszy)  wmawiałam sobie śmiertelne choroby i codziennie żegnałam się ze światem. Teraz jest tylko strach, że przez zmianę leków, nie będą działać.