Wyrzuty sumienia przy każdej podjętej decyzji

[cheval]

Cześć!

Nie bardzo wiem, czy ten wątek powinien być tutaj, czy też w dziale nerwicy natręctw, chociaż z drugiej strony zdiagnozowano u mnie nerwicę lękową, także może takie "combo" jest zupełnie normalne? Jeśli jednak nie pasuje do tego działu, to bardzo proszę o przeniesienie!

Po tytule można wywnioskować z czym przychodzę.
Jak walczyć z wyrzutami sumienia, które przychodzą po każdej możliwej decyzji? W przypadku ataków paniki jak zrobię tak, jak dyktuje mi głowa, to po czasie mam wyrzuty, że dlaczego pozwalam nerwicy mi dyktować. Jak próbuję stawić temu czoła to psychicznie i fizycznie mnie to wykańcza i wręcz błagam świat o zmianę wszystkiego, żałuję, że zrobiłam coś, czego nie chciałam.
To jest tak strasznie męczące, bo z jednej strony wiem, że to tylko siedzi w głowie, a z drugiej jak przyszedł horror po kilku latach spokoju to nie umiałam zatrzymać tej spirali...

Macie jakieś rady jak z tym wszystkim walczyć? Nawet racjonalne wytłumaczenia nie pozwalają pozbyć się żalu...

[aleksandra91]

Chyba tutaj.. ale jestem nowa. 

Mam podobnie - w sumię boję sie własnych decyzji. Nie jest to chyba sumienie - bo odważnie podejmuję "złe" moralnie wybory, ale potem wiele razy analizuję swoje wybory, bardziej w kontekście tego czy mi nie zaszkodzą. 

 

Czemu nie chciałaś zrobić tego co zrobiłaś? 

[cheval]

To ja jednak wyobrażam sobie, że gdybym zrobiła to drugie to byłoby lepiej. Lubię idealizować i to jest mój duży problem.. 

Tym razem chodziło o wyjazd i wiem, że tego nie chciała moja głowa, a nie ja sama (jeszcze kilka dni temu nie mogłam się doczekać). Także przełożenie wyjazdu o kilka dni wcale nie sprawiło, że poczułam się lepiej. Ba, dopadły mnie takie wyrzuty sumienia, że od kilku dni jestem warzywem i nie umiem się pozbierać. A najbardziej chyba jestem zła na siebie, że pozwoliłam nerwicy wejść do mojego życia i wszystko zniszczyć, kiedy po tylu latach było wręcz pięknie...